Δύο ημέρες από σήμερα κτυπάμε την πόρτα του 2018 και όλοι μας ανεξαιρέτως γνωρίζουμε το έθιμο της Βασιλόπιτας, που κόβουμε και μοιράζουμε τα μεσάνυκτα της 31ης Δεκεμβρίου και μαζί το τυχερό φλουρί, που συμβολίζει ευλογία και μια νέα τυχερή χρονιά!

Πόσοι όμως ξέρουν, πότε και γιατί δημιουργήθηκε το έθιμο του τυχερού νομίσματος, που τόσο πολύ ανυπομονούμε και θέλουμε να βρούμε στη δική μας φέτα της βασιλόπιτας;

Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία η πρώτη εμφάνιση Βασιλόπιτας χρονικά τοποθετείται το 1.500 μΧ. στην Μικρά Ασία και συγκεκριμένα Καισαρεία της Καππαδοκίας, εποχή που ο Μέγας  Βασίλειος ήταν Δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά και σε κλίμα αλληλοβοήθειας, με τους ανθρώπους που κατοικούσαν τότε εκεί.

Κάποια ημέρα, ένας άπληστος στρατηγός της περιοχής ζήτησε από τον Δεσπότη Μέγα Βασίλειο να του παραδώσει όλους τους θησαυρούς της πόλης, διαφορετικά θα πολιορκούσε την πόλη θα την κατακτούσε και θα την κατέστρεφε, και μετά θα την λεηλατούσε…

Την τελευταία νύκτα της προθεσμίας που του έθεσε ο άπληστος στρατηγός, ο Δεσπότης  προσεύχονταν στον Θεό να σώσει την πόλη και τους κατοίκους της και πριν καλά-καλά ξημερώσει είδε απέναντι του τον εισβολέα να μπαίνει στην εκκλησία, θυμίζοντας του ότι ήρθε να πάρει τα χρυσαφικά και ότι άλλο πολύτιμο είχε η Καισαρεία, διαφορετικά θα την κατέστρεφε.

Ο Μέγας Βασίλειος, όμως, του εξήγησε ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατον αφού οι κάτοικοι της πόλης ήταν φτωχοί και δεν είχαν αυτά που απαιτούσε, αυτό όμως εξόργισε τον άπληστο στρατηγό, που άρχισε τις απειλές, ότι πρώτα απ όλους θα σκότωνε τον Δεσπότη.

Κάποιοι κάτοικοι που άκουσαν κρυμμένοι τις απειλές έσπευσαν να ειδοποιήσουν και τους υπόλοιπους, καθώς όλοι αγαπούσαν τον Δεσπότη τους και δεν ήθελαν να πάθει κάτι κακό, γι’ αυτό αποφάσισαν μόνοι τους να συγκεντρώσουν όσα πολύτιμα και τιμαλφή είχαν για να τον σώσουν.

Ότι κατάφεραν να μαζέψουν τα έβαλαν σε ένα μπαούλο, τα πήγαν στον Δεσπότη τους κι αυτός το παρέδωσε στον αιμοσταγή στρατηγό, που ανυπόμονος όπως ήταν έσπευσε να το ανοίξει για να δει τι ακριβώς περιείχε, τότε όμως, συνέβη ένα θαύμα!

Μόλις, λοιπόν, δοκίμασε να ανοίξει το καπάκι του μπαούλου, όλοι όσοι ήταν συγκεντρωμένοι εκεί είδαν να βγαίνει από το εσωτερικό του μια εκτυφλωτική λάμψη και αμέσως μετά έναν φωτεινό καβαλάρη να ορμά με τον στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και στην φρουρά του και να την διαλύει σε ελάχιστα λεπτά.

Ο λαμπρός αυτός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος, ενώ στρατός του ήταν άγγελοι και με αυτόν τον τρόπο σώθηκε η Καισαρεία…

Αμέσως μετά, όμως, ο Μέγας Βασίλειος έπρεπε να λύσει ένα πρόβλημα, πως θα επέστρεφε τα πολύτιμα και τιμαλφή στους κατοίκους της πόλης του με δίκαιο τρόπο, ζήτησε την βοήθεια του Θεού αυτός αποκρίθηκε και ο Δεσπότης μάζεψε κοντά του
τους διακόνους και βοηθούς του, και τους ζήτησε να ζυμώσουν μικρά ψωμάκια και στο καθένα από αυτά να βάζουν τα πολύτιμα είδη.

Τα ψωμάκια μοιράσθηκαν ως θεία ευλογία στους κατοίκους που παραξενεύθηκαν αρχικά κι ακόμα περισσότερο στην συνέχεια, όταν έβρισκαν μέσα στα ψωμάκια τους τα χρυσαφικά που έπαιρναν πίσω. έτσι λοιπόν γεννήθηκε η βασιλόπιτα που διαδόθηκε και επέζησε ως έθιμο μέχρι τις μέρες μας.

Βασιλόπιτα η οποία πάντοτε συμβόλιζε για τον Χριστιανισμό την ευτυχία, την ευλογία και την χαρά και την οποία κόβουμε σε κάθε παραλλαγή και δεκάδες τρόπους παρασκευής, την πρώτη ημέρα κάθε νέας χρονιάς έχοντας κρύψει στο εσωτερικό της το τυχερό φλουρί.

Αρέσει σε %d bloggers: