Ένας Ελληνικός παραδοσιακός χορός με πολλούς “πατέρες”, αλλά μια πατρίδα…το Κάιρο!

Έχει σημασία, μάλιστα, τι μας εξιστορεί, ο Γιάννης Κούντριας επειδή όταν άκουσε για πρώτη φορά την ιστορία που θα μάθετε στη συνέχεια, έψαξε για περισσότερα στοιχεία, ποιός ήταν ο άγνωστος δημιουργός του, τι τον ενέπνευσε και, αλήθεια, ποιά ήταν η σχέση του παραδοσιακού αυτού χορευτικού, με τον Ελληνισμό της Αιγύπτου…

“Από προσωπική μου εμπειρία, ως παραδοσιακός καλλιτέχνης στο χώρο”, μας λέει, ” αλλά και με παρουσία σε πολλά παραδοσιακά πανηγύρια της Χαλκιδικής, είχα ακούσει από οργανοπαίκτες της περιοχής για ένα χορευτικό οργανικό σκοπό με ονομασία “Το Κάιρο”.

Άκουγα με έκπληξη που ερχόνταν χορευτές στον κλαρινίστα της ορχήστρας, και ζητούσαν παραγγελία να χορέψουν ένα μουσικό κομμάτι, χωρίς στίχο “Παίξε μας  ” Το Κάιρο” του έλεγαν και έβλεπα να χορεύουν με πολύ μεράκι και να το απολαμβάνουν…

Έτσι σιγά-σιγά άρχισε να μου δημιουργείται το ενδιαφέρον και φυσικά οι ερωτήσεις και αναζήτησα πολλούς οργανοπαίκτες και παλιούς χορευτές παραδοσιακών χορών, αρχικά να μάθω για τον τόπο γέννησης του κομματιού.

Η πλειοψηφία όσων ρώτησα, συνέχισε την αφήγηση του ο Γιάννης Κούντριας, υποστήριξαν ότι ήταν της περιοχής Χαλκιδικής, αλλά ενώ κάποιοι άλλοι άφηναν και ένα ενδεχόμενο να συνδέεται με την Κωνσταντινούπολη, άποψη που ενισχύονταν από τα “ευρήματα” που κατέγραψα από το Διαδίκτυο.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον μύθο, ο σκοπός του χορευτικού αυτού δημοτικού κομματιού ήταν βασισμένος σε, εμβατήριο του Αιγυπτιακού στρατού, εξ ου και η ονομασία “Κάιρο”, ένα άκουσμα το οποίο πήραν παραδοσιακοί μουσικοί από την Ελλάδα και, τελικά, με το πέρασμα του χρόνου, πέτυχαν τη σημερινή πετυχημένη όμορφη μελωδία!

Εν τω μεταξύ, διανύοντας την καλλιτεχνική μου πορεία και σε ηλικία 23 χρόνων, συνέχισε ο Γιάννης Κούντριας μιλώντας  στο ekkairo.org, μου έτυχε ένα απρόσμενο δώρο, αφού είχα την ευτυχία να συνεργασθώ με τον κλαρινίστα-πατέρα που συνέθεσε τον πολυσυζητημένο παραδοσιακό μουσικό χορό “Το Κάιρο” ήταν ο μπάρμπα Νίκος Δαφλίδης ο οποίος κατάγονταν από το χωριό Ευρωπός του Νομού Κιλκίς και μαζί του έμαθα πολλά!

Μετά το τέλος της θητείας μου ξαναγύρισα στην ιδιαίτερη μου πατρίδα το Βόλο, και μαζί , επέστρεψα ως παραδοσιακός καλλιτέχνης, στα πανηγύρια της περιοχής μου στην Μαγνησία και ευρύτερα, στην περιοχή του Πηλίου, εκεί όπου διαπίστωσα ότι οι μουσικοί στα πανηγύρια αυτά περιελάμβαναν πλέον, συστηματικά  “Το Κάιρο” στο πρώτο μέρος των οργανικών σκοπών, δηλαδή, των προγραμμάτων τους σε όλες τις τοπικές γιορτές και τα πανηγύρια.

Ανατρέχοντας σε ιστορικά στοιχεία, συνέχισε την αφήγηση του ο Κοινοτικός Πρωτοψάλτης Γιάννης Κούντριας, έμαθα έκπληκτος ότι οι Πηλιορείτες σχετίζονται με την Αίγυπτο και ειδικότερα με το Κάιρο, αφού πάρα πολλοί από αυτούς ζούσαν εδώ επί δεκαετίες και μάλιστα, τα σχετικά στοιχεία κάνουν λόγο για γιορτές της Παροικίας, εκεί όπου ανάμεσα στα τραγούδια που ακούγονταν και διασκέδαζαν, ήταν…”Το Κάιρο” που περιελάμβανε και στίχους για τους Έλληνες ξενιτεμένους!