Γιατί ο Μέγας Αλέξανδρος αποφάσισε να κτίσει την πόλη της Αλεξάνδρειας και γιατί επέλεξε το μέρος ακριβώς που βρίσκεται μεταξύ της Μαρεώτιδος λίμνης και της Μεσογείου θαλάσσης; Πού βρισκόταν το Σήμα, όπου λέγεται ότι βρίσκονταν ο τάφος του μεγάλου στρατηλάτη;
Ποιες πιθανότητες αληθείας έχουν οι θεωρίες για το μέρος της ταφής του ένδοξου Μακεδόνα; Υπάρχει σήμερα το ταριχευμένο σώμα του Αλέξανδρου ή έχει διαλυθεί ή κλαπεί ή αποτεφρωθεί με το πέρασμα των αιώνων; Και αν υπάρχει πού θα μπορούσε να βρίσκεται; Πυρπολήθηκε τελικά η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας ή είναι μία φαντασία;
Ποιος από τους ιστορικούς αναφέρεται στην πυρπόληση της βιβλιοθήκης; Για ποιο σκοπό έγινε – αν έγινε –ο εμπρησμός της και αν όχι τι απέγιναν τα οκτακόσιες χιλιάδες χειρόγραφα;
Σε αυτά τα καυτά ερωτήματα απάντησε στη δημοσιογράφο Ερατώ Ζέλιου ο Γιάννης Φουρτούνας συγγραφέας και καθηγητής του Πανεπιστημίου Al Azhar της Αιγύπτου και στέλεχος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε την Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου στο κανάλι «4ε». Ο κ. Φουρτούνας μίλησε για την «Αλεξάνδρεια των Ελλήνων» και έκανε αναδρομή από την ίδρυσή της σε όλη την έως και τις ημέρες μας.
Σύμφωνα με τον ερευνητή ο μοναδικός ιστορικός που αναφέρει τον εμπρησμό της «Μεγάλης Πόλης» είναι ο Ρωμαίος Τίτος Λίβιος.
«Όμως το πρόβλημα είναι ότι ο Τίτος Λίβιος ήταν προσωπικός φίλος του Οκταβιανού και πληρώθηκε για την συγγραφή αυτή ζώντας ανάμεσα στο περιβάλλον του Οκταβιανού που ήταν ο μεγάλος αντίπαλος του Αντωνίου τον οποίο και κατατρόπωσε στην ναυμαχία του Άκτιου και είχε λόγους να δικαιώσει τον φίλο του και να δυσφημήσει και αμαυρώσει την μνήμη του μεγάλου αντιπάλου του Αντωνίου» είπε χαρακτηριστικά στη συνέντευξή του ο κ. Φουρτούνας.
Έτσι αναφέρεται ότι φιλικά προς τον Αντώνιο πλοία πλησίασαν στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας και από την σύγκρουση με τον ελλιμενισμένο στόλο του Οκταβιανού προκάλεσαν πυρκαγιά στην προκυμαία η οποία επεκτάθηκε και κατέστρεψε ολάκερη την πόλη παραδίδοντας στο πυρ και την περίφημη βιβλιοθήκη. Και ναι μεν άρπαξαν φωτιά τα παραπήγματα του λιμανιού εκεί που πρόσδεναν τα πλοία και όντως κάηκαν χειρόγραφα που υπήρχαν εκεί, αλλά επρόκειτο για ένα μικρό τμήμα της βιβλιοθήκης που είχε σχέση με τους δασμούς των πλοίων, που ήταν υποχρεωμένα να φέρουν χειρόγραφα και δεν ήταν εκεί το κεντρικό σώμα της βιβλιοθήκης και των χειρογράφων.
Η βιβλιοθήκη ήταν διασκορπισμένη σε πολλά μέρη της πόλης, μεταξύ των οποίων το λιμάνι ως και το Σεραπείον που κάηκε άλλη εποχή και κατηγορήθηκαν τότε οι χριστιανοί ενώ δεν έπαθε και πάλι τίποτε η κεντρική βιβλιοθήκη. Το περίεργο της υπόθεσης που αποδεικνύει περίτρανα την σκοπευμένη διαστροφή της αλήθειας από τον Τίτο Λίβιο, όπως λέει ο κ. Φουρτούνας είναι ότι μετά πολύ μικρό χρονικό διάστημα την ίδια εποχή ο σύγχρονος του Τίτου Στράβων που υπηρετεί στην Αλεξάνδρεια ως Διευθυντής της βιβλιοθήκης κάνει περιγραφή του χώρου της βιβλιοθήκης και του τρόπου που είναι κατανεμημένα τα χιλιάδες χειρόγραφα χωρίς να μιλά για την δήθεν καταστροφή για την οποία δεν λέει ούτε λέξη!
Όσον αφορά τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου γνωρίζουμε- ανέφερε ο κ. καθηγητής ότι ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, αναφέρει πως το σώμα του Αλεξάνδρου τοποθετήθηκε σε ένα φέρετρο κατασκευασμένο από σφυρηλατημένο χρυσάφι, και ότι καθώς όδευε η πομπή προς την Μακεδονία και περίπου στα μέσα στης διαδρομής κοντά στην Δαμασκό η νεκρική άμαξα αρπάχτηκε από τον Πτολεμαίο -μέσω του στρατηγού Αρριδαίου ο οποίος είχε φροντίσει όλες τις λεπτομέρειες της άμαξας και της πομπής-, και μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο.
Το σώμα του Αλεξάνδρου αρχικά τάφηκε στη Μέμφιδα σε κενοτάφιο του Νεκτανεβώ Β΄, με την Αλεξάνδρεια να μην είναι ακόμα η μεγάλη πόλη που θα γινόταν στο μέλλον. Αργότερα, στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ., το σώμα του Αλέξανδρου μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια από τον γιo και διάδοχο του Πτολεμαίου στην Αίγυπτο, τον Πτολεμαίο Β΄ Φιλάδελφο, ο οποίος και το ενταφίασε εκεί, γύρω στο 282 π.Χ. έτος θανάτου του Πτολεμαίου Α’ αργότερα, στα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ., ο Πτολεμαίος Δ΄ Φιλοπάτωρ τοποθέτησε το σώμα του Αλέξανδρου στο μαυσωλείο της Αλεξάνδρειας, το οποίο ονομαζόταν «Σώμα» ή «Σήμα» που ετυμολογικά σημαίνει τον τάφο, το μνημείο.
Ο ερευνητής κ. Γιάννης Φουρτούνας ανέφερε στη συνέντευξή του, ότι από πηγές πολύ σπάνιες και δυσκόλως προσβάσιμες και αφού εντρύφησε σε πολύ παλιά κείμενα που δεν είναι προσιτά στον καθένα ανακάλυψε πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες το Σήμα ή Σώμα αποτελείτο από ένα μεγάλο λόφο επάνω στον οποίο υπήρχε το βασιλικό νεκροταφείο.
Εκεί ήταν συγκεντρωμένοι οι τάφοι των βασιλέων, της Κλεοπάτρας, όπως ανέφερε στη συνέντευξή του ο κ. Φουρτούνας, καθώς και όλων των Πτολεμαίων ενώ το όλο οικοδόμημα γα λόγους υψίστης ασφάλειας περιβαλλόταν από τείχος απροσπέλαστο κατασκευασμένο από γρανίτη χωρίς πύλη και με την τακτική οι φρουροί και οι επισκέπτες να εισέρχονται με το σύστημα του καλαθιού και της τροχαλίας.
Όμως όταν ξέσπασε η πυρκαγιά σε αυτήν την περιοχή έκαψε και κατέστρεψε ολόκληρο το βασιλικό νεκροταφείο και εξαέρωσε άπαντας τους βασιλικούς τάφους μεταξύ των οποίων και τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το ρεπορτάζ δημοσιεύθηκε στο «Νέο Φως», την εφημερίδα της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, στο φύλλο 678, τη Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018.