Ήταν Σάββατο 6 Οκτωβρίου 1973 στις 2:00 το μεσημέρι – θυμάμαι πως δεν είχα ακόμα φτάσει σπίτι από το σχολείο ( Δημοτικό της Αχιλλοπουλείου) – όταν έβλεπα από το παράθυρο του σχολικού λεωφορείου μαζεμένο κόσμο στα καφενεία να ζητωκραυγάζει με ενθουσιασμό ! Στις 3:00 μμ που έφθασα βρήκα τους γονείς μου ανήσυχους και μου εξήγησαν πως γινόταν, αυτό που απεύχεται κάθε γονέας να το ζήσει το παιδί του, πόλεμος … πάλι πόλεμος !!

Πράγματι το ραδιόφωνο και η μαυρόασπρη τότε τηλεόραση μετέδιδε συνέχεια, εμβατήρια , στρατιωτικά ανακοινωθέντα , πατριωτικά τραγούδια, αυτό όμως δεν άλλαξε την μεγάλη αγωνία για το αύριο! Βάψαμε μπλε τα τζάμια, ακούγαμε που και που σειρήνες, λάβαμε οδηγίες για καταφύγια, χωρίς αμφιβολία ζήσαμε διαφορετικά. Μου έλεγε ο πατέρας μου … γνωρίζουμε πως άρχισε ένας πόλεμος μα κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως θα τελειώσει …

Αυτή την αγωνία την είχαν ζήσει οι Έλληνες της Αιγύπτου, που εκτός του Β! Παγκοσμίου πολέμου, έζησαν τον πόλεμο που έγινε τον Μάιο του 1948 , τον Οκτώβρη του 1956, τον Ιούνιο του 1967 και όλα αυτά τα έζησαν οι δικοί μας όπως και ο Αιγυπτιακός λαός συμμετέχοντας με όλα τους τα συναισθήματα και στηρίζοντας κατά το δυνατόν την δεύτερη πατρίδα μας , που πλήρωσε με αίμα και δάκρυα τον σκληρό φόρο των πολέμων.

50 χρόνια πέρασαν από τότε ! Η Αίγυπτος και η Συρία εξαπέλυσαν μια ξαφνική και συντονισμένη επίθεση την 10η ημέρα του Ραμαζανίου που συνέπιπτε με την Ημέρα Κιπούρ ( ημέρα της εξιλέωσης ) των Εβραίων – συγχρόνως στο Σινά και στα υψώματα του Γκολάν, σε μια προσπάθεια να επανακτήσουν τα εδάφη που χάθηκαν το 1967.

 Ήταν μια στρατηγική επιλογή του Προέδρου Άνουαρ Ελ Σαντάτ, που βρήκε στον ύπνο θα έλεγα την ισραηλινή ηγεσία αλλά και τις φημισμένες υπηρεσίες πληροφοριών τους, και μέσα σε 6 ώρες ο Αιγυπτιακός στρατός  διέσχισε την διώρυγα του Σουέζ και κατέστρεψε το οχυρό-γραμμή  Bar Lev  που θεωρήθηκε αδιαπέραστο από τους Ισραηλινούς. Ανάλογες επιτυχίες είχε και η Συρία.

Η καταστροφή της φήμης του αήττητου Ισραηλινού στρατού επήλθε με μια Πύρρειο όμως νίκη από την μεριά της Αιγύπτου και των συμμάχων της, επιβάλλοντας την τελική κατάπαυση του πυρός, η οποία και αποσόβησε ένα ακόμα Παγκόσμιο πόλεμο, μιας και οι δύο τότε υπερδυνάμεις, οι ΗΠΑ από την μία μεριά που υποστήριζε το Ισραήλ και η Σοβιετική Ένωση που ενίσχυε στρατιωτικά την Αίγυπτο, είχαν φτάσει στα όρια μίας μοιραίας πολεμικής σύρραξης.

Από τότε άλλαξε η ιστορία της Μέσης Ανατολής. Οι ΗΠΑ άρχισαν να αναθεωρούν την στάση τους  γεωπολιτικά και οι γενναίες πολιτικές κινήσεις και ελιγμοί του Προέδρου Άνουαρ Ελ Σαντάτ με κορωνίδα την επίσκεψη του στο Ισραήλ στις 19/11/1977 και την ιστορική ομιλία του στην Κνεσέτ, όχι απλά άγγιξε τις ματωμένες καρδιές των λαών του Ισραήλ και της Αιγύπτου, αλλά θεμελίωσε μια πραγματική ειρήνη, που όμοιά της σχεδόν 50 χρόνια μετά προσπαθούν να καταφέρουν σήμερα οι ηγέτες της Μέσης Ανατολής.   

Η μοίρα όμως συνέδεσε την ημέρα αυτή και με την άνανδρη δολοφονία αυτού του ιστορικού ηγέτη στις 6 Οκτωβρίου του 1981 από την Μουσουλμανική Αδελφότητα, σφραγίζοντας με την ζωή του και το αίμα του τις αρχές του και τον όρκο του ως Προέδρου να προστατεύει τα συμφέροντα του λαού της Αιγύπτου και την ασφάλεια του.  Αιωνία η μνήμη αυτού του μεγάλου πολιτικού και ήρωα του πολέμου και της ειρήνης!   

Η Ελληνική Κοινότητα συμμετέχοντας στην ιστορική αυτή επέτειο απέστειλε σχετικό συγχαρητήριο μήνυμα στον Πρόεδρο της ΑΔΑ  κ. Ελ Σίσι και εύχεται στο αδελφό Αιγυπτιακό λαό , ειρήνη ευημερία και πρόοδο.

Χ.Θ.Καβαλής

Πρόεδρος της ΕΚΚ