Προσευχή για τον κορονοϊό στο παρεκκλήσι του Αγ. Νεκταρίου ανήμερα της χειροτονίας του

15 Ιανουαρίου 2021 γυρίζουμε το ημερολόγιο του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής 132 χρόνια πίσω.

15  Ιανουαρίου 1889. Από το πρωί της Κυριακής κόσμος πολύς έχει συγκεντρωθεί στον Πατριαρχικό Ι.Ν του Αγ. Νικολάου στο Χαμζάουϊ όπου και η Πατριαρχική Επιτροπεία Καΐρου. Ένα μεγάλο γεγονός συγκέντρωσε κλήρο και λαό. Πριν λίγες ημέρες ο Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου, Μ. Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Κεφαλάς κατόπιν προτάσεως του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας Σωφρονίου είχε εκλεγεί από τους παρεπιδημούντας Αρχιερείς, Μητροπολίτης της Ι.Μ Πενταπόλεως. Η εκλογή του έγινε εις διαδοχήν του αειμνήστου Μητροπολίτου Νείλου (Καλλιοπολίτου).

Γράφει ο Αρχιμ. Στέφανος Σουλιμιώτης  – Μέγας Εκκλησιάρχης Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

Ο γέρων Πάπας και Πατριάρχης Σωφρόνιος ο Γ’ (Μεϊδαντζόγλου +22/8/1899) έχοντας συλλειτουργούς τους εκλέκτορες Αρχιερείς, πρώην Αρχιεπίσκοπο Κέρκυρας Αντώνιο (Χαριάτη  +24/1/1892 ) και τον Αρχιεπίσκοπο Σιναίου Πορφύριο τον Α! (Παυλίδη, Μαρούδα +16/7/1909), με κάθε μεγαλοπρέπεια τέλεσαν την εις Επίσκοπον χειροτονία του λαοφιλούς πατρός Νεκταρίου.

Θερμοί και επαινετικοί οι λόγοι του Πατριάρχου για τον μορφωμένο και πνευματικά καλλιεργημένο κληρικό του Αλεξανδρινού Θρόνου.

Ως Πατριαρχικός Επίτροπος με  την εργατικότητα του και το λαμπρό ήθος του, σε μικρό χρονικό διάστημα είχε τακτοποιήσει πολλές χρονίζουσες εκκρεμότητες  της Πατριαρχικής Επιτροπείας. Είχε πυκνώσει την λειτουργική ζωή και τον κήρυγμα του Ευαγγελίου. Είχε  αναπτύξει αξιόλογο  φιλανθρωπικό έργο. Είχε ειρηνεύσει καρδιές ανθρώπων. Εργαζόταν νυχθημερόν για αυτές τις δραστηριότητες και όμως εύρισκε χρόνο για την πνευματική του άσκηση την αγαπημένη του  μελέτη της Αγίας Γραφής και των Πατερικών συγραμμάτων. Εύρισκε ακόμη χρόνο και για την συγγραφή των σπουδαίων  θεολογικών του μελετών.

Η παρουσία του στην Αποστολική Εκκλησία του Ευαγγελιστού Μάρκου σηματοδοτούσε μια νέα συνέχεια των μεγάλων Αλεξανδρινών Πατέρων που διέλαμψαν κατά το παρελθόν στην Θεοβάδιστο γη της Αιγύπτου και  στις μοναχικές πολιτείες της Θηβαΐδος και της Νιτρίας.

Άξιος! Άξιος! Άξιος! Όλοι μαζί οι τα πρώτα φέροντες του Καΐρου και των γύρω πόλεων και όλη η ακμάζουσα τότε Ελληνική παροικία  αναφωνούσε κατά την στιγμή που ο νέος Δεσπότης ενδυόταν τα λαμπρά αρχιερατικά άμφια. Εκείνος είχε την επίγνωση του μεγαλυτέρου επί γης αξιώματος που ελάμβανε. Ήξερε ότι η Αρχιερωσύνη είναι μεν ύψιστη τιμή αλλά είναι και μεγάλος σταυρός. Ήξερε ότι η αρχιερατική μίτρα κάποτε θα γινόταν ακάνθινος στέφανος .Καταστάσεις που όπως γνωρίζουμε βίωσε σ όλη την μαρτυρική ζωή του.  Πνευματικά ώριμος προσευχόταν να του δώσει ο Μεγάλος και Πρώτος Αρχιερέας Κύριος μας, δύναμη σύνεση και υπομονή στην νέα του διακονία.

Στην σκέψη του έφερε δύο μεγάλα γεγονότα της ζωής του που είχαν συμβεί σαν εκείνη την ημέρα. Την είσοδο του στην Ορθόδοξο Εκκλησία μας δια του Ιερού Βαπτίσματος το 1847 και την είσοδο του στην Ιερωσύνη με την εις Διάκονον χειροτονία του, το 1877 από τον Μητροπολιτη Χίου Γρηγόριο ( Βυζάντιο +1887).

Ευχαρίστησε τον Κύριο και Δεσπότη της ζωής του για μεγάλες ευεργεσίες Του και του υποσχέθηκε ότι θα παραμείνει τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής του πιστός και φρόνιμος εργάτης του αμπελώνός Του. Ταπεινός, πράος, ειρηνικός και ανεξίκακος. Από την επόμενη αυτής της τόσο λαμπρής ημέρας έθεσε την χείρα του επ άροτρον και συνέχισε το πολισχιδές έργο Του έως της ημέρας που άδικα εκδιώχθηκε από την Νειλοχώρα  (11/7/1890).

Πέρασαν 108 χρόνια και την ίδια ακριβώς ημερομηνία της χειροτονίας του.  Ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος κυρός Πέτρος ο Ζ! ( Παπαπέτρου +11/9/2004) με την περί αυτόν Ιερά Σύνοδο ζήτησε ταπεινά ΣΥΓΓΝΩΜΗ  από τον επ’ αρετή διαλάμψαντα,  Μητροπολίτη Πενταπόλεως Άγιο της Εκκλησίας μας Νεκτάριο τον Θαυματουργό, για την πικρία που του έδωσαν όλοι εκείνοι οι οποίοι έγιναν  αιτία να φύγει μεν σωματικά αλλά να αφήσει το μεγαλύτερο μέρος της καρδιάς του στην Αίγυπτο ην οποία  πραγματικά αγάπησε.

Με την Σεπτή προτροπή και ευλογία της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου μας κ.κ. Θεοδώρου του Β! τελέσαμε το πρωί της 15ης Ιανουαρίου στο προς τιμήν Του παρεκκλήσιο της Πατριαρχικής Επιτροπείας Καΐρου, την αναίμακτο Θεία Λατρεία και ιδιαιτέρως τον παρακαλέσαμε να είναι  βοηθός μας  κατά αυτήν την δύσκολη περίοδο της φοβερής πανδημίας