Οι άγνωστες ιστορίες που κρύβουν πίσω τους διάσημα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια

Ας τα πάρουμε, λοιόν, σήμερα, με τη σειρά, με ξεναγό σε αυτή την διαδρομή σας, το ekkairo.org…

Ποιός δεν έχει ακούσει αυτό το πασίγνωστο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι, το οποίο μάλιστα θεωρείται από τους ειδικούς ως το πλέον παλαιότερο, αφού έχει επιβεβαιωθεί ότι γράφτηκε το 1850 στην πόλη Μέντφορντ της Μασαχουσσέτης από κάποιον κύριο ονόματι Τζέιμς Πίερποντ, για έναν άλλον, όμως, εντελώς διαφορετικό λόγο από τα Χριστούγεννα!

Στην πραγματικότητα, λοιπόν, ο αληθινός πρωτότυπος τίτλος του τραγουδιού ήταν One horse open sleigh και ο Πίερποντ έγραψε τους στίχους του εν λόγω χειμωνιάτικου τραγουδιού εμπνεόμενος από τις ανοικτές ιπποδρομίες που διεξάγονταν στο Σάλεμ και τους δρόμους μεταξύ των πλατειών Μέντφορντ και Μάλντεν.

Την μουσική για το τραγούδι αυτό συνέθεσε ο Όλιβερ Ντίτσον το 1857 όχι, βέβαια, σε κάποιο στούντιο αλλά σε ένα οικοτροφείο,

επειδή ήταν το μόνο που διέθετε εκείνη την εποχή πιάνο και παρ’ότι κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά στην αγορά, κανείς δεν το είχε

προσέξει και πέρασε απαρατήρητο για αρκετά ακόμα χρόνια.

Ο συνθέτης του τραγουδιού Πίερποντ πέθανε το 1893 πέντε ακριβώς χρόνια πριν από την ηχογράφηση του τραγουδιού του, με

άλλο, βέβαια, τίτλο τον διάσημο έκτοτε Jingle Bell και από τότε έμεινε αναλλείωτο ως τραγούδι επί, σχεδόν, 160 χρόνια μέχρι τις

ημέρες μας.

Το επόμενο Χριστουγεννιάτικο μυστήριο του σημερινού μας αφιερωρόματος είναι αυτό που αφορά το κλασσικό όσο και πασίγνωστο

τραγούδι που ακούσθηκε για πρώτη φορά από ραδιοφωνικό σταθμό σε μία πολύ δύσκολη και θλιβερή εποχή, τα Χριστούγεννα του

1941 μόλις 18 ημέρες μετά την επίθεση από Γιαπωνέζους καμικάζι στο Περλ Χάρμπορ!

Η αργή μελωδία και οι θλιβεροί μεν στίχοι του, αλλά σε ενα καθαρά…πολεμικό τραγούδι, αναφέρονται σε ένα σπίτι που “λείπει”

κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, αφού οι περισσότεροι από αυτούς που ζούσαν εκεί και το άκουγαν, βρίσκονταν πλέον μακριά

από τα σπίτια τους, επειδή πολεμούσαν κάπου…

Το τραγούδι ήταν έμπνευση του συνθέτη Ίρβιν Μπέρλιν, ο οποίος για ευνόητους λόγους την ίδια ακριβώς εποχή δεν έκανε ποτέ

Χριστούγεννα στο δικό του σπίτι και μαζί με την οικογένειά του, αφού είχε χάσει τον μοναχογιό του σε ηλικία μόλις 3 χρόνων.

Έπειτα από μία πρώτη τυχαία ραδιοφωνική μετάδοση του τραγουδιού το 1941, αυτό γνώρισε αμέσως τεράστια επιτυχία και την ακριβώς

επόμενη χρονιά το 1942, το “υιοθέτησαν” οι Ένοπλες Δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών, ως το τραγούδι που θα διασκέδαζε τους

στρατιώτες, για να τους θυμίζει τα σπίτια και τις οικογένειες τους.

Μάλιστα όταν ζητήθηκε από τον Μπέρλιν να πάει και να το τραγουδήσει ο ίδιος στους στρατιώτες του μετώπου, λέγεται ότι δίστασε

αρχικά να το κάνει, φοβούμενος μήπως προκαλέσει μελαγχολία στους στρατιώτες καθώς το τραγούδι θα τους κάνει να αναπολήσουν

τα σπίτια τους, ωστόσο, οι ίδιοι οι στρατιώτες τον παρακάλεσαν και, τελικά, τον έπεισαν να το τραγουδήσει για αυτούς…

Ακόμα κι όταν τελείωσε ο πόλεμος και για τα επόμενο σχεδόν 60 χρόνια το White Christmas εξακολουθούσε να γνωρίζει τεράστια επιτυχία με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών και να το σιγοψυθυρίζουμε συχνά, αυτές τις ημέρες.

Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, ήταν μέσα καλοκαιριού του 1939 όταν ο εκδοτικός οίκος Montgomery Ward αποφάσισε να κάνει άνοιγμα και να διεισδύσει στο παιδικό και ειδικότερα στο Χριστουγεννιάτικο βιβλίο, έτσι λοιπόν αυτή η αποστολή της συγγραφής ενός τέτοιου βιβλίου, ανατέθηκε στον κειμενογράφο της εταιρείας, τον Ρόμπερτ Μέι, από τον οποίο ζήτησαν μια παιδική ιστορία στην οποία θα πρωταγωνιστούσε ένα ζωάκι.

Αυτή η ανάθεση, ωστόσο, συνέπεσε σε μια δύσκολη εποχή για τον Μέι, καθώς η σύζυγός του ταλαιπωρούνταν από την επάρατο νόσο

και το κόστος θεραπείας είχε γονατίσει κυριολεκτικά οικονομικά και ψυχολογικά τον ίδιο, αφού τελικά η σύζυγος του έχασε τη μάχη για τη ζωή.

Τότε η εταιρία του αποφάσισε να τον απαλλάξει από τη συγγραφή του Χριστουγεννιάτικου βιβλίου, αλλά αυτός αρνήθηκε κυρίως, όπως λέγεται, μετά από επιμονή της μικρής τετράχρονης κόρης του Μπάρμπαρα. Αφ’ενός γιατί όπως πίστευε ο Μέι η συγγραφή του βιβλίου θα τον αποσπούσε από τις προσωπικές του στεναχώριες, αλλά και γιατί είχε κιόλας διαλέξει τον “ήωα” του βιβλίου το μικρό ελαφάκι, που λάτρευε να βλέπει η μικρή Μπάρμπαρα στον Ζωολογικό Κήπο, όποτε πήγαιναν.

Το βιβλίο ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1939 και κυκλοφόρησε σε 2,4 εκατομμύρια αντίτυπα, οι κριτικές ήταν παραπάνω από κολακευτικές διθυραμβικές και ενώ ετοιμάζονταν να διατεθούν άλλα 2,4 εκ. αντίτυπα του βιβλίου, ο πόλεμος κτύπησε την πόρτα των Η.Π.Α., το εγχείρημα αναβλήθηκε και παρότι μετά τη λήξη του πολέμου η πορεία του βιβλιου ήταν εξαιρετική, η εκδοτική εταιρεία αποφάσισε το 1947 να ματαιώσει την κυκλοφορία του και να παραιτηθεί από τα δικαιώματά της.

Δύο χρόνια αργότερα, ο κουνιάδος του Μέι, ο μουσικός Τζόνυ Μάρκς πήρε και “έντυσε” μουσικά τον Ρούντολφ το Ελαφάκι, διατηρώντας ως στίχους τα κείμενα που είχε γράψει για το βιβλίο ο Ρόμπερτ Μέι!

Το Χριστουγεννιάτικο τραγούδι ο Ρούντολφ το Ελαφάκι ερμηνεύθηκε για πρώτη φορά και εν συνεχεία απογειώθηκε εμπορικά από τον διάσημο ηθοποιό-σταρ της εποχής Μπίνγκ Κρόσμπι το 1964 και κρατά αναλλείωτη τη χαρά που προσφέρει στα παιδιά όλου του κόσμου, μέχρι τις μέρες μας.

Αυτά, λοιπόν, για τα μυστήρια και τα μυστικά που κρύβονται πίσω από τα διάσημα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και το ekkairo.org θέλησε σήμερα να σας ξεναγήσει, ώστε κάθε φορά που τα ακούτε να ξέρετε ότι όλα, όπως και στη ζωή άλλωστε, δεν είναι απλά, χαρούμενα και αθώα!

Σας ευχόμαστε ό,τι καλύτερο, Καλά Χριστούγεννα και Καλές Γιορτές.