Μπορεί οι κανονισμοί συσκότισης να έχουν χαλαρώσει σημαντικά, όπως και η δράση της Αεράμυνας, αλλά η υπό αγγλική εντολή Αίγυπτος σίγουρα δεν σταματά να διέπεται από το ορθολογικό αγγλικό πνεύμα που θέτει κανόνες σε κάθε έκφανση της δημόσιας και κοινωνικής λειτουργίας, εκφρασμένους από τους Αιγυπτίους αξιωματούχους.

Έτσι, στις 19/6/1944 ο Διοικητής Αλεξανδρείας εξέδωσε το ακόλουθο διάταγμα σχετικά με τη λειτουργία των πλάζ της πόλεως, ένα διάταγμα που εκτός από την περί ηθών ιστορική, διατηρεί και τη σημειολογική του σημασία και γιατί όχι γοητεία :

1.     Απαγορεύεται ρητώς εις την περίμετρον της πόλεως Αλεξανδρείας η είσοδος εις τας Πλαζ πριν από τας 5 το πρωί. Απαγορεύεται επίσης να μένει κανείς εις αυτάς πλέον της μιας ώρας μετά την δύσιν του ηλίου.

2.     Απαγορεύεται εις όλας τας πλαζ :

·        Το λούεσθαι εκτός των κεκανονισμένων ωρών, δηλαδή προ της 7ης πρωϊνής ή μετά την δύσιν του ηλίου.

·        Το λούεσθαι ή πλέειν με περισουάρ ή άλλο πλοιάριον όταν η μαύρη σημαία ή η ερυθρά σημαία είναι υψωμέναι.

·        Το εκδύεται κανείς ή αποθέτει τα ενδύματα του επί της πλαζ.

·        Το να λούεται ή κυκλοφορεί χωρίς μαγιώ του λουτρού πλήρες, μονοκόμματο. Οι άνδρες ημπορούν εν τούτοις να φορούν ένα σώβρακο σφικτό, με μία ζώνη καταφανή, όχι όμως ¨σλιπ¨, όπως επίσης μπορούν να κατεβάζουν τις μπρετέλλες του μαγιώ αν αυτό έχει ζώνην καταφανή.

·        Το να χορεύουν με μαγιώ του λουτρού ή να μεταβαίνουν με την περιβολήν αυτήν εις τα Καζίνα ή τα Καφενεία της Πλαζ. Οι ιδιοκτήται των καταστημάτων τούτων υποχρεούνται να σέβονται την απαγόρευσιν ταύτην, άλλως θα υπόκεινται εις τας ιδίας κυρώσεις τας οποίας θα υφίστανται οι παραβάται.

·        Το να κατεβάζουν τα μαγιώ χαμηλότερα από τη μέση μέσα στο διαμέρισμα των ντους. Η απαγόρευσις αύτη δεν εφαρμόζεται εις τους λαβόντας το ντους των σε διαμέρισμα προορισμένον δι΄ εν μόνον άτομον.

·        Το να αφήνουν παιδιά μικρότερα των 10 ετών να λούωνται χωρίς την επίβλεψιν των γονέων των.

3.     Απαγορεύεται εις τας πλαζ :

·        Το να ρίπτουν συντρίμματα γιυαλικών, σκουπίδια ή οτιδήπτε άλλο δύναται να πληγώσει ή να ενοχλήσει τους λουομένους.

·        Το να ανεβαίνουν σε ποδήλατα.

·        Το να χρησιμοποιούν ρακέττες, να παίζουν τέννις, φουτ μπωλ, ή βόλλεϋ μπωλ εις τα συχναζόμενα υπό του κοινού μέρη.

·        Το να θέτουν σε λειτουργίαν ραδιόφωνα ή γραμμόφωνα μεταξύ της 2 και 4 απογευματινής ώρας.

·        Το να στήνουν σκηνάς παντός είδους.

·        Το να στήνουν ομβρέλλες σε απόστασιν μικροτέραν των τριών μέτρων από τας Πλατφόρμ, επί των οποίων είναι αι καμπίναι, είτε από τας καμπίνας εις τας Πλαζ αίτινες δεν έχουν Πλατφόρμ.

·        Το να ψαρεύουν ή να προσδένουν βάρκες του ψαρέματος εις τα μέρη τα προορισμένα δια τους λουομένους.

Και γενικώς το να ενοχλούν τους λουομένους ή το κοινόν με οιονδήποτε τρόπον.

4.     Απαγορεύεται το να φέρουν εις την πλαζ ζώα, όπως σκύλους, άλογα, κλπ,

5.     Απαγορεύεται η είσοδος εις τας πλαζ εις τους πλανοδίους πωλητάς, εκτός :

·        Των μικροπωλητών και των φωτογράφων των εφοδιασμένων με ειδικήν άδειαν, διδομένην υπό της Δημαρχίας και εξουσιοδοτούσαν αυτούς να εξασκούν το επάγγελμα των εις τας πλαζ.

·        Των υπαλλήλων των Καζίνων και Καφενείων των πλαζ, υπό τον όρον πάντως να φέρουν την άδειαν την οποίαν η Δημαρχία παραδίδει προς τούτο εις τους ιδιοκτήτας των εν λόγω καταστημάτων εις τα οποία ανήκουν και η ενδυμασία των να είναι καθαρή.

6.     Προορίζεται αποκλειστικώς δια τας γυναίκας και τα παιδιά το διάστημα μεταξύ των 8 και 10 ωρών το πρωί κάθε ημέραν της εβδομάδος, δια να λούωνται και τούτο διαρκούσης της περιόδου μεταξύ 1ης Ιουνίου μέχρι 30 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.

7.     Απαγορεύεται εις την περίμετρον της πόλεως Αλεξανδρείας να οικοδομούν καμπίνας οιουδήποτε είδους και εις οιανδήποτε πλαζ άνευ αδείας της Δημαρχίας ή να κατέχουν μίαν από τας καμπίνας της Δημαρχίας άνευ αδείας.

8.     Πάσα αίτησις δι΄ άδειαν πρέπει να απευθύνεται προς την Δημαρχίαν μεταξύ της 1ης Οκτωβρίου εκάστου έτους και του μηνός Φεβρουαρίου του επομένου έτους.

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

Πατέρας της ήταν ο Κόμης Εστεμπάν ντε Πεντρόζο και Κονόγκο που είχε χρηματίσει Πρέσβης της Ισπανίας στη Βαρσοβία, ενώ μητέρα της ήταν η πριγκίπισσα Μαρία Στούρζα, της γνωστής μεγάλης ρουμανικής οικογένειας, πολλά μέλη της οποίας ηγεμόνευσαν στη Μολδαβία.

Η γεννημένη περί το 1907 θελκτική Ντολόρες είχε επιδοθεί στις ισλαμικές μελέτες, γνώριζε από στήθους το Κοράνι, είχε ζήσει στην Αλγερία και το Ισπανικό Μαρόκο σχετιζόμενη με Άραβες φύλαρχους, ενώ στο Μαρόκο διεύθυνε τη γυναικεία κίνηση κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου, καθώς και την προπαγάνδα για τη βελτίωση των όρων ζωής της Αράβισσας γυναίκας.

Ήταν συγγραφέας έργων όπως το ¨Ανάσταση της Ισπανίας¨ και το κεφάλαιο ¨Ισπανία¨ στο βιβλίο ¨La mere et l΄ enfant a travers lemonde¨, ενώ παράλληλα αποτελούσε πολύτιμη συνεργάτιδα της εφημερίδας της Μαδρίτης ¨ABC¨, της οποίας αποτέλεσε μία από τις πρώτες Ισπανίδες γυναίκες πολεμικές ανταποκρίτριες στην Αβησσυνία, αρθρογραφώντας επίσης στην ¨Εσπάνια¨ της Ταγγέρης και στη ¨Ρουμανί Νουβέλ¨ του Βουκουρεστίου.

Φέρνοντας ως δώρο στο Βασιλέα Φαρούκ ένα χειρόγραφο του Αβερρόη, είχε ως σκοπό της – όπως ανέφερε στην ¨Bourse Egyptienne¨ – τη σύσφιξη των δεσμών μεταξύ Ισπανίας και αραβο-μουσουλμανικού κόσμου, παραδεχόμενη πόσα όφειλαν οι Ισπανοί στο Ισλάμ, ενώ το πεδίο δράσης της δεν θα περιοριζόταν μονάχα στην Αίγυπτο αλλά και στις άλλες χώρες της Εγγύς Ανατολής και τελειοποιώντας την αραβική γλώσσα θα εργαζόταν όχι μόνο στο διπλωματικό, αλλά και στο πνευματικό επίπεδο.

Μετά από τα παραπάνω που διέσωσε ο αιγυπτιώτικος Τύπος, οι πληροφορίες για την Ντολόρες είναι ελάχιστες. Με αφορμή έναν πίνακα που την απεικονίζει παιδάκι στο Μπιαρίτζ και βρίσκεται στο Πράντο, μαθαίνουμε πως τελικά όντας στο Κάιρο κατά τη διάρκεια του Β΄Π.Π. έπαιξε το ρόλο του Ισπανού Lawrens, ενώ κατόπιν επιδόθηκε στην έρευνα και διάδοση των ισπανικών παραδοσιακών χορών, έχοντας παράλληλα πολλές φιλανθρωπικές και πολιτιστικές δραστηριότητες ως το θάνατο της το 1986.

Πηγές : ¨Ταχυδρόμος¨, Αλεξάνδρεια 10/3/1940 – periodicoelrumano.es (7/7/2018) – museodelprado.es (7/7/2018)

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

Έτσι, στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας καταπιάνεται με το θέμα ¨Αιγυπτιώτες και Κινηματογράφος¨, με την ιστορική διαδρομή πλεγμένη με πολλές φωτογραφίες, φανερώνοντας για μία ακόμη φορά τον τρόπο που οι Αιγυπτιώτες καταπιάστηκαν με έναν ακόμη τομέα του κοινωνικού και πολιτιστικού αιγυπτιακού γίγνεσθαι, ενώ παράλληλα μετέφεραν τη σχετική με το αντικείμενο αυτό γνώση και στους τόπους που αργότερα εκ νέου μετανάστευσαν.

Ιδιοκτησία κινηματογράφων, ηθοποιία, σκηνοθεσία, παραγωγή, μεταγλωττίσεις, υποτιτλισμοί, κ.ο.κ., μέσα από τα οποία, όπως σημειώνει ο Ν. Νικηταρίδης, προσπαθεί να παρουσιάσει κάποια ¨καρέ¨ αυτής της αιγυπτιώτικης κινηματογραφικής διαδρομής, μονταριμένα σαν στιγμιότυπα μιας σπουδαίας μνήμης που δεν πρέπει επ΄ ουδενί να σβηστεί.

Ας σημειωθεί, πως και το βιβλίο αυτό των Εκδόσεων Αγγελάκη διατίθεται από τη Γραμματεία του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων (Γ΄ Σεπτεμβρίου 56, 210 8228150) εξολοκλήρου υπέρ της Κοινωνικής του Πρόνοιας.

Έτσι, εκτός από τη στήριξη στο θεάρεστο έργο του Συνδέσμου μας, με την αγορά ενός βιβλίου που σχετίζεται με την Αιγυπτιώτικη Ιστορία δεν τροφοδοτείτε μονάχα τη μνήμη με αναμνήσεις ξεχασμένες, ούτε απλά μαθαίνεται σπάνιες πτυχές της αιγυπτιώτικης ιστορικής πορείας, αλλά κυρίως βοηθάτε την προσπάθεια έκδοσης και άλλων σχετικών βιβλίων αφού πολλές φορές η έμπνευση και ο κόπος ενός συγγραφέα ενισχύεται από την αποδοχή του έργου του.

Και μη ξεχνάτε πως είναι αρκετά τα βιβλία, όχι μονάχα του Ν. Νικηταρίδη, που είναι έτοιμα και απλά σ΄ αυτούς τους δύσκολους καιρούς περιμένουν χορηγούς για να εκδοθούν. Και η χορηγία για την έκδοση βιβλίων σχετικών με την Αιγυπτιώτικη Ιστορία αποτελεί τόσο μία πράξη αναγνώρισης όλων όσων οι Αιγυπτιώτες προπάτορες μας κατόρθωσαν να πετύχουν στο διάβα του αιγυπτιακού χρόνου, όσο και μία πράξη έμπρακτης στήριξης στην προσπάθεια καταγραφής της λαμπρής Ιστορίας του Απόδημου Έλληνα, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο και σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας του Ελληνισμού εν γένει.

Τέτοια βιβλία του Ν. Νικηταρίδη λοιπόν που αναζητούν χορηγό είναι τα δύο μικρά βιβλία με τίτλους ¨Οι Δωδεκανήσιοι στην Αίγυπτο¨ και ¨Οι Πηλιορείτες στην Αίγυπτο¨, καθώς και ένα μεγάλο και σημαντικό βιβλίο με τίτλο ¨Η Αιγυπτιώτικη Προσφορά σε Ελλάδα και Αίγυπτο¨.

Παράλληλα, ο εμπλουτισμός του Αιγυπτιώτικου Αρχείου Ν.Κ. Νικηταρίδη – που έχει βοηθήσει τόσους και τόσους ερευνητές – με κάθε είδους υλικό (φωτογραφίες, βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, προγράμματα θεατρικά, αθλητικά και λοιπών εκδηλώσεων, λαχεία και λοιπά εφήμερα) ενισχύει καταλυτικά το συγγραφικό του έργο, αφού αποτελεί τόσο μια πηγή έμπνευσης, όσο και μία πηγή τροφοδότησης της ιστορικής καταγραφής.

Και να θυμάστε : Τα βιβλία μπορεί να γράφονται από έναν, αλλά αποτείνονται στους πολλούς, στους οποίους πάντοτε επιστρέφουν και όλα τα εύσημα.

Τώρα, κι αν υποθέσουμε πως πριν έναν αιώνα τα τσιγάρα των Κυριαζίδων είχαν περάσει κι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το πως ένα τέτοιο κουτί τους βρέθηκε στα πλατό της εν λόγω ταινίας αποτελεί, τουλάχιστον για μας ένα μυστήριο. Μήπως ο σκηνογράφος το βρήκε σε κάποιο παλαιοπωλείο και του άρεσε ; Ίσως, αλλά και πάλι η σύμπτωση είναι μεγάλη, αφού όπως είπαμε η ταινία δεν είναι εποχής, αλλά επιστημονικής φαντασίας. Έτσι, αν και ευχάριστο για μας τους Αιγυπτιώτες, το μυστήριο παραμένει…

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ