Ατζέμης και Τσιάρας, δύο πρόσωπα, μια ζωή, εκατοντάδες αναμνήσεις.

`Γράφει ο Γιάννης Μελαχροινούδης

Ο Νικόλας Ατζέμης, γνωστός σε όλους ως «Έφορος Ατζέμης». Το βλοσυρό του ύφος και η βαθιά φωνή του, προσπαθούσαν να κρύψουν τον ευαίσθητο και ευσυγκίνητο Ανθρωπο, τον ΗΓΈΤΗ των Προσκόπων που μεριμνούσε και μαχότανε για το καλό των όλων των παιδιών και των νέων της παροικίας του Καΐρου.

Αθλητής και σαλπιγκτής και στην Προσκοπική Κίνηση από Υποενωμοτάρχης το 1950 στην νεοσύστατη Τοπική Έφορεία Ναυτοπροσκόπων Καΐρου. Ολοκλήρωσε την Προσκοπικήτου Έκπαίδευση, αποκτώντας το πτυχίο Διακριτικού Δάσους.

Στήριξε τους δύο «εξω-προσκοπικούς» Περιφερειακούς Έφόρους , τον Νικόλα Παλαιό και τον Σπύρο Κώττη, υπηρετώντας δίπλα τους ως Αναπληρωτής Περιφερειακός. Το 1989 ορίστηκε Περιφερειακός, σε μια από τις πιο κρίσιμες φάσης της ιστορίας των Προσκόπων Καΐρου. Έδωσε «χώρο» στους νέους Βαθμοφόρους και υποστήριξε τις πρωτοβουλίες τους και εκείνοι απέδωσαν στο έπακρο, γνωρίζοντας ότι έχουν στο πλευρό τους τον Έφορο Ατζέμη.

Έφτασε να είναι ο τέταρτος Βαθμοφόρους που έφερε τον τίτλο «Έφορος Αιγύπτου». Τέσσερεις γενιές Βαθμοφόρων θυμούνται τις διαπραγματευτικές του ικανότητες και την ευκολία του να βρίσκει λύσεις , αλλά και τα ανέκδοτά του. Δίπλα του, το δικό του στήριγμα, η σύντροφος της ζωής του Έιρήνη, μέλος της Προσκοπικής και Οδηγικής Κίνησης Καΐρου. Το Σώμα Έλλήνων Προσκόπων, το Σώμα Αιγυπτίων Προσκόπων καθώς και η Έκκλησία Αλεξάνδρειας των τίμησαν με της ανώτερες διακρίσεις τους. Η σπουδαιότερη όμως για εκείνον «διάκριση» ήταν το χαμόγελο στο πρόσωπο των ικανοποιημένων μικρών Προσκόπων του.

Χρήστος Τσιάρας, “ο εφορός Τσιάρας”, είμαι σίγουρος ότι όλοι όσοι διαβάσατε τώρα το όνομα αυτό, ένα χαμόγελο νοσταλγίας, αγάπης και θαυμασμού ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο σας. Ολοι μας έχουμε να θυμηθούμε μια ιστοριούλα μας με τον Έφορο Τσιάρα. Λυκόπουλο το 1950 στην νεοσύστατη Τοπική Έφορεία Ναυτοπροσκόπων.

Πρόσκοπος Έθνους και ταυτόχρονα διακεκριμένος Κωπηλάτης, δεινός διασώστης και άριστος σαλπιγκτής . Ο πρώτος Βαθμοφόρος από τους Προσκόπος του Καΐρου που απέκτησε επάξια το απαιτητικό Πτυχίο Κυβερνήτου Ναυτοπροσκοπικής Λέμβου. Διετέλεσε και Τοπικός Έφορος των Τ.Έ. Νείλου και Ηλιουπόλεως.

Στην Προσκοπική Τεχνική κανένας σαν και αυτόν και με ευκολία μετέδιδε τις γνώσεις του σε όλους. Αρχηγός σε πολλές κατασκηνώσεις που χαράχθηκαν στην μνήμη δεκάδων παιδιών. Χαρισματικός ΗΓΈΤΗΣ με πρώτο του μέλημα η μεγάλη αγάπη και αφοσίωση στα παιδιά και τους νέους της παροικίας του Καΐρου, που τον έκαναν έναν από τους πιο δημοφιλείς ΑΡΧΗΓΟΥΣ των Προσκόπων. Από το 1989 Αναπληρωτής Περιφερειακός Έφορος δίπλα στον φίλο του και συνοδοιπόρο Νικόλα Ατζέμη.

Το Σώμα Έλλήνων Προσκόπων αναγνωρίζοντας την προσφορά του τον τίμησε με το Μετάλλιο Προσκοπικής Αξίας και το Μετάλλιο Ανδρείας για την ηρωική του διάσωση Αιγυπτίου πολίτη από βέβαιο πνιγμό.

Ο Έφορος Ατζέμης και ο Έφορος Τσιάρας, ως οι τελευταίοι εκπρόσωποι της «χρυσής» περιόδου τουΠροσκοπισμού στο Κάιρο (δεκαετίες ‘ 50 και ‘60), κατάφεραν να συνεχίσουν και να υπηρετήσουν την Προσκοπική Κίνηση, στην παράλληλη πορεία και παρουσία τους στον Καϊρινό Προσκοπισμό, που επηρέασε δεκάδες Προσκόπους, παιδιά και νέους, των δεκαετιών ’70 μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα.

Οι λίγες αυτές γραμμές προσπαθούν να αποδώσουν φόρο τιμής στους δύο αυτούς πραγματικούς ΠΡΟΣΚΟΠΟΥΣ για την αφοσίωση τους και την προσφορά τους. Αιωνία τους η μνήμη