Χρ. Παπαδόπουλος: «Η Ιστορία όταν επαναλαμβάνεται μετά από 72 χρόνια, σημαίνει ότι συνεχίζεται»

Την Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2020, πραγματοποιήθηκε η Ετήσια Γενική Τακτική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου. Στο Δελτίο τύπου αναφέρει πως η Ε.Κ.Κ λαμβάνοντας αυστηρά μέτρα με στόχο την ασφάλεια των παροίκων λόγω κορονοϊού, αποφάσισε να πραγματοποιήσει τη Γ.Σ στο προαύλειο του Σπετσεροπούλειου Ιδρύματος, δηλαδή σε ανοιχτό χώρο.

Στις 22 Νοεμβρίου του 1948, η Αιγυπτιώτικη εφημερίδα του Καΐρου, ΦΩΣ, δημοσίευε άρθρο υπό τον τίτλο «Η χθεσινή ΠΑΡΟΙΚΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΙΣ ΤΟ  ΣΠΕΤΣΕΡΟΠΟΥΛΕΙΟΝ».

Γράφει ο Χρ. Παπαδόπουλος, Διευθυντής του ΕΠΚΚ

Κοιτάζοντας στιγμιαία τον τίτλο, θαρρείς και  δεν πέρασε μια μέρα από τότε. Η ίδια παροικία μαζεύεται στον ίδιο χώρο μα είναι όλα τόσο διαφορετικά. Μετά από 72 χρόνια είναι σχεδόν απίθανο να βρεθεί κάποιος πάροικος που θα μπορούσε να είναι παρών και στις δύο αυτές εκδηλώσεις. Οι άνθρωποι αλλάζουνε, οι χρήσεις των κτηρίων αλλάζουνε, αλλά  η ιστορία του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού του Καΐρου είναι παρούσα, η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου είναι παρούσα στο κτήριο κόσμημα της πολιτιστικής κληρονομιάς, το Σπετσεροπούλειο που τις τελευταίες δεκαετίες μετά τη συρρίκνωση του Ελληνισμού στη χώρα του Νείλου, φιλοξενεί  στο ισόγειο του το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Καΐρου και την Ελληνική Στέγη Ηλιουπόλεως, στον πρώτο όροφο την Αχιλλοπούλειο Σχολή, στο δεύτερο όροφο την Αμπέτειο Σχολή και στον Τρίτο τον Ξενώνα της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου. Το παρεκκλήσι το αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου  γέμισε με κόσμο και γέτος παραμονές κι ανήμερα της γιορτής του και το προαύλιο του Σπετσεροπουλείου θα είναι έτοιμο ώστε σήμερα να υποδεχτεί τα τακτικά μέλη της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου στην Ετήσια Γενική Συνέλευση του οργανισμού που είναι η κιβωτός της ιστορίας των Αιγυπτιωτών του Καΐρου και των συγχωνευθεισών Κοινοτήτων, στον χρόνο

Επιστρέφοντας στο μακρινο 1948, υπότιτλοι του άρθρου  στην εφημερίδα ΦΩΣ “Πανηγυρική λειτουργία εις τον ναόν των εισοδίων της Θεοτόκου- Αγιασμός Προσκοπικού Κέντρου- Παράδοση σημαιών υπό του κ. Λιούφη– Ομιλία του κ. Κουρμούλη– Ο λόγος του επισκόπου Βαβυλώνος- Ίδρυσις τεχνικών τμημάτων –«εκθεσις και δεξίωσις».

Τότε βέβαια το Σπετσεροπούλειον ήταν ορφανοτροφείο και η συγκέντρωση της παροικίας έγινε για λόγους που αφορούσαν τις δράσεις του ορφανοτροφείου που για πρώτη φορά ίδρυσε Προσκοπικό  Κέντρο ,το οποίο κι εγκαινιάστηκε στην αυλή του κτηρίου από τον Περιφερειακό έφορο Προσκόπων Μ. Λιούφη,  με την ευκαιρία της εορτής του παρεκκλησίου του Σπετσεροπουλείου. Παράλληλα παρουσιάστηκε έκθεση με χειροτεχνίες των μικρών τροφίμων του ορφανοτροφείου σε μια απο τις αίθουσες του Σπετσεροπουλείου “ έργα πυρογραφίας, υποδήματα, αμπαζούρ, φορεματάκια, κεντήματα, καλλιτεχνικά βάζα, πουλόβερ, τραπεζομάνδηλα και άλλαι δημιουργίαι των μικρών τροφίμων εκόσμουν την αίθουσα της εκθέσεως. Επίσης το πρώτον έπιπλο το οποίον κατασκεύασε το νέον τμήμα από τα ορφανά εξετέθη με μεγάλην επιτυχίαν. Ήτο ένα ωραίον φορητόν μπαρ αξιας Λ.Α 24 μόνον”

Το απόγευμα διεξήχθη Καμπ φάιρ με σκετς και τραγουδια απο τους Οδηγούς και Προσκόπους και πολλοί οι επίσημοι που εκπροσωπησαν  εκκλησιαστικές, διπλωματικές και κοινοτικές αρχές καθώς και τα κοινοτικά σωματεία.

Η μνήμη είναι μεγάλη δασκάλα. Με αυτήν την ημερολογιακή σύμπτωση των δυο συγκεντρώσεων της Ελληνικής παροικίας Καΐρου στο ίδιο προαύλιο, διδάσκει πως η Ιστορία συνεχίζεται όταν δεν ξεχνάς κι όταν προσπαθείς να βάλεις κι εσυ το λιθαράκι που σου αναλογεί, από οποιαδήποτε θέση, να στρώσεις τον  δρόμο  αυτόν τον μακρύ και τον χρόνο  που πορεύεται.

Είθε, τα μωρά που έχουν ήδη γεννηθεί κι αυτά που θα γεννηθούν στις μέρες μας, μετά από άλλα τόσα χρόνια να παρακολουθήσουν μια ανάλογη παροικιακή συγκέντρωση και πάλι στο ίδιο κτήριο, το Σπετσεροπούλειο, σε μια άλλη Ηλιούπολη του καιρού τους.