Ο απανταχού Ελληνισμός γιορτάζει κάτω από πρωτόγνωρες διεθνείς συνθήκες λόγω της πανδημίας την 200η επέτειο της Επανάστασης του 1821. Από τότε και μέχρι σήμερα η μικρή Ελλάδα σταδιακά και σταθερά μετατράπηκε από μια ανύπαρκτη οντότητα, σε κράτος που ελευθέρωσε πολλά εδάφη του, δημιούργησε υποδομές, έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Οικογένειας και ένα σύγχρονο κράτος, παρά τις πολλές εξωτερικές αλλά και εσωτερικές προκλήσεις που πέρασε.
Υποκλινόμαστε στους ήρωες και τις ηρωίδες που όχι μόνο το 1821 αλλά και σε όλες τις επόμενες φάσεις της ιστορικής πορείας του έθνους μας έδωσαν την μάχη τους, στα πεδία των μαχών, στους ναούς, στην πολιτική, στην διπλωματία, στην μόρφωση στα έργα, για να έχουμε σήμερα την Ελλάδα ανεξάρτητη, περήφανη, δυνατή και κυρίως ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος δικαίου, που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο.Δεν θα αναλωθώ όμως στο να γράψω μεγαλόστομα μηνύματα για το ‘21 και όσους ανέφερα πιο πάνω, θα σταθώ μόνο στο χρέος μας σήμερα τόσο προς αυτούς όσο και προς τις μελλοντικές γενιές.Θεωρώ λοιπόν πως πρωτεύον χρέος μας είναι να γνωρίζουμε όλοι μας καλά την ιστορία μας και όχι μόνο αυτή που μαθαίνουμε στα σχολεία, αλλά αυτή που οφείλουμε να μάθουμε μόνοι μας αφιερώνοντας λίγο χρόνο και διαβάζοντας – και σήμερα όλοι περνάμε ώρες στα ηλεκτρονικά μέσα – όχι μόνο κοινωνικές ειδήσεις αλλά την ιστορία μας.
Αυτή η γνώση όταν την διαβάσουμε σωστά δεν θα αποτελέσει κατ’ ανάγκη ένα κήρυγμα μίσους προς την απέναντι όχθη του Αιγαίου αλλά θα μας προστατέψει, καθώς η λήθη του κακού αποτελεί την βάση για την επανάληψή του! Γνωρίζοντας λοιπόν την ιστορία μας θα διαπιστώσουμε πως όποτε ενεργήσαμε ενωμένοι καταφέραμε πολλά, ενώ παράλληλα ποτέ δεν μας εγκατέλειψε ο διχασμός και η μισαλλοδοξία, και με αυτά τα δύο εργαλεία μόνοι μας αμαυρώσαμε τις επιτυχίες μας. Φερθήκαμε αχάριστα πολλές φορές, αγνοήσαμε βασικές μας αδυναμίες και οδηγηθήκαμε όχι μόνο σε νίκες αλλά και σε ήττες.
Η μνήμη της ένδοξης εθνικής μας εξέγερσης πρέπει να μας οδηγήσει στην χρήση του πιο καταλυτικού όπλου εναντίων τόσο των γνωστών ιστορικών επεκτατικών γειτόνων μας, όσο και όποιων άλλων αναμοχλεύουν την ανάπτυξή μας – τον σύγχρονο δηλαδή πόλεμο – και που δεν είναι άλλο από την εθνική ομοψυχία.Σε ό,τι πάντως μας αφορά ως Ελληνική διασπορά και ομογένεια, εμείς έχουμε επιπρόσθετα ένα ακόμη χρέος, ένα διπλό θα έλεγα χρέος. Πρώτο είναι να φροντίσουμε στα του οίκου μας να επικρατεί η ομόνοια και η ενότητα και δεύτερο να σταθούμε πιο κοντά στην χώρα μας και ας μην μας δίνεται εύκολα αυτή η ευκαιρία από το Εθνικό κέντρο εμείς οφείλουμε να την απαιτήσουμε και να την επιβάλλουμε.
Έχουμε ένα τεράστιο προτέρημα, δεν μας αναλώνει η Ελληνική καθημερινότητα οπότε και βλέπουμε τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία, όπως ακριβώς ο Ελληνισμός του εξωτερικού είχε καταλυτικό ρόλο το 1821, έτσι και σήμερα, πρέπει να έχουμε έναν αντίστοιχο ρόλο και οφείλουμε να βρούμε τον τρόπο να το υλοποιήσουμε.
Ζήτω η Ελλάδα, δυνατή και ενωμένη.
Διαβάστε επίσης:
ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ 1821 – 2021: Νέο Φως 22.3.21