Πατριάρχης Θεόδωρος Β΄: «Στο πρόσωπο του μετανάστη και του πρόσφυγα συναντούμε το Χριστό»

Με την ευκαιρία των εργασιών του  Παγκόσμιου Συνεδρίου Ιεραποστολής και Ευαγγελισμού του ΠΣΕ με θέμα: «Εἰ ζῶμεν πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν» (Γαλ. 5,25), που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες (8–13 Μαρτίου) στη νεοσύστατη Επισκοπή Αρούσας και Κεντρικής  Τανζανίας, κανονικής Εκκλησιαστικής Δικαιοδοσίας του Δευτερόθρονου Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας στην Αφρικανική Ήπειρο, Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης κ.κ. Θεόδωρος Β’, σε χαιρετισμό του προς τους Συνέδρους, τόνισε τις ευθύνες των Χριστιανών για την συμβολή τους στον ευαγγελισμό των Λαών που δεν έχουν ακόμη ακούσει το Ευαγγελικό Μήνυμα της Σωτηρίας, καθώς επίσης και την ποιμαντική ανάγκη του επανευαγγελισμού των χριστιανών, για την κοινή αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων που απειλούν την ειρηνική συμβίωση των Λαών και τη Παγκόσμια Ασφάλεια.

Στο Συνέδριο συμμετέχουν 1000 Σύνεδροι από εκατό σαράντα χώρες και πραγματοποιείται κάθε δέκα έτη, για να συντονισθούν καλύτερα οι προσπάθειες όσων ασχολούνται με τη διακονία της Ιεραποστολής.

Χαιρετισμούς απεύθυναν προς τους Συνέδρους ο Πάπας Ρώμης κ. Φραγκίσκος, ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ.Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος Καντέρμπερι κ. Τζάστιν Ουέλμπι.

Μεταξύ άλλων, ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος κ. Θεόδωρος τόνισε ότι «ο αφρικανός άνθρωπος είναι ο ξένος άνθρωπος της εποχής μας, μετανάστης λόγω της φτώχειας, της ξηρασίας και των ασθενειών και πρόσφυγας, λόγω των συνεχόμενων πολεμικών συγκρούσεων και τρομοκρατικών φαινομένων. Είναι ο άνθρωπος που περιγράφει ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός.

Το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, με τη παρουσία του σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, βρίσκεται μακριά από μισαλλοδοξίες, σωβινισμούς και προπαγάνδες. Ως βασικό στόχο του έχει την ενότητα των πάντων μέσα στην πολυμορφία και πολυποικιλότητα, καλλιεργώντας τον σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο, εναρμονίζοντας τις πολωτικές αντιθέσεις κοινωνιών και λαών, «ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης» και με βασικό γνώμονα την αγάπη του Χριστού «ἥτις ἐστί σύνδεσμος τῆς τελειότητος… Σήμερα η Ευρώπη φρίττει και ιλιγγυά στο κύμα των προσφύγων και στη μετανάστευση, αλλά  το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο  Αλεξανδρείας βιώνει το γεγονός αυτό καθημερινά στην αχανή αφρικανική ήπειρο, όπου πολεμικές συρράξεις, εμφύλιες συγκρούσεις και βιβλικές φυσικές καταστροφές δημιουργούν κύματα εξαθλιωμένων προσφύγων και μεταναστών.

Αυτή την αδήριτη ανάγκη βιώνουν δεκάδες χιλιάδες αφρικανοί αδελφοί μας στην Νιγηρία, Ρουάντα, στη Σιέρα Λεόνε, στο Μπουρούντι, στο Κονγκό, στο Νότιο Σουδάν και σε πολλές άλλες περιοχές. Ανέστιοι και κατατρεγμένοι, πρόσφυγες και μετανάστες στην ίδια τους τη χώρα. Βλέποντας αυτές τις ψυχές του Θεού, τα χιλιάδες παιδιά που σε κοιτάζουν με τα μεγάλα δακρυσμένα μα και φοβισμένα τους μάτια, διαπιστώνουμε την ανάγκη συμμετοχής της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση και επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων. Και αυτό είναι φυσικό, γιατί σκοπός της Εκκλησίας δεν είναι να παραμένει στο περιθώριο της ζωής, αλλά να προσεγγίζει τον άνθρωπο σε όλες τις πτυχές και εκφάνσεις της ζωής του.

Μόνο έτσι τον διακονεί κατά το παράδειγμα του Χριστού, που δεν ήρθε για να υπηρετηθεί, αλλά να υπηρετήσει και να προσφέρει την ζωή του «λύτρον ἀντί πολλῶν» (Ματθ. 20,28/Μαρκ. 10,45). Σκοπός της Ιεραποστολής είναι η εν Χριστώ σωτηρία όλων των ανθρώπων. Ταυτόχρονα όμως η Ιεραποστολή δεν μπορεί να αδιαφορεί και για τη συμβολή της στο βαθμό που μπορεί στην αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων των συνανθρώπων μας.

Οφείλουμε ως Χριστιανοί να φροντίζουμε για την επίλυση των προβλημάτων που δημιουργεί ο σημερινός τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Η εκμετάλλευση, η κοινωνική αδικία, η βία, η τυραννία, η ανεργία, ο πόλεμος, η τρομοκρατία, η μετανάστευση, ο φυλετισμός, η μόλυνση του περιβάλλοντος κλπ. αποτελούν ουσιώδη κοινωνικά προβλήματα που αφορούν και είναι φυσικό να ενδιαφέρουν τους πιστούς. Και το ενδιαφέρον γι΄ αυτά παραμένει μετέωρο, αν δεν θεμελιώνεται στον άνθρωπο ως πρόσωπο «κατ΄ εἰκόνα Θεοῦ».

Επομένως, ως Χριστιανοί πρέπει να δεχόμαστε τον ξένο και το μετανάστη σαν ευλογία και ως δώρο Θεού.

Να αναγνωρίζουμε ότι όλοι έχουμε πλαστεί ως εικόνα του Θεού και έχουμε τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα για ζωή, εργασία, ελευθερία.

Να συμπαραστεκόμαστε στον πόνο και στη θλίψη των θυμάτων των διακρίσεων και να προσευχόμαστε οι Εκκλησίες να καλωσορίζουν ανθρώπους από κάθε φυλή, χρώμα και εθνικότητα».

Πηγή: http://www.romfea.gr