Κάιρο: Η Πέρσα Κουμούτση παρουσίασε τις μεταφράσεις της στα «διαμάντια» της Αραβικής λογοτεχνίας (Videos / Photos)

Για τις σύγχρονες προκλήσεις της μετάφρασης αλλά και τη «μαγεία» του να αποδίδεις στα Ελληνικά ένα σύνθετο σε νοήματα αραβικό κείμενο μίλησε η συγγραφέας – μεταφράστρια Πέρσα Κουμούτση σε εκδήλωση που διοργανώθηκε προς τιμήν της στο Εθνικό Κέντρο Μετάφρασης την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου.

Στην εκδήλωση έγινε η παρουσίαση των Ελληνικών Μεταφράσεων των εμβληματικών έργων της αιγυπτιακής λογοτεχνίας «Η προσευχή του Αηδονιού» του Τάχα Χουσείν και «η Επιτροπή» του Σονάλλα Ιμπραήμ (βραβείο Καβάφη 2017).

Στο πάνελ των ομιλητών ήταν εκτός από την κ. Κουμούτση, ο Σονάλλα Ιμπραήμ και ο Άνουαρ Μουγίθ. Την εκδήλωση συντόνισε ο Χάλεντ Ραούφ.

Ο Πρέσβης της Ελλάδος στο Κάιρο κ. Νικόλας Γαριλίδης αναφέρθηκε στην πολυετή γνωριμία με τη συγγραφέα – μεταφράστρια για την οποία μίλησε με τα πιο θερμά λόγια.

Η κ. Κουμούτση μεταξύ άλλων μίλησε και για τη γλώσσα που χρησιμοποιεί στα έργα του ο Σονάλλα, η οποία όπως είπε χαρακτηριστικά αν και φαίνεται απλή στην πραγματικότητα έχει απίστευτο βάθος. Αυτή όπως είπε «είναι και η ιδιαιτερότητα της Αραβικής γλώσσας, όπου κάτω από αυτή κρύβονται πολλά νοήματα». Αναφέρθηκε όμως και στο κοινό της για το οποίο όπως είπε η κ. Κουμούτση είναι πολύ «ψαγμένο».

Επίσης μίλησε και για τις σύγχρονες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας μεταφραστής, από το να μείνει στις καλένδες η μετάφρασή ενός σπουδαίου έργου ή ακόμη και να μην αμειφθεί για την εργασία του.

«Υπάρχουν κάποιοι ατζέντηδες οι οποίοι αποφασίζουν για το ποια βιβλία θα μεταφραστούν. Κάθε φορά που προτείνω ένα βιβλίο είναι ένα πολύ μεγάλο ρίσκο για να μείνω με το βιβλίο. Είναι ένα ρίσκο το οποίο μου στοιχίζει και ψυχολογικά. Για αυτό θα ήθελα να υπάρχει μια μεγαλύτερη στήριξη ως προ αυτό το κομμάτι. Να μην υπάρχει ρίσκο και να υπάρχει πιο οργανωμένη υποστήριξη Μερικές φορές οι μεταφράσεις είναι δωρεάν».

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν – μεταξύ άλλων – η Επόπτρια Γραφείων της Ε.Κ.Κ και υπεύθυνη της Εφορείας Τύπου και Πολιτιστικών κ. Βίλλυ Πολίτη Ζουέ, η Διευθύντρια του Παραρτήματος Αλεξανδρείας του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού κ. Σταυρούλα Σπανούδη, ο Διευθυντής του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου κ. Χρίστος Παπαδόπουλος.

Η εκδήλωση έγινε υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ελλάδας στο Κάιρο και του Υπουργείου Πολιτισμού της Αιγύπτου και διοργανώθηκε από το Εθνικό Κέντρο Μετάφρασης, το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού – Παράρτημα Αλεξανδρείας και το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Καΐρου.

Ο Τάχα Χουσεΐν και «η Προσευχή του Αηδονιού»

Ο Τάχα Χουσεΐν (1889-1973), τυφλός από τα δύο του χρόνια, καταγόμενος από ένα φτωχό χωριό της Αιγύπτου, σπούδασε στο Κάιρο και τη Σορβόνη, μετέφρασε Πλάτωνα στα αραβικά και ως υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση Νάσερ έκανε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση, όπως για παράδειγμα καθιέρωσε τη στοιχειώδη εκπαίδευση και για τα κορίτσια.

«Η Προσευχή του Αηδονιού». Επαρχία Αιγύπτου, 1930: Η έφηβη Άμνα υποχρεώνεται να ακολουθήσει τη μητέρα και την αδερφή της στη φυγή τους από το χωριό. Κάποιο “αμάρτημα” της αδελφής τις στοιχειώνει. Μετά από περιπέτειες οι τρεις γυναίκες αναγκάζονται να επιστρέψουν στην αφιλόξενη έρημο και στα χέρια ενός βάρβαρου θείου. Ένας νεαρός άνδρας, επιπόλαιος αλλά γοητευτικός, ευθύνεται για την καταστροφή της οικογένειας. Σκοπός ζωής της Άμνα: Η εκδίκηση. Ιστορία μίσους και έρωτα από τον πνευματικό πατέρα των σύγχρονων αραβόφωνων λογοτεχνών.

Ο Σονάλλα Ιμπραήμ και «η Επιτροπή»

Ο ήρωας της νουβέλας έχει την ψευδαίσθηση ότι το παιχνίδι είναι στα χέρια του. Σύντομα θα αντιληφθεί ότι δεν κρατά το νήμα για να βγει αλώβητος από τον λαβύρινθο του εξουσιαστικού μηχανισμού μιας παντοδύναμης Επιτροπής.

Ο Sonallah Ibrahim δημιουργεί ένα τοπίο απολύτως καφκικό, μια αλληγορία που ξεπερνά τις χωροχρονικές διαστάσεις της ιστορίας που αφηγείται. Αφορά τον μέσο άνθρωπο όπου γης, τον εγκλωβισμένο στα γρανάζια μιας εξουσίας που συντηρεί την υπόστασή της καταργώντας αργά αλλά σταθερά το οπλοστάσιο της λογικής.

Η ατομική επιλογή από τη μια, ο προκαθορισμός της πορείας από αλλότριες δυνάμεις από την άλλη -αυτό το ισχυρό δίπολο, δουλεμένο έξοχα από τον συγγραφέα- καθιστά τη σύντομη αυτή νουβέλα εμβληματική της τραγικότητας του ανθρώπου, ενός όντος που βαυκαλίζεται να πιστεύει στο αυτεξούσιο για να διαψευστεί σχεδόν σε κάθε βήμα του.