Ένα χαρούμενο μεσημέρι στον Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων στην Αθήνα

Βασίλης Α. Πουλαρίκας

 Όλα ήταν έτοιμα από νωρίς το μεσημέρι για την πρώτη μέρα της λειτουργείας του εστιατορίου του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων στο κέντρο της Αθήνας. Ένα καλωσόρισμα του Φθινοπώρου, αλλά και μια ακόμα ευκαιρία για ένα τρυφερό αντάμωμα στον φιλόξενο αυτό χώρο που αναντίρρητα χτυπά η καρδιά του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού στην Ελλάδα.

Με ένα πλατύ χαμόγελο ο Πρόεδρος του Σ.Α.Ε.  κ. Κώστας Μιχαηλίδης με καλωσόρισε και με ξενάγησε με περηφάνια και χαρά σε όλους τους πρόσφατα ανακαινισμένους χώρους του Συνδέσμου. «Βάλαμε όλοι πολύ μεράκι και αγάπη σε αυτήν την ανακαίνιση που κράτησε έναν ολόκληρο μήνα. Και το αισθητικό αποτέλεσμα νομίζω μας δικαίωσε. Αλλάξαμε την μονάδα του Κλιματισμού, προσθέσαμε ξύλινα δάπεδα σε όλους τους χώρους, αντικαταστήσαμε  τις καρέκλες στην αίθουσα, και φυσικά βάψαμε τον Σύνδεσμο απ΄άκρη σε άκρη.»

Στην συνέχεια ο κ. Μιχαηλίδης με οδήγησε μπροστά από την μεγάλη βιτρίνα με τα αναμνηστικά κάθε σωματείου και μου έδειξε την τελευταία λειτουργική και έξυπνη παρέμβαση όπως την χαρακτήρισε στον χώρο. «Μετακινήσαμε την βιτρίνα κάποια μέτρα μπροστά δημιουργώντας έναν επιπλέον αποθηκευτικό χώρο που μας ήταν απαραίτητος». Επόμενος σταθμός της ξενάγησης ο χώρος της κουζίνας όπου ο γνωστός σε όλους Ρέντα συντόνιζε τις παραγγελίες με τα γευστικά πιάτα να δημιουργούνται μπροστά στα μάτια μου όση ώρα τους φωτογράφιζα όλους επί το έργο. Εντυπωσιακή ήταν η ταχύτητα και η σιγουριά του Μάγκντι και του Χάλεντ που σε πυρετό γαστριμαργικής δημιουργίας, με τις εστίες όλες αναμμένες γέμιζαν αδιάληπτα τα πιάτα με τις πεντανόστιμες τους δημιουργίες. Και τέλος η αεικίνητη Γωγώ και ο Αστέρης στην υποδοχή και το σέρβις συμπλήρωναν με το χαμόγελό τους την ομάδα.

Πριν κάτσουμε στο τραπέζι μας για να απολαύσουμε τις γευστικές δημιουργίες, θέλησα να μάθω λίγα παραπάνω πράγματα από τον κ. Μιχαηλίδη για την ουσία, αλλά και τις δράσεις του Συνδέσμου στην Ελλάδα. «Το κοινωνικό μας έργο προς τους συνανθρώπους μας σε ανάγκη είναι αυτό που μας κάνει περήφανους. Βοηθούμε 65 άτομα με μηνιαία επιδόματα σε όλη την χώρα, όχι μόνο στην Αθήνα. Διοργανώνουμε γεύματα αγάπης, διανέμουμε τρόφιμα κάθε ένα με δύο μήνες, βοηθούμε όσους δεν έχουν φαρμακευτική περίθαλψη.» Καθώς μου περιέγραφε τις κοινωνικές αυτές δράσεις του Σ.Α.Ε. το βλέμμα του φωτιζόταν από μια ενδόμυχη ικανοποίηση και χαρά για το έργο αυτού του σημαντικού Αιγυπτιώτικου Σωματείου, το οποίο χαρακτήρισε ως την συνέχεια των Ελληνικών Κοινοτήτων της Αιγύπτου στην Ελλάδα. Εξήρε επίσης την υποδειγματική και πολυεπίπεδη συνεργασία που έχει ο Σ.Α.Ε. με την Ελληνική  Κοινότητα του Καΐρου και της Αλεξανδρείας και την οικονομική βοήθεια που δέχεται και από τις δύο Κοινότητες για την συνέχιση και ευόδωση του κοινωνικού του έργου.

Επόμενο θέμα στην ενδιαφέρουσα κουβέντα μας ο πολιτισμός για τον οποίον μου είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μιχαηλίδης « Οι πολιτιστικές μας δράσεις που είναι πολύ σημαντικές. Η κα Θεμιστοκλέους και ο κ. Κατέρης οργανώνουν κάθε εβδομάδα μια πολιτιστική διάλεξη, μια παρουσίαση βιβλίου, μια τιμητική ημέρα για κάποιον ηθοποιό του Θεάτρου και του Κινηματογράφου και πολλά άλλα ενδιαφέροντα δρώμενα που προσελκύουν πολύ κόσμο. Επίσης σημαντικό κομμάτι του Συνδέσμου είναι και το μουσικό με τους χορούς και τις εκδηλώσεις μας να συμβάλουν σε οικονομικό επίπεδο καθοριστικά στην ενίσχυση του κοινωνικού μας έργου και να μας φέρνουν όλους ακόμα πιο κοντά με κέφι, χορό και πολύ διασκέδαση» 

Όλα τα τραπέζια είχαν πια γεμίσει και ήρθε και η ώρα και για εμάς να απολαύσουμε τα Αιγυπτιακά πιάτα του Ρέντα . Στο τραπέζι του κ. Μιχαηλίδη γνώρισα την σύζυγο του Μυρτώ και τις κόρες του Ειρήνη και Μαρία, η οποία είναι και ενεργό μέλος του Συνδέσμου και υπεύθυνη της επιτροπής Νέας Γενιάς και Ενημέρωσης. Μου μίλησε για τις δράσεις που κάνουν με την νεολαία, όλα αυτά τα χρόνια, τις εκδρομές, τις εκδηλώσεις και την προσπάθεια του Συνδέσμου να μπούνε ακόμα περισσότεροι νέοι άνθρωποι στο συμβούλιο και να δραστηριοποιηθούν αφήνοντας το δικό τους αποτύπωμα στο μέλλον αυτού του ιστορικού Σωματείου.

Η μολοχία τα ντολμαδάκια, το ταχίνι, το μπαμπαγανούς, το κοτόπουλο, το ταμπουλέ και η κόφτα ταξίδευαν τις κουβέντες, αλλά  και τις αισθήσεις όλων μας στα στενοσόκακα του Καΐρου και της Αλεξάνδρειας ανασύροντας  προσωπικές μνήμες και εμπειρίες ζωής από το βιωμένο παρελθόν και το παρόν όλων μας στην σπουδαία αυτή χώρα.

Ιδιαίτερη χαρά ένιωσα όταν  η κα Μαρία Μιχαηλίδη με γνώρισε με κάποιους από τους συνδαιτημόνες της χαρούμενης ημέρας. Γνώρισα μεταξύ άλλων τον κ. Μιχάλη Παπαστεφάνου και την σύζυγό του Μάρω, αλλά και την μεγάλη παρέα τους από το σχολείο τους στην Μανσούρα  του 1967. Γνώρισα επίσης τον κ. Τάκη Σφακιανόπουλο αειθαλή και ακούραστο μουσικό, που συμμετέχει ενεργά στις εκδηλώσεις του Συνδέσμου και ο οποίος είναι και υπαρχηγός των παλαιών προσκόπων καθώς και την επίσης υπαρχηγό των παλαιών προσκόπων κα Μεταξία Φιλλιπάτου. Γνώρισα τον γενικό Γραμματέα του Συνδέσμου κ. Παναγιώτη Χριστοφορίδη  και την παρέα του και τέλος τις γλυκύτατες εθελόντριες της επιτροπής Μπαζάαρ που με το κέφι και την νεανικότητα της καρδιάς τους δίνουν έναν χαρούμενο τόνο σε κάθε εορταγορά.

Η εμπειρία, οι συζητήσεις, αλλά πάνω από όλα η γλυκιά αύρα των ανθρώπων που γνώρισα θα μου μείνει σίγουρα αξέχαστη. O Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων στην Αθήνα είναι αναμφισβήτητα μια ενεργή γέφυρα μνήμης που συνδέει στο διηνεκές τον κάθε Αιγυπτιώτη με τις ρίζες του. Αποχαιρετιστήκαμε με την ελπίδα η επόμενη μας συνάντηση να είναι στην Αίγυπτο σε κάποια εκδρομή που θα διοργανώσει ο Σύνδεσμός.

Δείτε εικόνες από την ημέρα