Επιχείρηση σωτηρίας του Ι.Ν.Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, από την Ελληνική Κοινότητα Καΐρου!

Αίσθηση προκάλεσε στην Ελληνική Παροικία το πρωτοσέλιδο θέμα της εφημερίδας “Νέο Φως” που κυκλοφόρησε και διανέμεται από χθες, σύμφωνα με το οποίο ένα κατασκευαστικό “θαύμα” που σχεδίασε και υλοποίησε η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου, διέσωσε από περιπέτειες τον Ιστορικό Ι.Ν. των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης !

Η παρέμβαση αυτή αφορούσε συγκεκριμένα έργα και σωτήριες προσθήκες, δίπλα από τα θεμέλια της ιστορικής εκκλησίας καθώς και, στον περιβάλλοντα χώρο γύρω από αυτήν, όπου είχαν προκληθεί μεγάλης έκτασης “τραύματα” από την πολύχρονη υγρασία, συνέπεια διαρροής του δικτύου αποβλήτων και προβλημάτων στο σημείο σύνδεσής του, με το δίκτυο της πόλης.

Το ekkairo.org εξασφάλισε και δημοσιεύει σήμερα φωτογραφίες, από την επιχείρηση σωτηρίας της εκκλησίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, παράλληλα, με τα όσα δημοσιεύει το “Νέο Φως” ώστε, να έχετε πλήρη εικόνα για το τι συνέβη…

Διαβάζουμε, λοιπόν, στο σχετικό ρεπορτάζ από το “Νέο Φως:

Ένα κατασκευαστικό θαύμα συντελείται αθόρυβα και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, το τελευταίο διάστημα στον Ιερό Κοινοτικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Κάιρο, μετά τις “πληγές” και τα “τραύματα” που προκάλεσε, επί χρόνια, η ύπουλη υγρασία από διαρροή δικτύων κάτω από την επιφάνεια της γης, στη βάση και στον περιβάλλοντα χώρο της ιστορικής αυτής εκκλησίας που σημειωτέον έχει ταυτισθεί και συναισθηματικά με την Ελληνική Παροικία, καθώς δημιουργήθηκε ταυτόχρονα με την πρώτη Ελληνική Κοινότητα Καΐρου!

Έτσι, λοιπόν, το πρωί της περασμένης Τρίτης 20 Μαρτίου 2018 προκειμένου να μάθουμε και εν συνεχεία να ενημερώσουμε και μείς με την σειρά μας την Παροικία αποφασίσαμε να επισκεφθούμε το χώρο της εκκλησίας, ώστε να δούμε και να καταγράψουμε την πραγματικότητα και παράλληλα, να σημειώσουμε χρήσιμα στοιχεία για την πορεία των έργων επισκευής, τα οποία αποδείχθηκαν πως ήταν, τελικά, ένα κατασκευαστικό έργο με ιδιαιτερότητες, πολλά απρόβλεπτα, χειρουργικής ακρίβειας τεχνικές επεμβάσεις, ανθρώπινη αγωνία και, στον επίλογο του, να μας αποκαλύπτει ένα κατασκευαστικό θαύμα!

Πριν καλά-καλά μπούμε στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού, αντικρίσαμε σωρούς από χώματα τάφρων περιμετρικά της εκκλησίας, βάθους τριών μέτρων, ακούραστα συνεργεία ανθρώπων, υλικά και σωλήνες κι όλα αυτά μαζί να έχουν δημιουργήσει, κάτω από το ζεστό ήλιο του Καΐρου, ένα πραγματικό εργοτάξιο που αγωνιούσε και αγωνίζονταν ταυτόχρονα  να σώσει ένα ιστορικό μνημείο για τον Ελληνισμό του Καΐρου, την εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνους και Ελένης!

Στην είσοδο μας περίμενε ο κ. Μιχάλης Μπίσκας, ο οποίος αφού μας “ξενάγησε” γύρω από την εκκλησία και δίνοντας μας λεπτομέρειες των τεχνικών παρεμβάσεων που βλέπαμε, ανέλαβε να μας εξηγήσει αλλά και να δώσει απαντήσεις, σε μια σειρά από ερωτήματα που μας είχαν δημιουργηθεί, του είδους “πότε”, “πώς” και “γιατί” είχαν εμφανισθεί ξαφνικά αυτές οι ζημιές και πόσο εφικτή ήταν η σωτηρία του Ιερού Ναού, μετά από μια τέτοια τραυματική περιπέτεια.

 

Η μάχη για τη σωτηρία της εκκλησίας και το τελικό αποτέλεσμα, για μένα προσωπικά ήταν ένα αληθινό κόσμημα στο βιογραφικό μου ως επαγγελματία, μας δήλωσε σχεδόν συγκινημένος ο επιβλέπων μηχανικός κ. Μιχάλης Μπίσκος, ξετυλίγοντας το κουβάρι της ενημέρωσης μας κ αι συνέχισε:  “Από τη διάγνωση στον περιβάλλοντα χώρο της εκκλησίας διαπιστώσαμε ότι η πηγή του προβλήματος ήταν κατά κύριο λόγο το παλαιό και σε πολλά σημεία του προβληματικό, αποχετευτικό δίκτυο των εγκαταστάσεων που ξεκινούσε από το Προσκοπείο, διέσχιζε περιμετρικά την μια πλευρά του τοίχου του Ναού μέχρι να φτάσει στο σημείο σύνδεσης με το κεντρικό αστικό δίκτυο της πόλης…

Σε όλη αυτή τη διαδρομή εκτός της παλαιότητάς του, βρήκαμε πολλά προβληματικά σημεία που εμπόδιζαν την ροή των αποβλήτων, με συνέπεια να αρχίσουν οι υπόγειες αθέατες διαρροές οι οποίες ενισχύθηκαν ακόμα περισσότερο, από τα νερά που ποτίζονταν κατά βούληση ο χλωροτάπητας του γηπέδου, που βρίσκεται στην αυλή του Προσκοπείου έτσι, το σύνολο των δύο αυτών ποσοτήτων αργά, επί χρόνια και σε επικίνδυνο βαθμό είχαν δημιουργήσει, κατά κάποιο τρόπο, μια υπόγεια λίμνη γύρω από την εκκλησία, η οποία “ροκάνιζε” εκτός από τα εμφανή εξωτερικά της σημεία, ακόμα και τις αντοχές της ως κτίσμα.

Είναι ένα έργο θεραπείας, όπως λέμε, που απαιτεί ψυχραιμία, μεθοδικότητα, ηρεμία και πάνω απ’ όλα, συνεργασία μεταξύ όλων όσων συμμετέχουμε στο έργο και σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω για την κατανόηση, τη βοήθεια και για τη συνεργασία τους σε αυτό το κατασκευαστικό θαύμα, τον πρόεδρο της Ε.Κ.Κ. κ. Χρήστο Καβαλή που ως μηχανικός μας καταλαβαίνει καλύτερα, την Γ. Γ της Ε.Κ.Κ. και Προϊσταμένη Εφορείας Ναών και Συγχωνευθεισών Κοινοτήτων κ. Χρυσάνθη Σκουφαρίδου για την συμβολή της και, τον ακούραστο και μαζί σε όλα τα δύσκολα, Προϊστάμενο Εφορείας Τεχνικών της Ε.Κ.Κ κ. Στέλιο Χαλκιά. Θα πρέπει όμως να σταθούμε ιδιαίτερα και να συγχαρούμε την κα Αικατερίνη Μπελεφάντη –Σοφιανού και την Ελληνική Κοινότητα Καΐρου για την οικονομικής τους στήριξη και συγχρηματοδότηση του αξιέπαινου αυτού έργου.

Οι “πρώτες βοήθειες” που παρείχαμε, ήταν να βρούμε το κατάλληλο βάθος και το άγνωστο σημείο αυτής της υπόγειας δεξαμενής, όπου λίμναζαν επί χρόνια υγρά, κι από τελικό βάθος 3 μέτρων αρχίσαμε την άντλησή του, οπότε διαπιστώσαμε με μεγάλη μας ανακούφιση ότι η υγρασία παρά τη μεγάλη έκταση ζημιάς, δεν είχε προλάβει να αρχίσει τον πόλεμο φθοράς των θεμελίων της εκκλησίας, τα οποία θωρακίσαμε αμέσως με μια ειδική επένδυση στεγανότητας ικανή να αντέξει για άλλα τουλάχιστον, 100 χρόνια.

 

Οι εργασίες διάγνωσης και θεραπείας του Ναού θα συνεχισθούν με αμείωτο ενδιαφέρον και επιστημονική προσέγγιση, θα ακολουθήσει η ανακαίνιση του εξωτερικού χώρου, μικρές ευτυχώς και ανώδυνες παρεμβάσεις στο εσωτερικό και αυτό που θέλουμε είναι να στείλουμε, μέσω της εφημερίδας “Νέο Φως” ένα μήνυμα στους Έλληνες της Παροικίας Καΐρου, σήμερα, με αφορμή την επίσκεψη σας, είναι να μην αγωνιούν, δεν υπάρχει πλέον φόβος, η αγαπημένη μας εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, σώθηκε!