Το συγκλονιστικό κήρυγμα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας στη Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων

«Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη οι ουρανοί αγάλλονται χαίρετ΄ η φύσις όλη»!

Αγαπητοί μου αδελφοί, παιδιά μου,

Χριστούγεννα σήμερα! Ηχούν ξανά οι ουράνιοι κι αγγελικοί ύμνοι. «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

Ηχούν ξανά οι καμπάνες των Εκκλησιών, σε όλο τον πλανήτη, αναγγέλοντας το χαρμόσυνο μήνυμα ότι «ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ».

Εορτάζουμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, την μεγάλη του Θεού συγκατάβαση, για τη σωτηρία του ανθρώπου. Η αγάπη Του, έμπρακτα για μια ακόμη φορά, θα διδάξει σ’ όλους μας τα μηνύματά της. Θεός αγάπης και Θεός ταπείνωσης.

Γίνεται άνθρωπος «ὁ ἀχώρητος παντί», για να δώσει δύναμη και κουράγιο στην αδύναμη και απογοητευμένη ανθρωπότητα. Γεννιέται ο αιώνιος Κύριος, για να βγάλει απ’ το αδιέξοδο την οικουμένη.

Μια οικουμένη, η οποία δεν φαίνεται να αφουγκράστηκε έως σήμερα, μήτε τον ύμνο των Αγγέλων, μήτε το μήνυμα για «ἄνωθεν εἰρήνη».

Πόλεμοι, παγκόσμιες συρράξεις και συγκρούσεις λαών, εμφύλιοι, τρομοκρατία, προσφυγιά, ξεριζωμοί, βρίσκονται σε καθημερινή βάση μπροστά μας.

Ο Θεός μας απαντά: Γεννιέται ταπεινά, στην φάτνη των αλόγων. Ζεσταίνεται απ’ των ζώων τα χνώτα. Γεννιέται στο σπήλαιο. Γι΄ αυτό κανείς δεν Τον αναγνώρισε, κανείς δεν Τον κατάλαβε, κανείς απ’ αυτούς που είχαν τα μάτια τους στραμμένα «στη γη» δεν Τον βρήκε.

Μόνο «οἱ ἀγραυλοῦντες ποιμένες», αθώες κι ταπεινές ψυχές, δέχθηκαν αγγελική επίσκεψη και καταξιώθηκαν να δούν πρώτοι «τόν βαστάζοντα πάντα», να κείται σε μια φάτνη.

Όλοι Τον περίμεναν να έλθει! Αιώνες ολόκληρους ο Ουρανός σχεδίαζε τον ερχομό Του. Αιώνες ολόκληρους, το ατίθασο, αμαρτωλό και αξιολύπητο γένος των ανθρώπων, πάλευε ανάμεσα στην αμφιβολία και στην άγνοια, στην ανημποριά και στο αδιέξοδο.

Προφήτες, εκατοντάδες χρόνια πριν, προείδαν και προφήτευσαν αυτό που σήμερα εμείς πανηγυρίζουμε. Φιλόσοφοι και τραγικοί ποιητές, διεκήρυξαν τον ερχομό Του.

Κι απάντησε ο Ουρανός! Και ήλθε ο Υιός και Λόγος του Θεού, «γενόμενος ὑπό νόμον ἵνα τούς ὑπό νόμον ἐξαγοράση».

Γεννήθηκε ο Εμμανουήλ, για να δει ο άνθρωπος με τα ίδια του τα μάτια τί είναι ο Θεός, να Τον αγγίξει, να Τον χλεύασει, να Τον αρνηθεί, να Τον προδώσει, να Τον καταδικάσει, να Τον θανατώσει και να Τον προσκυνήσει τριήμερο, Αναστημένο.

Το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα απευθύνεται σ’ όλους μας, αδελφοί μου. Όχι μόνο σήμερα, μα κάθε λεπτό, κάθε στιγμή της ζωής μας.

Οφείλουμε, να το κάνουμε πράξη, βίωμα, κανόνα πίστεως, λιμάνι απάνεμο σε κάθε της ζωής μας ναυάγιο. Η ανθρωπότητα, χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε, ν’ αφήσει τις ανθρώπινες καρδιές ελεύθερες, κρατώντας τις ζεστές και καθάριες, για να γεννηθεί ο Ιησούς σ΄ αυτές.

Μην Τον ψάχνουμε σε παλάτια και πολυτελή δωμάτια. Αρκεί ένα ταπεινό καλύβι, σαν αυτά που βρίσκονται παντού στην Αφρική.

Ζητά απεγνωσμένα ζεστασιά καί θαλπωρή. Απόψε, χτυπάει την πόρτα της καρδιάς μας ο «τῆς Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος». Θα Τον αφήσουμε να περιμένει;

Αδέλφια μου, παιδιά μου ευλογημένα,

Ας μεταφερθούμε όλοι μας, νοητά, στα ταλαιπωρημένα μέρη της Μέσης Ανατολής, στα περίχωρα της Ιουδαίας, για να δούμε πού, μα κυρίως γιατί γεννήθηκε ο Ιησούς.

Να πάμε μέσα στο σπήλαιο, να γονατίσουμε ενώπιόν Του και να Του πούμε: Χριστέ μου, η ανθρωπότητα σήμερα, δεν χάρηκε όπως ποθεί τα αγαθά της ειρήνης. Ζει μέσα στον πόλεμο, σκοτώνοντας τη χαρά και την ειρήνη. Ζει στην αγωνία και το φόβο για το αβέβαιο αύριο.

Ο κόσμος θυμίζει ένα απέραντο πεδίο μάχης, όπου ο κάθε άνθρωπος στρέφεται κατά των αδελφών του. Παρόλα τα συνέδρια και τα κινήματα περί ειρήνης, αυτή παραμένει, είκοσι και πλέον αιώνες, ένα «άπιαστο περιστέρι», ένα αβέβαιο όνειρο.

Ας κάνουμε την υπέρβαση! Ας παραμερίσουμε τα πάθη, που μας ωθούν σε πράξεις βίας! Ας απλώσουμε χέρια αγάπης, αγκαλιάζοντας κάθε άνθρωπο. Και τότε, βιώνουμε Χριστούγεννα ολοχρονίς.

Χρόνια πολλά και ευλογημένα!

†Ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β΄