Αυτή την ελπίδα την εποχή μας, την χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ!

Γύρω μας δύσκολες ημέρες, παντού ταραχές που επηρεάζουν όλους μας και μετατρέπουν την γη μας σε ένα καζάνι που βράζει. Αυτό ακριβώς το καζάνι χρειάζεται ένα κυριολεκτικό Πάσχα – μια διάβαση – μια πραγματική ανατροπή!

Η δύναμη αυτή της ανατροπής που χρειάζεται ο κόσμος μας μόνο από το πνεύμα της θυσίας του Χριστού μας μπορεί να αντληθεί. Είναι η δύναμη με την οποία ο Ένας σήκωσε το Σταυρό για όλους μας.

Να ευχηθούμε λοιπόν το φως της Αναστάσεως και η εβδομάδα των παθών που αρχίζει να φωτίσει την ανθρωπότητα και τις ηγεσίες της με σύνεση και περισσότερη αγάπη για τον άνθρωπο !

Εύχομαι καθώς και όλοι οι συνάδελφοι μου της ΔΕ σε όλη την παροικία ένα καλό Πάσχα γεμάτο υγεία και δύναμη και η άπειρη αγάπη που μεταφέρει η θυσία του Κυρίου μας να απλωθεί παντού!

Φρόντιζα – όποτε αυτό ήταν εφικτό – να παρευρίσκομαι στις γενικές συνελεύσεις της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας (Ε.Κ.Α) και τόνιζα πάντα το πιστεύω μου πως είμαστε μία παροικία με δύο διαχειριστικές (Κοινοτικές) επιτροπές!

Επειδή λοιπόν αυτά που λέω τα πιστεύω και δεν είναι ρητορικές εκφράσεις, θεωρώ καθήκον μου – και εκφράζω προσωπική άποψη – να γράψω δύο λόγια για αυτή την αλυσίδα παραιτήσεων των μελών της Κοινοτικής Επιτροπής (ΚΕ) της Ε.Κ.Α, προσώπων που και ιστορία έχουν στον θεσμό και εμπειρία αλλά και βρίσκονται σε ηλικίες που μπορούν ακόμα να προσφέρουν πολλά!
Από την άλλη πλευρά τρέφω μεγάλη εκτίμηση στην προσωπικότητα του Προέδρου της Ε.Κ.Α από την εποχή του αγώνα του για τον ΕΝΟΑ στην δεκαετία του 90 αλλά και για την ακατάπαυστη επιμονή του να προσφέρει στα κοινά!

Με αυτά λοιπόν τα δεδομένα εύχομαι όσα θα πω αν μπουν στην ζυγαριά του κοινού παροικιακού συμφέροντος και να βρεθεί μια διέξοδος στην κατάσταση που αν συνεχιστεί μόνο κακές συνέπειες θα επιφέρει.

Το καλό νέο είναι βέβαια πως οι παραιτήσεις, αφού είναι ακόμα εντός της Ελληνικής δομής της Ε.Κ.Α – να μην ξεχνάμε την διπλή υπόσταση μας – θα μπορούσαν να ακυρωθούν εφόσον συμφωνήσουν οι παραιτούμενοι και αρθούν οι αιτίες που τους οδήγησαν στην παραίτηση, καθώς όταν προωθηθούν εντός του πρακτικού στην εποπτική αρχή που επιβλέπει – θα υπάρξει έντονη διάθεση να εξερευνηθούν εις βάθος τα αίτια των παραιτήσεων.

Και εδώ εκ των πραγμάτων ήρθε η ώρα του Προέδρου της Ε.Κ.Α κ. Ε. Κασιμάτη να λάβει την πρωτοβουλία όχι ως αρχηγός μιας ομάδας παροίκων που διεκδικούν το κοινοτικό οφίκιο απέναντι σε άλλους – αυτό θα έπρεπε να τελειώσει με τις εκλογές – αλλά ως πρόεδρος σύσσωμης της Ελληνικής παροικίας, και να παρέμβει!

Η πρόσκληση σε έκτακτη συνεδρίαση της Κ.Ε υπό την Προεδρία του Επιτίμου Προέδρου (Γενικού Προξένου) για να λυθούν οι όποιες διαφορές επείγει ! Η Ελληνική πολιτεία θα πρέπει να βοηθήσει αυτή την πρωτοβουλία του προέδρου και να μειώσει την ένταση καθώς η διαιτησία του εδώ πρέπει να είναι καταλυτική.

Η πρόταση αυτή στηρίζεται στην απλή λογική πως αν η παροικία ήθελε να μη υπάρχουν στην ΚΕ αυτοί οι κύριοι, δεν θα τους ψήφιζε, εφόσον όμως τους τίμησε με την ψήφο τους είναι ηθική αλλά και ουσιαστική υποχρέωση και ευθύνη του Προέδρου, να μην αφήσει την παροικία να διχαστεί, ούτε να δίνεται η εντύπωση πως καταπατεί τα δικαιώματα της μειοψηφίας! Δεν μπήκαν στην Ε.Κ.Α αυτοί οι κύριοι με το ζόρι αλλά κάποιοι τους ψήφισαν – έστω και ως μειοψηφία!

Δεν νοείτε λοιπόν ο πρόεδρος της Ε.Κ.Α που έζησε την καταπάτηση των δικαιωμάτων της μειοψηφίας στον τότε ΕΝΟΑ και με παρρησία πάλεψε χρόνια και κατάφερε να κατοχυρώσει τα δικαιώματα της μειοψηφίας , σήμερα να επιτρέπει να βγαίνει από την Ε.Κ.Α – και επί προεδρίας του – μια εικόνα που στους εξωτερικούς τουλάχιστον αποδέκτες της είναι απαράδεκτη!

Παράλληλα η διατήρηση της τάξεως της διαφάνειας και των θεσμοθετημένων δομών του οργανισμού είναι και αυτό κύρια ευθύνη του προέδρου που είναι και ο κατά τον νόμο πρώτος υπεύθυνος για τα θέματα αυτά , γιατί λοιπόν να μην μπει φρένο στα μικρόψυχα σχέδια κάποιων που μόνο προσωπικό όφελος θα έχουν από τον διχασμό!

Είμαστε στην διάθεση του Προέδρου και της ΚΕ της Ε.Κ.Α αν το επιθυμούν να βοηθήσουμε να αλλάξει το κλίμα με τον τρόπο που κρίνουν, το ίδιο πιστεύω πως θα έκανε και ο ίδιος για την Ε.Κ.Κ!

Είμαστε λίγοι και δεν έχουμε την πολυτέλεια να επιτρέπουμε μεταξύ μας φίλια πυρά ή να προστρέχουμε σε τρίτους … και μιλάμε και από προσωπική αλλά και κοινοτική εμπειρία!

Σκεφτείτε τα !

Χρήστος Καβαλής – Πρόεδρος Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου

Διαβάστε επίσης:

«Πόλεμος» επιστολών για τη διαχείριση της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας – Η ανταπάντηση Βαφειάδη στον Κασιμάτη

«Τίτλοι τέλους» για τον Α. Βαφειάδη από την ΕΚΑ – Η επιστολή παραίτησής του προς τον Ε. Κασιμάτη

Και άλλη παραίτηση από την ΕΚΑ – Αποχώρησε και ο Ν. Κόπελος καταγγέλλοντας αντιδημοκρατική λειτουργία

Παραιτήθηκε και ο Ι. Παπαδόπουλος, τ. Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, από την Κοινοτική Επιτροπή

Παραιτήθηκε και ο Δημήτρης Κάβουρας από Κοινοτικός Επίτροπος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας

Ο Νέστωρ Τσανακλής γεννήθηκε στις 21 Νοεμβρίου του 1836 στην Κομοτηνή. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε στην ενορία του Αγίου Γεωργίου όπου βρίσκεται και το σπίτι του, στο οποίο στεγάζεται σήμερα ο σύλλογος Σαρακατσάνων.

Παιδί ακόμα 14 ετών βρέθηκε απλός καπνεργάτης στην Αίγυπτο όπου με την εξυπνάδα, την διορατικότητα και την εργατικότητά του έγινε ο πιο κραταιός καπνέμπορος της εποχής του. Το 1859 ίδρυσε στο Σουέζ την πρώτη υποτυπώδη βιομηχανία σιγαρέτων φέρνοντας εργάτες από την Κομοτηνή, επίσης έφερε και μυρωδάτο καπνό από την Βουλγαρία, την Καβάλα, την Σμύρνη, την Σαμψούντα και την Θράκη.

Εκεί ο «πατέρας του αιγυπτιακού χειροποίητου τσιγάρου» πουλούσε κομμένο καπνό σε κουτιά και τσιγαρόχαρτα στους εργάτες, οι περισσότεροι ήταν Έλληνες από την Κάσσο, που εργαζόταν στην εκσκαφή της διώρυγας του Σουέζ. Επειδή τα χέρια των εργατών ήταν γεμάτα λάσπη και άμμο από τις εκσκαφικές εργασίες και δυσκολεύονταν στο στρίψιμο ενός τσιγάρου, ο Νέστωρ Τσανακλής ανέλαβε και έστριβε τα τσιγάρα, τα συσκεύαζε σε πακέτα και τα πουλούσε έτοιμα στους εργάτες.

Το 1869 στο Κάϊρο ανοίγει μαγαζί στο Μούσκι όπου πουλούσε το χειροποίητο τσιγάρο.

Λεζάντα: Ο Ν. Τσανακλής, είναι ο πατέρας του χειροποίητου τσιγάρου. Επίσης αναβίωσε, μετά από 2.500 χρόνια, τους απέραντους αμπελώνες της Κλεοπάτρας.

Ήταν προμηθευτής των ανακτόρων του Χεδίβη Τεουφίκ. Άγγλοι αξιωματικοί του έδωσαν παραγγελία 50.000 σιγαρέτων. Η άριστη ποιότητα και γεύση κέρδισε τους Άγγλους οι οποίοι την επόμενη μέρα αναζήτησαν το “εργοστάσιο” και με έκπληξη τους βρέθηκαν μπροστά σε ένα μικρό μαγαζί. Αυτός όπως διηγείτο, το μαγαζί του είχε τότε τέτοια χάλια που τα χρειάστηκε όταν είδε τις προσωπικότητες αυτές που τον είχαν επισκεφτεί.

Η αύξηση της ζήτησης αναγκάζει τον Τσανακλή γύρω στο 1883-84 να μεταφέρει την επιχείρησή του στο παλάτι του Khairy Pasha (για πολλά χρόνια τα κεντρικά γραφεία του Αμερικανικού Πανεπιστημίου Καϊρου), με 80 περίπου άτομα προσωπικό και με εξαγωγές περίπου τον μήνα στην Αγγλία 50.000, στην Γερμανία 300.000 τσιγάρα, στην Ολλανδία 300.000 τσιγάρα, στην Αυστροουγγαρία 150.000 τσιγάρα και στην Σουηδία – Νορβηγία 500.000 τσιγάρα. Είκοσι χρόνια αργότερα το 1906, μετέφερε το εργοστάσιο του σε ένα άλλο ανακαινισμένο ανάκτορο όπου απασχολούσε 400 εργάτες προσωπικό.

Το εργοστάσιο αυτό έγινε η “μητέρα” μιας σειράς μεγάλων εργοστασίων διασπαρμένων σε διάφορες ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις που παρήγαγαν ημερησίως τέσσερις χιλιάδες κιλά αιγυπτιακών σιγαρέτων, ο καπνός των οποίων ήταν κατά 80% ελληνικός και για την αγορά του οποίου τότε εισερχόταν στην Ελλάδα 1.500.000 χρυσές λίρες το χρόνο.

Κοντά του είχε την Αθηνά Μπελαμόρε, την γυναίκα που αγάπησε και γνώρισε μαζί του την θριαμβευτική άνοδο, την αριστοκρατία και τον πλούτο. Γεννημένη στην Αλεξάνδρεια, κόρη φτωχής Ελληνίδας που πωλούσε τσιγάρα, ορφανή από πατέρα, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση αλλά προικισμένη με ομορφιά. Πορεύτηκαν πολλά χρόνια μαζί, ωστόσο η Αθηνά φαίνεται πως υπέκυψε στους πειρασμούς που προκαλούσαν η ομορφιά και τα πλούτη της.

Λεζάντα: Εικόνες από τις εργασίες αποκατάστασης του Ι.Ν των Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης. Φωτό: Ε.Κ.Κ.

Πολυσυζητημένα τα ταξίδια της στις λουτροπόλεις, ενώ “οι ερωτικές της περιπέτειες έκαναν τον γύρο της Ευρώπης φέρνοντας γύρω της και άλλους θαυμαστές”, ο γάμος τους διαλύθηκε το 1911. Έτσι η Αθηνά Μπελαμόρε που τα χρόνια είχαν σβήσει πλέον την ακτινοβολία της ομορφιάς της και τα κοσμήματα είχαν πάρει και αυτά την οδό της απώλειας. Έφυγε μόνη, χωρίς φίλους, άπορη και φιλοξενούμενη στο πτωχοκομείο των Αθηνών τον Ιούνιο του 1939.

Ο Τσανακλής όταν μετακόμισε στο Κάϊρο έγινε και ο 2ος πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας χορηγώντας μάλιστα σημαντικά χρηματικά ποσά για την οικοδόμηση του ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ενώ ενίσχυσε την λειτουργία των ελληνικών σχολείων για την εκπαίδευση των νέων ομογενών.

Η επιχειρηματική του ευφυΐα και η βαθειά γνώση της ιστορίας της περιοχής τον έστρεψε και στην αμπελοκαλλιέργεια, παρά τις επιφυλάξεις των ομογενών φίλων και συναδέλφων του. Αγόρασε 25.000 στρέμματα στην έρημο και με την βοήθεια της Αιγυπτιακής κυβέρνησης αρδεύτηκε αυτή η περιοχή αφού άνοιξε ένα πηγάδι πενήντα μέτρων βάθους. Έτσι ο Τσανακλής κατόρθωσε μέσα σε λίγο χρόνο να μετατρέψει την έρημο σε κήπο.

Η “τρέλα” αυτή του ήρθε διαβάζοντας προ τριάντα ετών, την ιστορία της Αιγύπτου, οπότε πληροφορήθηκε ότι, στην εποχή των Πτολεμαίων των επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου ένα μέρος της καλλιεργημένης Αιγύπτου απλωνόταν βορείως του Δέλτα και προς δυσμάς έως την Μεσόγειο. Εκεί, έλεγαν οι ιστορικοί, υπήρχαν οι περίφημοι κήποι της Κλεοπάτρας, εκεί υπήρχαν οι μεγάλοι ελαιώνες και απέραντα αμπέλια, εκεί παραγότανε ο εξαίσιος στην ελληνική εποχή μαριώτης οίνος, τον οποίον ο Αθηναίος εκθειάζει ως “κάλλιστον, λευκόν τε, εύπνουν και ευανόδοτον ” και ο επίσης περίφημος Ζαινιωτικός οίνος.

Λεζάντα: Εικόνες από την αποκατάσταση του Ι.Ν των Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης. To παρεκκλήσι του Αγ. Νέστορος βρίσκεται μέσα στο ναό εις μνήμην του Νέστορα Τσανακλή. Φωτό: Ε.Κ.Κ.

Προχωρώντας στην ιστορία ο Τσανακλής έμαθε ότι όλη εκείνη η έκτασις, ερημώθηκε από την επιδρομή των Αράβων το 600 μ.Χ., οπότε είχε εγκαταλειφθεί από τους ανθρώπους και ότι το κανάλι του Νείλου, που το άρδευε είχε προσχωθεί στην άμμο. Με την βοήθεια μεγάλων Ευρωπαίων οινολόγων δοκίμασε 73 ποικιλίες σταφυλιών δαπανώντας πολύ μεγάλα ποσά για τις έρευνές του και το 1931, λίγο πριν το θάνατό του, παρουσίασε στην Διεθνή Έκθεση Κρασιών στο Παρίσι τις πρώτες ποικιλίες για τις οποίες και βραβεύτηκε.

Επιστρέφοντας πάλι στην παραγωγή των τσιγάρων βλέπουμε τον Τσανακλή λόγω της αυξημένης ζήτησης των σιγαρέτων του στην Βοστώνη να ιδρύει εκεί ένα εργοστάσιο το οποίο αργότερα το μεταφέρει στη Νέα Υόρκη. Επίσης ιδρύει άλλα δύο εργοστάσια, ένα στην Φραγκφούρτη και ένα στην Γενεύη.

Λίγα χρόνια μετά τον θάνατό του ο οίκος Παπαστράτου εξαγόρασε την επιχείρηση και τίθεται επικεφαλής της. Η νέα διοίκηση όμως δεν μπόρεσε να επιτύχει αφού η παραγωγή χειροποίητων σιγαρέτων πολυτελείας διέφερε από την παραγωγή τσιγάρων μαζικής κατανάλωσης που κατασκεύαζαν οι Αμερικανοί. Έτσι σταδιακά σταμάτησε την παραγωγή μέχρι την τελική απόσυρσή της από την αιγυπτιακή αγορά το 1955.

Ο Τσανακλής έφυγε από την ζωή στο Κάιρο το 1932, σε ηλικία 82 ετών τιμώμενος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με το οφφίκιο του Μεγάλου Άρχοντα.

Καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του δεν ξέχασε και την γενέτειρά του. Με δαπάνες του αναγέρθηκε το 1906-1907 στην Κομοτηνή η “Τσανάκλειος Σχολή” ή “Ελληνική Αστική Σχολή Νέστωρος Τσανακλή“. Αυτή κόστισε περίπου 10.000 χρυσές λίρες και διέθετε κάθε χρόνο το ποσό των 300 χρυσών λιρών για την συντήρησή της. Η Σχολή αρχικά, το 1908, λειτούργησε ως Αστική Σχολή Αρρένων. Αργότερα, το 1929-1954 στο κτίριο λειτούργησαν οι υπηρεσίες της Γενικής Διοίκησης Θράκης. Από το 1954 – 1972 στεγάστηκε η Νομαρχία Ροδόπης και από το 1972 – 1975 η Μέση Τεχνική Σχολή Εργοδηγών. Από το 1975-2000 στεγάστηκε η Πρυτανεία του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

Το κτίριο είναι γνωστό στους κατοίκους ως “Παλιά Πρυτανεία”. Το διάστημα 1913-1919 επί βουλγαρικής κατοχής στεγάστηκε και η Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής, αλλά και το υποτυπώδες βουλγαρικό στρατιωτικό νοσοκομείο. Σήμερα το εμβληματικό αυτό κτίριο έχει σχεδόν ανακαινιστεί και σύντομα θα αποτελέσει ένα ακόμη αρχιτεκτονικό και ιστορικό κόσμημα της πόλης μας. Πρόκειται για ένα τριώροφο διατηρητέο κτίριο εμβαδόν 1145 τ.μ. σε οικόπεδο επιφανείας 3509 τ.μ. Το 1905 έγινε η αγορά του και ήταν δημοτικός κήπος του Μιλλιέτ Μπαχτσέ.

Τα νεότερα χρόνια το 1985 στην Κομοτηνή έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Νέστορα Τσανακλή με πρωτοβουλία του δραστήριου Ροταριανού Ομίλου επί προεδρίας Σωκράτη Κεσανίδη και ακούραστου γραμματέα Ανέστη Βακιάνη.

Τον Απρίλιο του 2011 μάλιστα ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής τέλεσε μνημόσυνο στον τάφο του Ν. Τσανακλή στο ελληνικό κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου στο Κάϊρο. Ο Νέστορας Τσανακλής τιμήθηκε για την μεγάλη του προσφορά και την φιλανθρωπική του δράση από το ελληνικό κράτος με παράσημο. Ο Δήμος Κομοτηνής ονοματοθέτησε μια οδό προς τιμή του.

Η σπουδαία αυτή προσωπικότητα με την επιχειρηματική του ιδιοφυΐα και την φιλανθρωπική του δράση τίμησε το ελληνικό όνομα, τη Θράκη αλλά και την γενέτειρά του, την Κομοτηνή.

Πηγή: xronos / Παράσχος Ανδρούτσος

Σπάνια Ιούλιο μήνα γίνονται εκλογές στην Ελλάδα. Τα μπάνια του λαού δεν τολμούσαν τις τελευταίες δεκαετίες οι πολιτικοί μας να τα διαταράξουν! Και να που έτσι ήρθαν τα πράγματα και έχουμε την Κυριακή 7 Ιουλίου 2019 εκλογές κατακαλόκαιρο.

Εκτός όμως αυτής της χαρακτηριστικής διαφοράς από τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, έχουμε και άλλες όπως η ψήφος των νέων, νέοι τομείς στις εκλογικές περιφέρειες κ.α, ένα μόνο δεν αλλάζει, η ψήφος των ομογενών!

Γράφει ο Χ. Θ. Καβαλής – Πρόεδρος Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου

Εκλογές έρχονται και φεύγουν, το πλαίσιο για την ψήφο των ομογενών δεν αλλάζει, λες και έχει «κατάρα» αυτή η αλλαγή!

Ας εστιάσουμε όμως στο σοβαρό ζήτημα της ψήφου των ομογενών. Η απερχόμενη κυβέρνηση είχε ετοιμάσει το νομοσχέδιο, μόνο που το άφησε για το τέλος της τετραετίας και τελικά δεν πρόλαβε να το ψηφίσει.

Αυτό όμως καθ’ αυτό το γεγονός δηλαδή από ότι έμεινε για το τέλος της κυβερνητικής θητείας η ψήφιση του νομοσχεδίου (γιατί και η προετοιμασία και η συζήτηση του νομοσχεδίου πέρασε από χίλια μύρια κύματα) δείχνει ενδόμυχα πως οι έχοντες τη διακυβέρνηση της χώρας, ανεξαρτήτως κόμματος, διστάζουν να λύσουν αυτό το σημαντικό για εμάς ζήτημα.

Κατανοούμε πως την καθημερινότητα της Ελληνικής επικράτειας δεν την ζουν οι ομογενείς, κανείς όμως δεν είπε να αποφασίζουν οι ομογενείς για την καθημερινότητα, αλλά για την πατρίδα, εκεί δεν υπάρχουν λιγότερο και περισσότερο πατριώτες και δικαιούμαστε να συμμετέχουμε όλοι οι Έλληνες.

Αλλά και αντίστροφα, η στρατηγική να εκπροσωπηθεί η ομογένεια θα την κάνει να συμμετέχει πιο δυναμικά στα της πατρίδας με κριτήρια διαφορετικά από αυτά που κρίνουν οι διαμένοντες στην ελληνική επικράτεια, λιγότερο ίσως υποκειμενικά.

Παράλληλα, η υπογεννητικότητα στην Ελλάδα και το μεταναστευτικό αν το δει κανείς σε βάθος χρόνου δίνει – με την σωστή στρατηγική – διεξόδους μέσω της ομογένειας.

Είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη να μπει από νωρίς αυτό το νομοσχέδιο στην ατζέντα της νέας Κυβέρνησης, όποια και αν είναι αυτή.

Πάντως αν κάτι καλό έχει η 7η Ιουλίου ως ημέρα εκλογών στο θέμα που συζητάμε, είναι πως αρκετοί ομογενείς θα βρισκόμαστε στην Ελλάδα για διακοπές ή άλλες καλοκαιρινές υποχρεώσεις και έτσι τουλάχιστον περισσότεροι ομογενείς θα ψηφίσουν από τις προηγούμενες μη καλοκαιρινές εκλογές. Βέβαια για μας τους Αιγυπτιώτες δεν ισχύει αυτό αφού λόγω της εγγύτητας είμαστε πάντα στην Ελλάδα όταν γίνονται εκλογές και φυσικά όσοι μπορούν θα πάνε.

Έστω και έτσι λοιπόν μπορεί η αναμενόμενη αριθμητική άνοδος της ψήφου των ομογενών φέτος να λύσει την «κατάρα» και να αξιωθεί η νέα Βουλή να ψηφίσει το «ανεμοδαρμένο» νομοσχέδιο!

Εύχομαι λοιπόν καλή ψήφο σε αυτούς που θα ταξιδέψουν ή ήδη είναι στην Ελλάδα και στην Ελλάδα μια κυβέρνηση ισάξια των προκλήσεων που όσο θα αυξάνονται τόσο να δυναμώνει και να αντέχει.

Η συνέντευξη του κ. Καβαλή στο CNN Greece

-Πείτε μας σήμερα η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου πόσους αριθμεί και τι ακριβώς κάνετε;

«Η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου μπορεί να μην αριθμεί πλέον εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που υπήρχαν στην εποχή του ‘30 και του ’50, αλλά σίγουρα οι 5.000 που έχουμε μείνει σε όλη την Αίγυπτο, χωρισμένοι σε δύο μεγάλες Κοινότητες, στο Κάιρο και στην Αλεξάνδρεια (υπάρχουν και στην Ισμαηλία και στο Πορτ Σάιντ λιγότεροι Έλληνες) ζούμε με τις ίδιες αρχές που κληρονομήσαμε από τους προκατόχους μας. Δηλαδή έχουμε όλες τις δραστηριότητες που  υπήρχαν 150 χρόνια πριν, με τα σχολεία μας, τις εκκλησίες μας, το γηροκομείο μας, το νοσοκομείο μας, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, ότι μπορούμε να κάνουμε για να διατηρήσουμε άσβηστη τη φλόγα του Ελληνισμού, στην καρδιά της Μέσης Ανατολής».

-Κύριε Καβαλή τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση από την Ελλάδα έφυγε πάρα πολύς κόσμος, ο οποίος πήγε προς τις δυτικές χώρες, στην Ευρώπη στη Γερμανία, στην Αμερική. Στην Αίγυπτο, ήρθε καθόλου κόσμος από την Ελλάδα;

«Οι δύο χώρες μας, η Ελλάδα και η Αίγυπτος, έχουν βίους παράλληλους. Όταν έχει αρχίσει η κρίση στην Ελλάδα, ξεκινώντας από το 2008 περίπου, στην Αίγυπτο υπήρχε και εδώ μια αναστάτωση, η οποία κατέληξε στην Αραβική Άνοιξη. Αυτό εμπόδισε πολλούς που θα μπορούσαν να έρθουν εδώ να μην προσανατολιστούν προς το νότο και να στραφούν στην πιο εύκολη λύση. Ένα είναι αυτό. Το δεύτερο είναι ότι υπάρχει το καθεστώς της υπηκοότητας, της άδειας παραμονής και εργασίας. Στην Ευρώπη οι Έλληνες ως Ευρωπαίοι Πολίτες μπορούν σταδιοδρομήσουν πολύ πιο εύκολα, ενώ εδώ πρέπει να έχουν κάποιες ειδικές απαιτήσεις για να μπορέσουν να σταδιοδρομήσουν. Αυτό  ήταν ένα δεύτερο εμπόδιο που δεν έφερε κόσμο στην Αίγυπτο. Αυτοί όμως που σκέφτονται να επιστρέψουν είναι κάποιοι παλιοί Αιγυπτιώτες, οι οποίοι βρήκαν μια διέξοδο στην Αίγυπτο λόγω της εμπειρίας τους, της γνώσης τους, της τεχνογνωσίας τους σε μια χώρα η οποία εκτός από το ότι είναι μια χώρα με μεγάλη αγορά – είναι 100 εκατομμύρια άνθρωποι-  είναι μια πύλη προς όλη την Αφρική και όλη τη Μέση Ανατολή».

Υπάρχουν προϋποθέσεις η Ελληνική Κοινότητα της Αιγύπτου να ξανανθίσει όπως παλιά;

«Αν και δεν θέλω να είμαι ρομαντικός, νομίζω ναι,  λόγω των συνθηκών που υπάρχουν σήμερα στην περιοχή, μετά το καταστάλαγμα της όλης περιόδου που ήταν πάρα πολύ άσχημη για όλη τη Μέση Ανατολή (και ελπίζοντας ότι τα πράγματα στη Συρία θα ηρεμήσουν). Βέβαια, νομίζω ότι οι προϋποθέσεις για την ανοικοδόμηση, υπάρχουν. Άλλωστε αυτός ήταν ο βασικός λόγος της μαζικής έλευσης των Ελλήνων στα μέσα του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Τότε επειδή η Αίγυπτος  ήταν από την ηγεσία ενός μεγάλου οραματιστή ηγέτη, του Μοχάμεντ Άλι, είχε αρχίσει να είναι ο πόλος έλξης και ανάπτυξης της περιοχής. Η διώρυγα του Σουέζ όπως επίσης και τα μεγάλα δημόσια έργα που γινόντουσαν τότε έφεραν πολλούς Έλληνες. Η Αίγυπτος έγινε σύγχρονο κράτος τότε και τηρουμένων των αναλογιών, αυτό υπάρχει και σήμερα. Ο πρόεδρος Αλ Σίσι κάνει  μεγαλειώδη έργα. Σε αυτό το μεγάλο ξεκίνημα της Αιγύπτου θα μπορούσε να υπάρχει η δυνατότητα να έρθουν Έλληνες, αρκεί να υπάρχει η σωστή πληροφόρηση. Ναι, νομίζω ότι οι δυνατότητες υπάρχουν».

-Τα τελευταία χρόνια με βάση τα ενεργειακά και άλλες δραστηριότητες και σε άλλους τομείς της οικονομίας, υπάρχει μεγαλύτερη  προσέγγιση Ελλάδας και Αιγύπτου. Εσείς εδώ πώς το βιώνετε; Νοιώθετε να αλλάζει κάτι;

«Ανέκαθεν  οι  Αιγύπτιοι δεχόντουσαν τους Έλληνες ως ανθρώπους από το περιβάλλον τους. Δηλαδή ποτέ ο Έλληνας δεν ήταν ο ξένος με την έννοια 100% του ξένου και ήταν πολύ κοντά στην Αιγυπτιακή κοινωνία. Ίσως αυτό οφείλεται στο γεγονός για το ότι η δομή μας ως Κοινότητα όταν ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα, δεν ήταν μια γκετοποιημένη παροικία. Οι Έλληνες ήταν παντού. Υπήρχαν στα χωριά, στα κτήματα, απασχολούνταν στο βαμβάκι, στον καπνό, στα αμπέλια, όλα αυτά «έδεσαν» τους Έλληνες με τους Αιγύπτιους. Τη δεκαετία του ‘50 δεν υπάρχει έργο που να γυρίστηκε στην Αίγυπτο που να μην υπάρχει μια σκηνή με τον γείτονα, τον φούρναρη, τον ζαχαροπλάστη που ήταν Έλληνας. Ήμασταν ενταγμένοι στη κοινωνική δομή της Αιγύπτου και αυτό λειτουργούσε πάντα θετικά. Πόσω μάλλον όταν γεωπολιτικά και στρατηγικά υπάρχει η πολιτική  βούληση από τις δύο πλευρές – από τις  τρεις θα  έλεγα εάν βάλλω και την Κύπρο –  για  περεταίρω σύσφιξη των σχέσεων, για  κοινή πορεία σε αυτά που εμείς έχουμε από το Θεό δοσμένα. Αυτά πρέπει να τα συνεκεκμεταλλευτούμε, χωρίς να υπάρχουν διενέξεις, αλλά με συνεργασία.  Και αυτό είναι προς όφελος όλων των πλευρών».

-Από την Ελλάδα, την μητέρα πατρίδα, τι περιμένετε εσείς οι Αιγυπτιώτες Έλληνες;

«Αυτό που θέλει όλη η ομογένεια. Πρώτα από όλα να υπάρχει η επικοινωνία και η επαφή, δεύτερον να μας βοηθήσουν να διατηρήσουμε την Ελληνική γλώσσα, μέσω των σχολείων γιατί αυτός είναι ο πυρήνας για τη συνέχεια του Ελληνισμού στο Κάιρο και στην Αλεξάνδρεια και γενικά του Ελληνισμού στη διασπορά. Για να γίνει αυτό πολλές φορές το Ελληνικό κράτος χρειάζεται να βγει από τα στερεότυπα και να δει τα  πράγματα λίγο διαφορετικά. Και τρίτο και τελευταίο νομίζω ότι η Ελληνική πολιτεία, όπως αυτή τη στιγμή που υπάρχουν καλές συγκυρίες όταν δεν υφίστανται αυτές να «δουλεύει» ακόμη περισσότερο για να τις αναπτύξει». 

Γράφει ο Χρήστος Καβαλής, Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου

Όντως λοιπόν απουσιαζόντων των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας ο μόνος παροικιακός τρόπος επαφής, ενημέρωσης και επικοινωνίας ήταν το «ΝΕΟ ΦΩΣ».

Στην Αθήνα λοιπόν με το μεράκι και την φροντίδα ενός άλλου μεγάλου και καταξιωμένου Αιγυπτιώτη δημοσιογράφου του αείμνηστου Γιώργου Ξενουδάκη άρχισε να ξανακούγεται η φωνή της παροικίας αφού με τον θάνατο του Σωκράτη Πατέρα νομοτελειακά έσβησε. Αρχισυντάκτης στο Κάιρο αναλαμβάνει ο αείμνηστος Γεώργιος Βαλλάς και συνεργάτης του στην Αθήνα ήταν ο αείμνηστος δημοσιογράφος Πέρρος Βαλιανάτος.  Η όλη εργασία γινόταν στην Αθήνα και τα φύλλα ανά 15 ημέρες έφθαναν με κούριερ στο Κάιρο, με την μέριμνα και του τότε Κοινοτικού Επιτρόπου κ. Ν.Βαδή.

Με την ευκαιρία λοιπόν των 700 φύλλων θα ήταν μεγάλη παράληψη να μην θυμηθούμε αυτούς τους πρωτεργάτες, τόσο τον λαμπρό Πρόεδρο Γιάννη Διακουμίδη, που όλη του την ζωή ως ιδιοκτήτης τυπογραφείου είχε πλήρη επίγνωση της σημασίας να υπάρχει το «ΝΕΟ ΦΩΣ» όσο και των συνεργατών που το στήριξαν και που χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε.

Αιωνία τους η μνήμη όσοι έφυγαν και άξιοι όλοι τους για την προσφορά τους.

700 φύλλα λοιπόν σήμερα με νέα επικοινωνιακά δεδομένα, με πολύ ηλεκτρονική πληροφόρηση, με ιστοσελίδες, με μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλπ , αντέχει όμως το χάρτινο «ΝΕΟ ΦΩΣ» σε όλες αυτές τις προκλήσεις;

Σαφώς αντέχει… και αυτό λόγω της πίστης όλων στην Διαχειριστική Επιτροπή της Ε.Κ.Κ πως η εφημερίδα ήταν, είναι και θα παραμείνει η φωνή της παροικίας που κρατάει πάνω στο χαρτί την ιστορία, την είδηση και το παλμό μας, που όσο θα υπάρχει ο παλμός τόσο θα συνεχίζει την πορεία του.

Με τους ακούραστους συνεργάτες μας σήμεραμ την Προϊσταμένη του «ΝΕΟΥ ΦΩΤΟΣ» κ. Β. Πολίτη – Ζουέ, την δραστήρια και πάντα κεφάτη Αρχισυντάκτρια κ. Κ. Τσιμπλάκη και τον καλλιτεχνικό μας Διευθυντή  Δρ. Άτεφ Νάχλα το «ΝΕΟ ΦΩΣ» συνεχίζει την ιστορική του διαδρομή σεβόμενο το παρελθόν και ατενίζοντας με αισιοδοξία το μέλλον.

Καλή συνέχεια και δύναμη σε όλους. 

*Το άρθρο του κ. Καβαλή δημοσιεύθηκε στην επετειακή έκδοση για τα 700 φύλλα του “Νέου Φωτός”.

Συνέντευξη: Κάτια Τσιμπλάκη

Επίσης ο κ. Μιχαηλίδης μιλά για το έργο και τους στόχους που έχει θέσει ο ΣΑΕ όχι μόνο στην Πρόνοια αλλά και στη νεολαία η οποία θα συνεχίσει το έργο των Αιγυπτιωτών.

Ποιοί είναι οι τομείς που δραστηριοποιείται ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων και ποιος είναι ο σκοπός ίδρυσής του;

«O ΣΑΕ ιδρύθηκε το 1933 με σκοπό τη συσπείρωση των Αιγυπτιωτών κυρίως στην Ελλάδα και οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Το έργο του Συνδέσμου είναι μια συνέχεια της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου στο πολιτιστικό και κοινωνικό έργο το οποίο υλοποιεί η Κοινότητα στην Αιγυπτιακή Πρωτεύουσα. Προσπαθούμε και εμείς εδώ στην Ελλάδα, όσο μπορούμε περισσότερο να βοηθήσουμε τους Έλληνες Αιγυπτιώτες, ειδικά τους οικονομικά ασθενέστερους για να έχουν καλύτερη ζωή. Ο Σύνδεσμός μας με τη βοήθεια της Ε.Κ.Κ και αναφέρομαι στη Συνδρομή της προς το
Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών, κάθε τρεις μήνες μπορεί και πραγματοποιεί και αυτόν τον σκοπό, δηλαδή τη στήριξη των δοκιμαζόμενων συνανθρώπων μας. Άλλοι σκοποί του Συνδέσμου είναι οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, οι οργανώσεις για διάφορα θέματα όπως είναι η εορταγορά.

Αξίζει να αναφέρω ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε ρίξει το βάρος μας στη νέα γενιά για να υπάρξει μια συνέχεια πορείας και έργου στους Αιγυπτιώτες. Κάνουμε διάφορα δρώμενα για μικρές ηλικίες μια φορά το μήνα. Συσπειρώνουμε τους νέους εδώ στο εντευκτήριό μας και παραχωρούμε σε ετήσια βάση σχεδόν 20 με 25 υποτροφίες σε παιδιά Αιγυπτιωτών που σπουδάζουν».

Ποιά είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Αιγυπτιώτες που κατοικούν στην Ελλάδα;

«Τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι το θέμα της υγείας και των συντάξεων. Πολλοί Αιγυπτιώτες τα πρώτα χρόνια που επαναπατρίσθηκαν, επέστρεψαν δηλαδή στην Ελλάδα, δεν είχαν τα απαιτούμενα ένσημα και δεν μπορούσαν να πάρουν σύνταξη. Με ενέργειες του Συνδέσμου ψηφίσθηκαν κάποιοι νόμοι και ορισμένοι από αυτούς ταχτοποιήθηκαν. Στο θέμα της υγείας έχουμε προβλήματα διότι έχουμε πολλούς Αιγυπτιώτες μη ασφαλισμένους, που απολαμβάνουν κάποια περίθλαψη μέσω της Κοινωνικής Πρόνοιας του Κράτους αλλά και εκεί έχουμε μεγάλα προβλήματα.

Ο Σύνδεσμος στέκεται δίπλα τους, καθώς Αιγυπτιώτες ιατροί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς και τους πληρώνουμε και τα φάρμακά τους. Αυτό είναι ένα βασικό πρόβλημα για τους υπερήλικες Αιγυπτιώτες».

Πρόσφατα είχατε συνάντηση εργασίας με τον Πρόεδρο της Ε.Κ.Κ κ. Χρήστο Καβαλή στην Αθήνα. Πως θα χαρακτηρίζατε το επίπεδο συνεργασίας με τον κ. Καβαλή;

«Οι σχέσεις συνεργασίας προσωπικά με τον κ. Χρήστο Καβαλή μπορώ να πω ότι είναι οι καλύτερες που είχε ποτέ ο Σύνδεσμός μας με όλους τους προηγούμενους προέδρους. Ειδικά, εγώ προσωπικά, είμαι πάντα δίπλα στον Χρήστο και στο έργο του και εκείνος δίπλα στο έργο του ΣΑΕ και το δικό μου. Τη μέρα που συναντηθήκαμε, στις 10 Ιανουαρίου 2019 συζητήσαμε τα θέματα που απασχολούν την Ελληνική Κοινότητα Καΐρου και ιδιαίτερα το θέμα των εκπαιδευτικών. Του θέσαμε τα προβλήματα του Συνδέσμου, τον ενημερώσαμε και όπως πάντα η Ε.Κ.Κ τόσο ο Πρόεδρός όσο και τα μέλη της Δ.Ε είναι πάντοτε κοντά μας. Αλλά και εμείς από την πλευρά μας ως Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων είμαστε πάντα κοντά στην Ελληνική
Κοινότητα Καΐρου για οποιοδήποτε θέμα προκύψει».

Ποια θέματα διαχειρίζονται από κοινού Ε.Κ.Κ και ΣΑΕ;

«Συνεργασία υπάρχει κυρίως στο έργο της Κοινωνικής Πρόνοιας του Συνδέσμου και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις. Η ανταπόκριση της Ε.Κ.Κ είναι άμεση».

Πως σας βοηθά η Ε.Κ.Κ;

«Με την τρίμηνη Συνδρομή προς το Σύνδεσμό μας. Αυτή η συνδρομή διοχετεύεται προς τις ανάγκες της Κοινωνικής Πρόνοιας και προς όλους τους Αιγυπτιώτες (χωρίς να γίνεται διαχωρισμός εάν είναι Καϊρινοί ή όχι) που είναι άποροι. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σημειώσω ότι ο Σύνδεσμός μας βοηθά περίπου 70 οικογένειες σταθερά κάθε μήνα με τακτικά επιδόματα συν δύο επιδόματα επιπλέον που τους δίνουμε το Πάσχα και τα Χριστούγεννα. Επίσης, κάθε μήνα τους προσφέρουμε γεύμα αγάπης και τρόφιμα (μακαρόνια, ρύζι, λάδι) για να περάσουν το υπόλοιπο του μήνα.

Ο προϋπολογισμός του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων για την Κοινωνική Πρόνοια είναι της τάξεως των 100.000 ευρώ. Επίσης δίνουμε και περίπου 12.000 ευρώ για τις υποτροφίες. Σε αυτά τα χρήματα προστίθενται και έκτακτα περιστατικά που αφορούν τη χορήγηση βοηθημάτων και την πληρωμή λογαριασμών κοινής ωφέλειας».

Ευρύ το έργο του Σ.Α.Ε

Ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων (ΣΑΕ) από το έτος ίδρυσής του, το 1933 μέχρι σήμερα προσφέρει σημαντικό έργο σε ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων προς την Ελληνική παροικία των Αιγυπτιωτών και σε όλο τον κόσμο.

Για την προσφορά του αυτή – από την πολύπλευρη πολιτιστική κίνηση και την κοινωνική πολιτική, μέχρι το υψηλού επιπέδου ψυχαγωγικό πρόγραμμά του – ο ΣΑΕ, τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το 1985 και με τον Σταυρό του Αγίου Μάρκου Α΄ Τάξεως από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας το 1987.

Κύριοι στόχοι του ΣΑΕ είναι η συσπείρωση των Αιγυπτιωτών στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, η διάσωση και η προβολή των παραδόσεων και δη της ιστορίας των Ελλήνων στην Αίγυπτο και η μεταλαμπάδευση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στις νεώτερες γενιές. Επίσης στις προτεραιότητές του είναι η κοινωνική πρόνοια και η διευθέτηση επαγγελματικών ζητημάτων.

Η συνέντευξη του κ. Μιχαηλίδη δημοσιευθηκε στο “Νέο Φως” στις 18.2.19

Από την αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου όπου οι μικροί πάροικοι παίρνουν τη γνώση και τη βαριά παρακαταθήκη που τους μεταλαμπάδευσαν οι γηραιότεροι, για να συνεχίσουν το μεγαλόπνοο έργο του Ελληνισμού. Σε αυτό τον ιστορικό χώρο, όλες οι παροικιακές οργανώσεις, έκοψαν όλες μαζί, ενωμένες και μονιασμένες, την βασιλόπιτά τους, στέλνοντας μήνυμα ενότητας, στους ανά τον κόσμο Αιγυπτιώτες. Η καρδιά των Αιγυπτιωτών χτύπησε στο κέντρο του Καΐρου.

Τη χείρα ενότητας έτεινε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστος Καβαλής, ο οποίος προσκάλεσε όλες τις παροικιακές οργανώσεις σε αυτή τη μεγάλη γιορτή. Και εκείνες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά της, επιστρέφοντας, παρά τους οικογενειακούς διαπληκτισμούς στο… φυσικό τους οίκο, στο φιλόξενο σπιτικό τους, την Ε.Κ.Κ.

Όλοι ήταν εκεί για να ευχηθούν χρόνια πολλά, να ανταμώσουν, να δώσουν το σύνθημα ενότητας τη νέα χρονιά. Η εκδήλωση συγκινητική. Τα μέλη των παροικιακών, σωματείων κόβοντας την βασιλόπιτά τους, είχαν τα χέρια ενωμένα. Τις ευχές έδινε ο Μητροπολίτης Μέμφιδος κ. Νικόδημος, μεταφέροντας την ευλογία του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρου  Β’. Αλλά και οι διπλωματικές αρχές του Καΐρου ήταν όλες εκεί. Ο Πρέσβης κ. Μιχάλης Διάμεσης, ο Γενικός Πρόξενος κ. Γιώργος Δασκαλόπουλος, ο Πρόξενος κ. Αχιλλέας Μπικής. Και μετά όλοι μαζί παρακάθισαν στην Ελληνική Στέγη Ηλιουπόλεως, όπου, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, έθεσαν τους στόχους τους για τη νέα χρονιά.

Το κάθε σωματείο προσέφερε χρήματα στους τυχερούς που ήταν όσοι και τα σωματεία, οι οποίοι αναδείχθηκαν μετά από κλήρωση.  Η Ε.Κ.Κ προσέφερε στον τυχερό μία χρυσή λίρα. Στις ομιλίες τους όλοι οι πρόεδροι των σωματείων αλλά και των φορέων έστειλαν μήνυμα ενότητας και εξέφρασαν την ικανοποίησή τους που παρακάθισαν στην κοινή «τράπεζα» της Ε.Κ.Κ.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε ο Αναπληρωτής Συντονιστής Εκπαίδευσης Βορείου Αφρικής και Μέσης Ανατολής κ. Τάσος Αναστασίου, οι διευθυντές της Αχιλλοπουλείου και της Αμπετείου, κ. Γιώργος Ψάνης και κ. Χρήστος Παπαθανασίου, αντίστοιχα και ο κ. Χρίστος Παπαδόπουλος Διευθυντής του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου. Επίσης, παραβρέθηκε η Γενική Διευθύντρια της Ε.Κ.Κ κ. Ιωάννα Καρδάση, ο επικεφαλής ΟΕΥ Καΐρου κ. Αθανάσιος Μακρανδρέου, ο Αντιπρόεδροςτου Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Καΐρου κ. Γεώργιος Ρεκτσίνης, ο Πρόεδρος του Ορθοδόξου Πνευματικού Πατριαρχικού Κέντρου Σούμπρας κ. Γεώργιος Ζουμπουλίδης και ο πατ. Στέφανος.

Τα σωματεία που έκοψαν τη βασιλόπιτά τους κατά σειρά της χρονολογίας ίδρυσής τους:

Επιτροπή Καΐρου της Κυπριακής εν Αιγύπτω Αδελφότητας (έτος ίδρυσης 1873), Ελληνικό Κέντρο Καΐρου (1893), Χιακή Αδελφότητα ο «Όμηρος» (1894), Πανηπειρωτικός Σύλλογος Καΐρου (1903), Ελληνική Κοινότητα Καΐρου (1904), Φιλόπτωχος Αδελφότητα Ελληνίδων Κυριών Καΐρου (1905), Σώμα Ελλήνων Προσκόπων Καΐρου  (1913), Εμπορικό Επιμελητήριο Καΐρου (1923), «Μαρία η Αιγυπτία» (1932), Σύλλογος Ελλήνων Αποφοίτων Αμπετείου Σχολής (1932), Ελληνική Στέγη Ηλιουπόλεως (1943), ΠΑΟΚ (1974), ΣΕΝΕΚ (2001). Η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου, ως οικοδεσπότης, για να τιμήσει τα υπόλοιπα σωματεία έκοψε τελευταία την Βασιλόπιτά της.

Το μήνυμα του Προέδρου της Ε.Κ.Κ κ. Χρήστου Καβαλή διάβασε ο Αντιπρόεδρος κ. Μιχάλης Γκρουνστέιν. Ενωμένα έκοψαν τη βασιλόπιτα και τα μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής της Ε.Κ.Κ, ο Αντιπρόεδρος κ. Μιχάλης Γκρουνστέιν, η Επόπτρια Γραφείων κ. Βίλλυ Πολίτη Ζουέ και οι Κοινοτικοί Επίτροποικ. Ανδρέας Γιόσρι, κ. Ανδρέας Ρούσσος, κ. Λεωνίδας Φοντριέ και κ. Στέλιος Χαλκιάς.

Χρήστος Καβαλής: Συσπείρωση και ενότητα  απέναντι στους λίγους που προσπαθούν να διασπείρουν τη διχόνοια

Ένα μεγάλο ευχαριστώ εξέφρασε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστος Καβαλής σε όλα τα σωματεία που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του να κόψουν από κοινού τη βασιλόπιτά τους. Είπε ότι ανεξαιρέτως όλα τα σωματεία μεταδίδουν ένα μήνυμα συσπείρωσης και ενότητας  έναντι των λίγων που προσπαθούν να διασπείρουν την διχόνοια «λασπολογώντας  πρόσωπα και θεσμούς, μόνο και μόνο ορμώμενοι από προσωπικά και ιδιοτελή κίνητρα».

Ο χαιρετισμός του Χρήστου Καβαλή

Σεβασμιότατε, Εξοχότατοι, Κυρίες και Κύριοι Πρόεδροι των Σωματείων, αγαπητοί πάροικοι.

Εύχομαι σε όλους μια καλή χρονιά με υγεία και ευτυχία.

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρίσκομαι μαζί σας απόψε καθώς βρίσκομαι ήδη από το μεσημέρι στην Αθήνα για μια σοβαρότατη επαγγελματική συνάντηση που ήταν αδύνατο να αναβάλω, αλλά είμαι σίγουρος πως σας αφήνω στα χέρια ενός άξιου αμφιτρύωνα του Αντιπρόεδρου της Κοινότητας κ. Μ. Γκρουνστέιν.

Αυτό που βεβαίως θα ήθελα να εκφράσω, αν και απών, είναι ένα βαθύ και από καρδιάς ευχαριστώ στους Προέδρους και τα Δ.Σ της παροικίας μας, που ανταποκρίθηκαν φέτος ΟΛΑ ανεξαιρέτως,  στην πρόσκληση της Κοινότητας για κοινή κοπή της πίτας στον Κοινοτικό αυτόν χώρο, μια ιδέα μου και προσπάθεια που άρχισε από πέρυσι, μεταδίδοντας ένα μήνυμα συσπείρωσης και ενότητας  έναντι των λίγων που προσπαθούν να διασπείρουν την διχόνοια, λασπολογώντας  πρόσωπα και θεσμούς, μόνο και μόνο ορμώμενοι από προσωπικά και ιδιοτελή κίνητρα.

Ενωμένοι και μονιασμένοι λοιπόν ξεκινάμε την νέα χρονιά με την Ευλογία του Πατριάρχη μας δια της παρουσίας του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Νικοδήμου, την στήριξη της Ελληνικής πολιτείας  δια του αγαπητού και άξιου Πρέσβη μας κ. Μ. Διάμεση αλλά και του Γενικού μας Προξένου κ. Γ. Δασκαλόπουλου και των συνεργατών τους. 

Εύχομαι αυτό το ενωτικό πνεύμα και η καλή αρχή να συνεχίσει για πάντα, έχοντας πάντα γνώμονα το κοινό καλό, αφήνοντας πίσω μας τις όποιες παλιές σελίδες και γράφοντας νέες με την συνέχεια μιας δυναμικής μελλοντικής παρουσίας μας στην δεύτερη πατρίδα μας την αγαπητή μας Αίγυπτο.

Καλή Χρονιά

Χ. Καβαλής

31.1.2019

Διαβάστε στο Β’ και Γ’ Μέρος του ρεπορτάζ:

Μήνυμα ενότητας έστειλαν οι εκπρόσωποι των Καϊρινών σωματείων κατά την κοπή της βασιλόπιτάς τους – Β’ μέρος (Photos)

«Περισσότερα μας ενώνουν, από ότι μας χωρίζει» : Μήνυμα ενότητας και από τους επισήμους στην κοινή κοπή της βασιλόπιτας – Γ’ Μέρος (Videos)

Δείτε τις πρώτες φωτογραφίες από την κοπή της βασιλόπιτας των δώδεκα παροικιακών σωματείων και της Ε.Κ.Κ

Η Μεγάλη Ευεργέτιδα της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Αικατερίνη Σοφιανού Μπελεφάντη, ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου ΨΗΠΤΕ κ. Γιώργος Φλωρεντής και ο κ .Στέφανος Π. Ταμβάκης, επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, Μέλος του Δ.Σ. του Κοινωφελούς Ιδρύματος « Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» και τ. Πρόεδρος ΣΑΕ, παραβρέθηκαν στην κοπή της βασιλόπιτας του Συλλόγου Ελλήνων Καΐρου.

Ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Μιχάλης Μπίσκος μίλησε μεταξύ άλλων για το πολυσχιδές έργο που αναπτύσσει ο Συλλόγου Ελλήνων Καΐρου και απένειμε τιμητική διάκριση στον κ. Στέφανο Π. Ταμβάκη για το ευρύ έργο του. Όπως είπε ο κ. Μπίσκος επί δεκαετίες έχουν παράλληλη πορεία και τον συνδέουν κοινοί αγώνες με τον κ. Ταμβάκη.

Ο κ. Μπίσκος αναφέρθηκε όμως και στο ναό των Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης, το μεγαλόπνοο έργο της αποκατάστασής του οποίου, έχουν αναλάβει από κοινού η Ε.Κ.Κ και η κ. Αικατερίνη Σοφιανού Μπελεφάντη. Άλλωστε ο κ. Μπίσκος είναι ο πολιτικός μηχανικός που έκανε τα σχέδια και επιβλέπει βήμα προς βήμα τις εργασίες αποκατάστασής του.

Ο κ. Μπίσκος στο χαιρετισμό του μετέφερε στους Καϊρινούς της Αθήνας τους χαιρετισμούς του προέδρου της Ε.Κ.Κ κ. Χρήστου Καβαλή και τις ευχές του για ένα δημιουργικό 2019. «Θα ήθελα να θυμίσω ότι και εμείς σαν Σύλλογος είμαστε αρωγοί και υποστηρίζουμε το μεγαλόπνοο έργο που κάνει η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου, τόσο στο πολιτιστικό όσο και στον κοινωνικό τομέα», είπε ο κ. Μπίσκος αναφερόμενος στην άριστη συνεργασία που έχει με την Ε.Κ.Κ.

Στ. Ταμβάκης: Οι Αιγυπτιώτες διαδραματίζουμε καταλυτικό ρόλο σε θέματα που αφορούν τις δυο Πατρίδες μας, την Αίγυπτο και την Ελλάδα

Ο κ. Ταμβάκης, παραλαμβάνοντας τη διάκρισή του, εξέφρασε από την πλευρά του την ικανοποίησή του για το ότι στην εκδήλωση παρευρίσκονται, συναγωνιστές και συνοδοιπόροι στους κοινούς αγώνες που τους συνδέουν τα ιδανικά του Αιγυπτιώτη Έλληνα.

Αναφέρθηκε στον προσωπικό στόχο που έχει θέσει επί σαράντα χρόνια, να προβάλλει δηλαδή, τη δύναμη και τη συνοχή του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, καθώς επίσης στην στήριξη και προβολή του Δευτερόθρονου Παλαιφάτου Πατριαρχείου.

«Έχει αποδείξει ο Αιγυπτιώτης Έλληνας  σήμερα, ότι μπορεί να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο σε θέματα που αφορούν  τις δυο  Πατρίδες  μας, την Αίγυπτο και την Ελλάδα, αλλά θα πρέπει να επιδιώξει και την ακόμα μεγαλύτερη  προβολή της συμπαγούς δύναμης του και των πολλαπλών  ικανοτήτων του.  Για τον σκοπό αυτό θα συνεχίσω να προσφέρω  ενεργά τις υπηρεσίες μου, από την οποία θέση και εάν  βρίσκομαι», είπε μεταξύ άλλων και ευχαρίστησε τον Πρόεδρο του ΣΕΚ, κ.Μιχάλη Μπίσκο για την τιμητική διάκριση που του απένειμε.

Στ. Ταμβάκης: Ηγέτης του Ελληνισμού στην Αίγυπτο ο Χρ. Καβαλής

Ιδιαίτερη αναφορά όμως έκανε και στην Ελληνική Κοινότητα Καΐρου και ιδιαιτέρως στον πρόεδρό της κ. Χρήστο Καβαλή για το έργο του. 

«Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής και είμαστε ιδιαίτερα τυχεροί  που σήμερα  ο Αιγυπτιώτης Ελληνισμός του Καΐρου εκπροσωπείται εδώ στην Ελλάδα  αλλά και στην Νειλοχώρα από  δραστήριους  και  προοδευτικούς Πρόεδρους  όπως  τον Μιχάλη τον Μπίσκο και τον Χρήστο Καβαλή. Θα ήταν παράληψή μου να μην  αναφερθώ στο μεγάλο  φιλανθρωπικό,  πολιτιστικό και διεκδικητικό έργο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, υπό την  Προεδρία  του χαλκέντερου φίλου Πρόεδρου και  νέου  Ηγέτη  του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού στην Αίγυπτο επί 18  συναπτά χρόνια, κ. Χρήστου Καβαλή».   

Ο χαιρετισμός του Γιώργου Φλωρεντή και οι έπαινοι για την Ε.Κ.Κ

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και ο Γ.Γ του υπουργείου ΨΗΠΤΕ κ. Γιώργος Φλωρεντής στο έργο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου. Ειδικότερα εξέφρασε την υποστήριξή του στο έργο που επιτελεί ο πρόεδρος της Ε.Κ.Κ κ. Χρήστος Καβαλής, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι τους συνδέει βαθιά φιλία από το 1981. Εξέφρασε όμως και τη χαρά του για την τιμητική διάκριση του κ. Ταμβάκη, του οποίου στο παρελθόν υπήρξε στενός συνεργάτης.

Στην εκδήλωση ήταν παρούσα και η κ. Χαραλαμπάκη, εκπρόσωπος της Γ.Γ.Α.Ε, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων κ. Κώστας Μιχαηλίδης ο οποίος απεύθυνε χαιρετισμό στην εκδήλωση, ο πρόεδρος του ΕΝΟΑ κ. Ρότζερ Γκάτ και οι εκπρόσωποι Συλλόγων Αιγυπτιωτών, όπως ο κ. Μάκης Κυριακίδης, ο κ. Άρης Θεοχαρίδης, ο κ. Μιχάλης Κωβαίος κ.α.

Η εκδήλωση έγινε στο εντευκτήριο του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων.