Φτάνοντας μετά από ταξίδι 1 και πλέον ώρας, στο Χελουάν, μπροστά στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα, ένα όμορφο λευκό κτίριο πνιγμένο από πικροδάφνες, νυχτολούλουδα και δένδρα, αποδείχθηκε ότι άξιζε τον κόπο αυτό το πρωινό οδοιπορικό, για να παρακολουθήσω από κοντά τη Θεία Λειτουργία στην οποία πρωτοστατούσε ο Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μέμφιδος κ. κ. Νικόδημος.

‘Ενας πρόσθετος λόγος της επίσκεψής μας εδώ, ήταν το γεγονός ότι γίνεται λειτουργία μόνο μία φορά κάθε χρόνο, την ημέρα της γιορτής του Αγίου!

  

Αυτό που επίσης με χαροποίησε, ήταν το γεγονός ότι το μικρό αυτό εκκλησάκι, ήταν κατάμεστο από πιστούς κάθε ηλικιών, Έλληνες και Αραβόφωνες, οι οποίοι είχαν κατακλύσει κάθε χώρο ακόμα και έξω καθισμένοι στα περβάζια και τα σκαλοπάτια. Οι πιστοί “διψούσαν” να ακούσουν τον Θείο λόγο, να σιγοψιθυρίσουν τους ψαλμούς, να ακούσουν με προσοχή το κήρυγμα του Μητροπολίτη τους και στο τέλος, να λάβουν από το χέρι του το αντίδωρο και τη Θεία Κοινωνία, μαζί με το δώρο της ημέρας, ένα εικόνισμα-κορνίζα με τον Άγιο Σπυρίδωνα.
Σεμνοί και όμορφοι άνθρωποι γύρω μου, το έβλεπες το ένιωθες ότι χαίρονταν αυτήν τη στιγμή του εκκλησιασμού τους, αυτό το ετήσιο ραντεβού τους στη μικρή εκκλησία του Αγ.Σπυρίδωνα ακόμα κι έτσι, έστω μία φορά τον χρόνο, όπως χθες Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017, την ημέρα της γιορτής του. Για όλους αυτούς ήταν μια συγκινητική και μοναδική στιγμή να περάσουν το κατώφλι του μικρού ναού…
Ένας μικρός ναός, όμως, τόσο γλυκός και όμορφος με τον εξωτερικό λευκό ξύλινο διάκοσμο στην είσοδό του, τους πολυελαίους
του, τις μικρές διαδοχικές παραστάσεις των Αγίων μπροστά από το Ιερό, με τα καντηλάκια μπροστά τους, αλλά και την εντυπωσιακή ασημένια εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνα.
Το ίδιο κλίμα κατάνυξης και ζεστασιάς κυριάρχησε και το βράδυ της Παρασκευής 15 Δεκεμβρίου, όποτε εψάλλει ο Μέγας Πανηγυρικός
Εσπερινός, προς τιμήν του Αγίου, παρουσία του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Μέμφιδος κ.κ.Νικόδημου, του Αρχιμανδρίτη π. Μιχαήλ Ζακί, καθώς και των Πρωτοπρεσβύτερου Γιούσεφ Νταρούς, Αρχιμανδρίτη Ιωακείμ Σκρέτα και του πάτερ Αθανάσιου. Τους πλαισίωναν οι γαλήνιες ψαλμωδίες του Κοινοτικού Πρωτοψάλτη Γιάννη Κούντρια και αυτή του Αραβόφωνου ψάλτη Τόνυ Αττάλαχ.
Φεύγοντας ξαναζωντάνεψαν μία-μία οι εικόνες που αντίκρυσα στο εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα, στο Χελουάν και ομολογώ ότι άξιζε τον κόπο για αυτό το μικρό οδοιπορικό. Μια ανάλογη εμπειρία… την οποία προτείνουμε να ζήσετε και εσείς!
Αρέσει σε %d bloggers: