Είναι αλήθεια πως οι Αιγυπτιώτες Έλληνες αγαπούσαν την Αίγυπτο ως δεύτερη πατρίδα, αλήθεια όμως ήταν και πως στα βάθη της καρδιάς τους φύλαγαν σαν ιερό φυλακτό την ανάμνηση της Ελλάδας.
Γράφει ο Ν. Νικηταρίδης, ερευνητής της ιστορίας των Αιγυπτιωτών
Έτσι, δεν έχαναν ευκαιρία να επιδείξουν τούτο το φυλακτό και να εκδηλώσουν με κάθε τρόπο πως ένα σημαντικό και υγιές τμήμα του απόδημου ελληνισμού ζούσε, εργαζόταν και προόδευε στη Νειλοχώρα, χωρίς όμως να ξεχνά τη μητέρα Ελλάδα, την αγκαλιά της οποίας τόσο είχαν ανάγκη στις μικρές και μεγάλες στιγμές τους.
Μια τέτοια στιγμή ήταν και η 1/9/1907 όταν το εύδρομο «Ναύαρχος Μιαούλης» κατέπλευσε στο Πορτ-Σάιτ.
Το πλοίο είχε ναυπηγηθεί το 1878 σε γαλλικό ναυπηγείο της Τουλόν, διέθετε αρετές θωρηκτού, είχε εκτόπισμα 1.800 tn, ήταν εξοπλισμένο με τέσσερα πυροβόλα των 17 εκ. βάρους 5,50 τ. το καθένα που έβαλαν με κυλινδρικά βλήματα των 60 κιλών, ενώ διέθετε και άλλα τέσσερα μικρότερα των 7,5 εκ. και δύο μυδροβόλα. Ιδιαίτερη σχέση δε είχε και με τον ελληνισμό του εξωτερικού, αφού το 1900 με Κυβερνήτη τον Παύλο Κουντουριώτη πραγματοποίησε τον διάπλου του Ατλαντικού Ωκεανού για πρώτη φορά από συστάσεως του νέου Ελληνικού κράτους, με αποστολή την επίδειξη της Ελληνικής Σημαίας στους 60.000 ομογενείς των Η.Π.Α.
Ας διαβάσουμε λοιπόν μια σελίδα του βιβλίου της ιστορίας του ελληνισμού της Διώρυγας του Σουέζ, μεταφερόμενοι στο Πόρτο του 1907 όταν όλοι οι Έλληνες της πόλης μαζί με τους ξένους φίλους τους κατέκλυσαν τις προκυμαίες του λιμένα κατά τον είσπλου του πολεμικού μας πλοίου. Η πόλη είχε σημαιοστολιστεί, ο δε συναγερμός των ομογενών ήταν μέγας. Ο «Μιαούλης» προσορμίστηκε στη λεκάνη του “Navy House”. Ο γραμματέας του Ελληνικού Προξενείου Τσαγγιόγιωργας ανήλθε πάραυτα επί του πλοίου όπως χαιρετίσει εκ μέρους του Προξένου τον κυβερνήτη Τομπάζη και του παραδώσει τον ταχυδρομικό φάκελο. Ο Τομπάζης με τη σειρά του επισκέφτηκε τον Πρόξενο Γ. Σάρρο, ο οποίος ανταπέδωσε την επίσκεψη την επομένη. Οι αξιωματικοί μετ΄ αγήματος ναυτών και του Κυβερνήτη, άπαντες με στολή, παρέστησαν στην επίσημη δοξολογία στο νεόδμητο ναό του Σωτήρος, ο οποίος μέχρις ασφυξίας είχε κατακλυστεί από τους ομογενείς και των δύο φύλων.
Ο κυβερνήτης Τομπάζης επισκέφτηκε μετά τον Έλληνα Πρόξενο και τον φιλέλληνα Διοικητή της πόλης Μοχέμπ Πασσά, όστις ανταπέδωσε κατόπιν την επίσκεψη επί του πλοίου. Την επόμενη μέρα το επιτελείο του «Μιαούλη» εξέδραμε με ατμάκατο μέχρι την Καντάρα προς επίσκεψη και μελέτη της Διώρυγας του Σουέζ.
Πριν αποπλεύσει ο «Μιαούλης», ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Πορτ-Σάιτ Γ. Κορώνης δεξιώθηκε το επιτελείο στο ξενοδοχείο «Κοντινεντάλ», όπου παρατέθηκε τιμητικό τσάι. Το πλήρωμα του ευδρόμου βγαίνοντας στην ξηρά γινόταν παντού και από όλους δεκτό με μεγάλη χαρά και πλείστα δώρα προσφέρθηκαν από ιδιώτες και εμπόρους στους Έλληνες δοκίμους και ναύτες.
Το εύδρομο «Μιαούλης» απέπλευσε μετά από εβδομαδιαία περίπου παραμονή στο Πόρτο, προ της αναχώρησης του δε, δόθηκε στο «Ελντοράντο» πάνδημη νυχτερινή εορτή. Πηγές : «Ταχυδρόμος», Αλεξάνδρεια 5/6/1975 – el.wikipedia.org (2/2/2020)
