Βασίλης Α. Πουλαρίκας

Βρέθηκα για ένα ακόμα καλοκαίρι στην Βωβούσα, το μαγευτικό αυτό χωριουδάκι του Ζαγορίου που σκαρφαλωμένο με πείσμα στα 1000 μέτρα εναρμονίζεται απόλυτα με  το αιωνόβιο αλπικό δάσος της Πίνδου που το αγκαλιάζει, και με τον ποταμό Αώο που ρέοντας με ορμή τα κρυστάλλινά νερά του χωρίζει την ζωή του σε δύο πανέμορφους μαχαλάδες. Το γιοφύρι απέναντι από την πλατεία, σήμα κατατεθέν της Βωβούσας από το 1784. Πέτρινο, μονότοξο και περήφανο, ανταμώνει τις δύο όχθες του ποταμού. Μόλις έφτασα, τακτοποιήθηκα στους φίλους που με φιλοξενούσαν και ξεκίνησα την πρώτη μου περιπλάνηση.

Αφέθηκα στο πέτρινο καλντερίμι και ανηφόρησα προς την κορυφή του χωριού. Κάθε στροφή και μια γελαστή καλημέρα, ένα καλωσόρισμα και κάποια ευπρόσδεκτα κεράσματα  από τους φιλόξενους κατοίκους που συναντούσα και με θυμόντουσαν.                                    Στο τέρμα της ανηφοριάς η πετρόκτιστη εκκλησία του Αϊ Γιώργη με τον απλωτό της περίβολο και τον αιωνόβιο πλάτανο στο κέντρο. Μπαίνοντας στην εκκλησία αντίκρυσα στο πρώτο μου βήμα την εικόνα του Αγίου. Άναψα ένα κερί  και η θέρμη της φλόγας του, λευτέρωσε μονομιάς την σκέψη από τον χώρο και τον χρόνο ενώνοντάς την καρδιά μου με τον δικό μας Αϊ Γιώργη στον τόπο του μαρτυρίου του  στο Παλιό Κάιρο της Αιγύπτου.

Καθώς βγήκα στην αυλή αντίκρυσα την υπέροχη θέα πού έκοβε την ανάσα. Οι βουνοκορφές, τα παρθένα δάση, το χωριό και το ποτάμι. Ο άνθρωπος και η φύση σε απόλυτη αρμονία και συνύπαρξη σκέφτηκα.                     Δίπλα στην εκκλησία ήταν το Δημοτικό σχολείο της Βωβούσας. Χωρίς μικρούς μαθητές πλέον, έστεκε σαν αψευδής μάρτυρας μια άλλης εποχής που τα παιδικά τα γέλια και τα τρεχαλητά στην αυλή μονοπωλούσαν την αυγή της κάθε μέρας.

Ήρθα στην Βωβούσα για το μοναδικό στην Ελλάδα διεθνές Φεστιβάλ τέχνης και πολιτισμού με κύριο θεματικό άξονα καλλιτεχνικής  έμπνευσης και δημιουργίας το βουνό, το ποτάμι, τα παρθένα δάση και το βίωμα της φύσης και της αλληλεπίδρασης όλων των έμβιων όντων που την κατοικούν.

Πρωτότυπα έργα τέχνης που οι δημιουργοί τους τα εμπνεύστηκαν ζώντας στην Βωβούσα ως φιλοξενούμενοι καλλιτέχνες από το Φεστιβάλ, εργαστήρια χαρακτικής, ενδιαφέρουσες ομιλίες με θέματα που αφυπνίζουν, χορευτικές και θεατρικές  παραστάσεις, κινηματογραφικές προβολές, γυμναστική, εκπαιδευτικές αλλά και ψυχαγωγικές εξορμήσεις στο δάσος για μικρούς και μεγάλους, σεμινάρια κινηματογράφου και παραγωγές ντοκιμαντέρ, μουσικές συναυλίες και πολλά άλλα.

Ένα ταξίδι που ξεκίνησε με χαρά και πίστη πριν από οκτώ χρόνια και καλά κρατεί μέχρι τις μέρες μας με τον καλλιτεχνικό Διευθυντή και έναν από τους πρωτεργάτες και εμπνευστές  της ιδέας κ. Καμίλο Νόλα να έχει επιμεληθεί με όλη την ομάδα των συντελεστών ένα γεμάτο και καθημερινό πρόγραμμα για τις 15 ημέρες της διάρκειάς του.

Η αφορμή του παρόντος μικρού αφιερώματος για το Φεστιβάλ και την Βωβούσα πέραν από την γνωριμία της Ελληνικής παροικίας της Αιγύπτου με ένα ιδιαίτερο τόπο της πατρίδας μας γίνεται και για έναν άλλο λόγο που με εντυπωσίασε και με εξέπληξε.

Ένα χαλαρό απόγευμα ενώ καθόμουν στο καφενείο της πλατείας με πλησιάζει μια κυρία και με ρωτά αν μένω και εργάζομαι στην Αίγυπτο γιατί έτσι της είπαν.

«Έμαθα ότι μένεις στο Κάιρο. Ονομάζομαι Ελεάνα Ψιακή και είμαι εγγονή του Μιχάλη Ψιακή που τον φωνάζανε Μάικλ και είχε διατελέσει και Γραμματέας της Ελληνικής Ένωσης Αλεξανδρείας. Ο πατέρας μου ο Δημήτρης Ψιακής επίσης Αιγυπτιώτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια, σπούδασε στο Αβερώφειο, αλλά έφυγε για την Ελλάδα με πόνο καρδιάς στα γενονότα του Νάσερ. Εμείς γεννηθήκαμε και μένουμε στην Αθήνα αλλά οι Αιγυπτιώτικες οικογενειακές μνήμες μας, ήταν πάντα ζωντανές».

Γίναμε μια παρέα και αμέσως παραγγείλαμε κρασί και μεζέδες. Γνώρισα τον σύντροφό της τον  Γιώργο και τον καταπληκτικό Λίον τον γιό της που δεν σταματούσε να τρέχει να παίζει με τα υπόλοιπα παιδιά της μεγάλης «συμμορίας της πλατείας». Είμαι καθηγήτρια  Αγγλικών μου είπε και για να κρατώ την μνήμη ενεργή και συνδεδεμένη με τις ρίζες μου, έχω εδώ και πολλά χρόνια δημιουργήσει  μια σελίδα στο Facebook που ονομάζεται «Alexandria Greeks».

Μοιράζω και μοιράζομαι ιστορίες, εικόνες, νέα ,αλλά και αναμνήσεις από την ζωή σε αυτή την μεγάλη και ωραία πόλη. Οι Αιγυπτιώτικες  ιστορίες έδιναν και έπαιρναν και τα καραφάκια με το κρασί πολλαπλασιάζονταν με χαλαρή διάθεση πάνω στο τραπέζι. Την ενθουσιώδη μας συζήτηση διέκοψε με συστολή, μια κυρία με ευγενικό παρουσιαστικό η οποία απευθυνόμενη στην κα Ψιακή της είπε ότι άκουγε την κουβέντα μας από το διπλανό τραπέζι και πήρε το θάρρος να παρέμβει γιατί και η ίδια έχει σχέση με τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό του Καΐρου όμως.

«Ονομάζομαι Χριστίνα Τσενέ και είμαι η μητέρα του Δαναού Κορνήλιου Μπίσκου, εγγόνου του Καϊρινού Μιχάλη Μπίσκου και περιμένουμε σε λίγες μέρες στην Βωβούσα και τον σύζυγό μου Γιώργο. Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε την φοβερή αυτή σύμπτωση και τη συνάντηση τόσων ανθρώπων με Αιγυπτιώτικη κληρονομιά μνήμης σε ένα χωριό στα βάθη της Πίνδου.

Ο Δαναός Κορνήλιος Μπίσκος στην πλατεία της Βωβούσας

Μια ακόμα καρέκλα προστέθηκε στην παρέα, περισσότερο κρασί και μεζέδες έφταναν από την κουζίνα και νέες ιστορίες από την Κύπρο αυτή την φορά «έπεσαν στο τραπέζι» μαζί με τις επιστημονικές μετρήσεις και  παρατηρήσεις των αιωρούμενων σωματιδίων που είναι το έργο ζωής του καθηγητή κ. Γιώργου Μπίσκου στο Ινστιντούτο της Κύπρου αλλά και στο Πολυτεχνείο Delft στην Ολλανδία. Μιλήσαμε φυσικά και για την εκ βάθρων ανακαίνιση του Αγίου Κωνσταντίνου στο Κάιρο από τον παππού Μιχάλη, τις δυσκολίες, τις προκλήσεις αλλά και τις χαρές αυτού του μεγάλου έργου για την Ελληνική Κοινότητα του Καΐρου και φυσικά τα θυρανοίξια του 2019. Μιλήσαμε για τον Σύλλογο Ελλήνων του Καΐρου, που είναι Πρόεδρος ο κ. Μιχάλης Μπίσκος, για τις αναμνήσεις, αλλά και τις δράσεις των Αιγυπτιωτών στην Ελλάδα. Και φυσικά για τις εμπειρίες όλων μας στο Φεστιβάλ της Βωβούσας που ήταν και η αιτία αυτής της χαρούμενης συνάντησης.

Η βραδιά έφτανε στο τέλος της αλλά ο Δαναός Κορνήλιος και ο Λίον δεν μας έκαναν την χάρη να αφήσουν το παιχνίδι. Ανταλλάξαμε ένα χαρούμενο «εις το επανιδείν» και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη ημέρα. Να φωτογραφηθούμε αναμνηστικά και να τα ξαναπούμε … αυτά και άλλα πολλά.

Δείτε εικόνες από το Φεστιβάλ τέχνης της Βωβούσας (φωτ. Βασίλης Α. Πουλαρίκας- Γιωργος Δέτσης)

Μάθετε περισσότερα για το Φεστιβάλ Βωβούσας στο vovousafestival.gr

Αρέσει σε %d bloggers: