Μάιος … ο μήνας που πρέπει να θυμόμαστε…

Ο Μάιος μήνας ο τελευταίος μήνας της άνοιξης, έχει συνδεθεί στην μνήμη μας από την αρχαία εποχή ως μήνας της ανανέωσης και της όμορφης ζωής. Είναι ο μήνας που η φύση έχει δείξει το πιο όμορφο πρόσωπό της. Τα λουλούδια που άνθισαν, οι μυρωδιές που απλώθηκαν παντού, στην Πατρίδα μας οι αμυγδαλιές και οι κερασιές δίνουν την καλύτερη τους παράσταση στο θέατρο του χρόνου, καθιστώντας τον Μάιο τον ρομαντικότερο ίσως μήνα του έτους.

Για μας όμως τους Έλληνες δεν έχει μόνο αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά είναι ένας μήνας γεμάτος αναμνήσεις καθόλου ρομαντικές , καθόλου ειδυλλιακές, μέχρι και ντροπιαστικές!

Θεωρώ χρέος μου να μην περάσει ο μήνας αυτός χωρίς να τονίσω τρεις ημερομηνίες, που για άλλους είναι πολύ γνωστές για άλλους λιγότερο και ίσως μία τελείως ξεχασμένη…

Είναι η 10^η η 19^η και 29^η Μαΐου ! Τα έτη διαφέρουν 1834 , 1919 , 1453 …

Ας αρχίσω από την πρώτη, 10 Μαΐου 1834, που ίσως δεν είναι πολύ γνωστή σε πολλούς από μας. Είναι μια αποφράδα ημέρα που η εμφύλια διχόνοια τα συμφέροντα ο εγωισμός αλλά και οι ξένες επιρροές έφτασαν στο ζενίθ τους. Είναι η ημέρα που η αισχρή δίκη του Κολοκοτρώνη αποφάσισε την εσχάτη των ποινών … τον αποκεφαλισμό του στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Δημήτριου Πλαπούτα δια της λαιμητόμου εκτελεστέα σε 24 ώρες !!

Ευτυχώς διαφωνία των δικαστών και η χάρη που έδωσε την επόμενη ημέρα ο Όθωνας απέτρεψε μια πράξη που θα στιγμάτιζε ανεξίτηλα την ιστορία μας, μια πράξη που για τον γράφοντα πλησιάζει – τηρουμένων των αναλογιών – τις άλλες δύο.

19 Μαΐου 1919, είναι η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από τους Νεότουρκους. Είναι η ημέρα που αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα ο Κεμάλ Ατατούρκ για να ξεκινήσει την δεύτερη φάση της Γενοκτονίας. Κατά κάποιους ιστορικούς από 200,000 έως και 350,000 άνθρωποι Ελληνικής καταγωγής θανατώθηκαν , σαν συνέχεια των γενοκτονιών των Αρμενίων και των Ασσύριων και όχι μόνο, κατά την διάρκεια και λίγο πριν τον Α! Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Πόντιοι ήταν νοικοκύρηδες άνθρωποι, άξιοι , εργατικοί, ριζωμένοι αιώνες στον Πόντο, πλήρωσαν έναν φόρο αίματος μίσους και εθνικιστικού παραληρήματος.

Την Τρίτη 29 Μαΐου 1453, η Πόλις Εάλω ! Δεν υπάρχει Έλληνας που να μην γνωρίζει καλά αυτή την ημέρα. Η προφητεία που έλεγε πως όταν, μετά τον Μ. Κωνσταντίνο που ίδρυσε την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γιος της Αγίας Ελένης, βασιλεύσει Κωνσταντίνος γιός Ελένης θα έρθει το τέλος, τελικά εκπληρώθηκε.. μόνο που βέβαια αυτή είναι μια «ρομαντική» προσέγγιση … επηρεασμένος ίσως από τον μάγο Μάϊο … η αλήθεια  και πάλι εδώ δεν μπορεί να μην τονιστεί !

Δεν ήταν μόνο η έχθρα και σκληρότητα των Οθωμανών η αιτία … Οι εσωτερικές συγκρούσεις οι δολοπλοκίες της εξουσίας οι εμφύλιες διαμάχες ο παραλογισμός που αδελφός τυφλώνει αδελφό για την εξουσία μαζί με την αδελφοκτόνα Δυτική Χριστιανική συμπεριφορά που άλωσε την Πόλι από το 1204 και για 57 χρόνια, για να δοθεί η χαριστική βολή με την αδράνεια της Δύσης τις στερνές στιγμές της Αυτοκρατορίας, όλα αυτά μαζί έφεραν το τέλος.

Τι θα είχε συμβεί αν δεν έπεφτε η Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Τούρκων για την υπόλοιπη ιστορία της Ελλάδος αλλά και της Ευρώπης παραμένει ένα ερωτηματικό που μόνο για ιστορική ερεύνα μπορεί να προορίζεται, πάντως σίγουρα θα ήταν διαφορετικός ο κόσμος μας.

Κλείνοντας λοιπόν τις τρεις ημερομηνίες του Μαΐου, 10,19,29 πολλές οι αναμνήσεις αλλά περισσότερα είναι τα διδάγματα που απορρέουν από αυτές.

Σε προσωπικό επίπεδο ας μείνουμε μακριά από την αχαριστία, την αδικία, την προδοσία, τον εγωισμό, την αδιαφορία για τους διπλανούς μας, τον φθόνο, την μικροπρέπεια, και ας αποτρέψουμε τους μάστορες των, από το να μας επηρεάζουν.

Σε ευρύτερο επίπεδο ας γνωρίζουμε πως στον κόσμο μας σήμερα όλα όσα υπήρχαν τότε υπάρχουν με την ίδια ακριβώς μορφή ή μεταλλαγμένα… στην ουσία όμως, ίδια είναι. Οι λαοί πληρώνουν το τίμημα των ηγεσιών ή των ακραίων της κάθε πλευράς.

Ο ισχυρός θέλει να επιβληθεί και κανείς δεν εξασφαλίζει ποιος θα σταθεί δίπλα σου στην κακιά ώρα. Ο εθνικισμός πανευρωπαϊκά ενισχύεται και όταν η ιδεολογία γίνεται αδιάλλακτη τα πάντα επιτρέπονται…

Τέλος η διαφωνία και αντιπαράθεση που μεγιστοποιείται σε προεκλογικές περιόδους όπως αυτή των Ευρωεκλογών που περνάμε, ας μην επιτρέψουμε να χτυπήσει τα θεμέλια της ενότητας και το εκλογικό μας χρέος ας προσανατολιστεί δίκαια και εκεί που πρέπει, ανεπηρέαστα από τις όποιες κορώνες μας βομβαρδίζουν οι καθ’ ύλην  αρμόδιοι.

Καλό καλοκαίρι και καλή – κυρίως έξυπνη – ψήφο!

Χρήστος  Θ.  Καβαλής

Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου