Μνημόσυνο στους ευεργέτες της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου – Αναδρομή μέσα από το «ΦΩΣ»

«Την Κυριακή 15 Μαρτίου 2020 (Β’ Κυριακή των Νηστειών), στον Ιερό Κοινοτικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, η τέλεση του Μνημόσυνου των Μεγάλων Ευεργετών, Ευεργετών, Μεγάλων Δωρητών, Δωρητών, Συνδρομητών καθώς και Κοινοτικών Επιτρόπων της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου και των Συγχωνευθεισών Κοινοτήτων, όπως ορίζει το καταστατικό της καθώς και της Φιλοπτώχου», διαβάσαμε στο «ΝΕΟ ΦΩΣ», της Δευτέρας 9 Μαρτίου 2020.

Γράφει ο Χρ. Παπαδόπουλος, συγγραφέας στιχουργός & διευθυντής του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου

Τα δημοσιεύματα μιας παλιάς έκδοσης της ελληνικής εφημερίδας του Καΐρου, «ΦΩΣ», από τον Μάρτιο του 1952, μας θυμίζουν τις τιμές  που αποδόθηκαν μιαν άλλη εποχή, αλλά μας  μεταφέρουν και το αίσθημα της  διαχρονικής  ευγνωμοσύνης των Αιγυπτιωτών προς τους ευεργέτες τους αλλά και της ιστορικής συνέχειας με τους ευεργέτες της πρόσφατης ιστορίας της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου.

Τη χρονιά εκείνη λοιπόν, η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας τίμησε τους ευεργέτες της στις 9 Μαρτίου με ειδική αναφορά στον Μεγάλο Εθνικό Ευεργέτη Γεώργιο Αβέρωφ, ο οποίος λίγο πριν το θάνατό του υπήρξε και πρόεδρος της Ε.Κ.Α και επί των ημερών του μάλιστα άκμασε η κοινότητα, κυρίως λόγω των ευεργεσιών του.

Λίγες ημέρες αργότερα, στις 13.3.1952 δημοσιεύτηκε η ανακοίνωση της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου που καλούσε τους ομογενείς του Καΐρου και των περιχώρων στο πατριαρχικό μνημόσυνο από τον Α.Θ.Μ  Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας, Χριστόφορο Β’ (1939-1966) «εις μνήμην των αοιδίμων (σ.σ αείμνηστων) ευεργετών, δωρητών και συνδρομητών της Ελληνικής Κοινότητος Καΐρου» στον ίδιο Ιερό Κοινοτικό Ναό των Αγίων Κων/νου και Ελένης.

Στις 17.3.1952 δημοσιεύθηκε η ανταπόκριση με τίτλο «Από το χθεσινόν μνημόσυνον» που μας πληροφορεί  πως «επί κενοταφίου πενθίμως διακεκοσμημένου, είχε τοποθετηθεί δίσκος εκ κολύβων, πέριξ δε αυτού είχον παραταχθεί μαθηταί και μαθήτριαι των κοινοτικών εκπαιδευτηρίων και της Αμπετείου Σχολής» κι εκτός από τον Πατριάρχη και τους ιερείς συμμετείχε «καλλίφωνος χορωδία υπό του εκπαιδευτικού κ. Ιωαννίδη που έψαλλε πένθιμα τροπάρια». Την Ελληνική κοινότητα Καΐρου, της οποίας πρόεδρος εκείνη την εποχή ήταν  ο δικαστής των μικτών δικαστηρίων Γεώργιος Ροϊλός, εκπροσώπησε ο αντιπρόεδρός της Χαρίδημος Μουστάκας. Παρέστησαν όπως  ακόμα συνηθίζεται εκπρόσωποι του διπλωματικού σώματος, κοινοτικοί επίτροποι, ο διευθυντής του Ελληνικού Νοσοκομείου, πρόεδροι σωματείων και συλλόγων καθώς και διευθυντές σχολικών μονάδων και πολλοί εκπαιδευτικοί.

Εντύπωση προκαλεί η πληθώρα συλλόγων και σωματείων, εκ των οποίων συνεχίζουν να υπάρχουν μόνον η Κυπριακή αδελφότητα, ο Πανηπειρωτικός Σύλλογος και η Ένωση Αποφοίτων Αμπετείου Σχολής ενώ έχουν πάψει να λειτουργούν εδώ και πολλά  χρόνια η Ένωση Αποφοίτων Κοινοτικού Παρθεναγωγείου, τα θρησκευτικά σωματεία η Αφύπνιση και η Ευσέβεια, η Ένωση Υπαλλήλων Ζυθεστιατορίων, το Συσσίτιο απόρων και η Λημνιακή Αδελφότητα.

Το παρήγορο είναι ότι οι Ελληνικές Κοινότητες της Αιγύπτου, διαθέτουν και μνήμη και σεβασμό στην ιστορία τους, ώστε με τα εναπομείναντα σωματεία να συνεχίζουν να αποδίδουν τιμές σ’ εκείνους που τις αξίζουν. Αιωνία τους η μνήμη!