Χρήστος Καβαλής – Πρόεδρος Ε.Κ.Κ: «Η ΑΟΖ και η μοίρα μας»

Η 6η Αυγούστου 2020 καθιερώθηκε ως μια ιστορική ημέρα για τις Ελληνοαιγυπτιακές σχέσεις , ίσως η σημαντικότερη στην μετά τον Β! παγκόσμιο πόλεμο συμφωνία των δύο χωρών.

Η αθόρυβη και εντατική εργασία που έγινε μεταξύ των δύο Υπουργείων Εξωτερικών σε όλα τα επίπεδα , από τους δύο ΥΠΕΞ , τους Διπλωμάτες , τους αρμόδιους εμπειρογνώμονες μέχρι τον τελευταίο αρμόδιο, και που μπόρεσαν να παρακάμψουν με μαεστρία όσα τους χώριζαν 15 χρόνια και να βρουν τον κοινό τόπο για να υπογράψουν μια νόμιμη και συμβατή με το διεθνές δίκαιο συμφωνία, πρέπει να τους κάνει ιδιαίτερα υπερήφανους , και ευχόμαστε να συνεχίσουν ακόμα τον δρόμο που χάραξαν .

Ιδιαίτερα για εμάς τους Αιγυπτιώτες η συμφωνία επιπρόσθετα της υπερηφάνειας μας συγκινεί ιδιαίτερα. Αγαπάμε τις δύο χώρες , γνωρίζουμε πως και οι δύο πλευρές είχαν και έχουν πάντα την πρόθεση να τα βρίσκουν , το θέμα όμως της ΑΟΖ αποτελούσε μια πληγή που την σκέπαζαν χρόνια , μέχρι που βρέθηκε το θάρρος και η αποφασιστικότητα από τις δύο πλευρές να πάνε ένα βήμα μπρος.

Το αξιοπερίεργο είναι πως η μοίρα – δεν ξεχνάμε ποτέ πως ανήκουμε έστω και μερικώς στην … Ανατολή – έπαιξε πάλι τον ρόλο της με τις ημερομηνίες, και το πεπρωμένο ήθελε η υπογραφή να γίνει την ίδια ημέρα που η Αίγυπτος γιόρταζε τα 5α γενέθλια της νέας διώρυγας του Σουέζ! Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που έπεσαν υπογραφές επισημοποιώντας με τον πιο ισχυρό τρόπο την Ελληνοαιγυτπιακή φιλία σε ημέρα που συνδέεται με την διώρυγα του Σουέζ , που υπήρξε για εμάς τους Έλληνες της Αιγύπτου όταν άρχισε η εκσκαφή της το 1859 η βασική αιτία να έρθουν να εργαστούν πολλοί – κυρίως νησιώτες έλληνες στο κολοσσιαίο τότε έργο.

Αυτή ήταν και η αιτία να αναπτυχτούν οι Ελληνικές Κοινότητες της διώρυγας και τα πολλά ελληνικά σωματεία που άφησαν ένα ανεξίτηλο χρώμα παρουσίας στην περιοχή. Ήταν αυτοί οι Έλληνες που στάθηκαν μαζί με τους αδελφούς μας Αιγύπτιους στη κρίση της διώρυγας ως πλοηγοί στην περίοδο της εθνικοποίησης της εταιρίας της διώρυγας το 1956 αλλά και του «τριμερούς πολέμου» και δεν έφυγαν ποτέ από τον τόπο τους , μέχρι τον πόλεμο του 1967 όταν η ζωή στην παραμεθόρια τότε διώρυγα δεν ήταν εφικτή για κανέναν.

Ακόμα ένα παιγνίδι της μοίρας είναι να γίνουν αυτά τώρα που πρέσβης στην Αίγυπτο είναι ένας γέννημα θρέμμα Αιγυπτιώτης και μάλιστα Έλληνας της διώρυγας ο κ. Ν. Γαριλίδης , με μέλη της οικογενείας του εργαζόμενους στην διώρυγα , που σίγουρα ο θεσμικός ρόλος του , μας κάνει διπλά περήφανους σήμερα.

Δεν είμαστε βέβαια οι κατάλληλοι να αναλύσουμε την γεωπολιτική σημασία της κίνησης αν και προφανώς την καταλαβαίνουμε όλοι, ορμώμενοι όμως από τα λόγια του Έλληνα ΥΠΕΞ κ. Ν. Δένδια για το Τουρκολιβυκό μνημόνιο , εκτός από υπερήφανοι γινόμαστε και ευτυχείς.

Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα η περιοχή ταλανίζεται από μια ένταση που έχει πολύ συγκεκριμένους και παράνομους στόχους από την Τουρκία που χρησιμοποιεί μια γεωπολιτική λογική του μεσαίωνα ζώντας το όνειρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μιλώντας την γλώσσα του σουλτάνου. Μπροστά σε αυτή την προκλητικότητα με μέθοδο αλλά και περισσό θάρρος οι ηγέτες των δύο χωρών και οι συνεργάτες τους έβαλαν σήμερα την ταφόπετρα στα όνειρα και έδωσαν το ισχυρό μήνυμα που είπε ο Μέναδρος τον 4ο π.Χ. αιώνα .. Δίκαια δράσας, συμμάχους έξεις θεούς.

Χ. Θ. Καβαλής

Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου