Μια ανιδιοτελής και αδιάκοπη προσφορά στα κοινά

Γράφει η Βίλλυ Πολίτη -Ζουέ

Γενική Γραμματέας της Ε.Κ.Κ.

Με μεγάλη χαρά και με αφορμή την βράβευση του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου (Ε.Κ.Κ.) κ. Χρήστου Καβαλή αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο για το σπουδαίο έργο που έχει επιτελέσει -και συνεχίζει να επιτελεί- για την παροικία και την Κοινότητα. Είχα την τιμή να είμαι συνεργάτης του από το 2002 και να παρακολουθώ το έργο του από κοντά, από διάφορες θέσεις που κατείχα φθάνοντας σήμερα να είμαι Γενική Γραμματέας της Ε.Κ.Κ. Επίσης συνεργάτης του υπήρξε από το 1990 και ο πατέρας μου ο αείμνηστος Νικόλαος Πολίτης.

Τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να περιγράψουν το πολύπλευρο και αξιόλογο έργο του και χρειάζονται πολλές σελίδες για να παρουσιαστεί η προσφορά του. Θα προσπαθήσω να καταγράψω εν συντομία τα βασικά του επιτεύγματα χωρίς -ελπίζω- να κουράσω τους αναγνώστες.

Ο Χρήστος Καβαλής γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου στις 14/11/1963 από Έλληνες γονείς. Είναι Αιγυπτιώτης δεύτερης γενιάς. Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο Νηπιαγωγείο και Δημοτικό της Αχιλλοπουλείου Σχολής (Ελληνικό σχολείο που υπάγεται στην Ελληνική Κοινότητα Καΐρου) και μετά συνέχισε στο Γυμνάσιο και Λύκειο της Αμπετείου Σχολής (Ελληνικό σχολείο που υπάγεται στην Ιερά Μονή Σινά) όπου αποφοίτησε το 1981 με άριστα. Είναι πτυχιούχος ηλεκτρονικός μηχανικός του Πολυτεχνείου Καΐρου και κάτοχος μεταπτυχιακού από το Πολυτεχνείο Καΐρου και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών. Είναι μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος από την δεκαετία  του ’80. Ομιλεί και γράφει πέντε γλώσσες. Επαγγελματικά δραστηριοποιείται στον επιχειρηματικό τομέα για πάνω από 30 έτη και συγκεκριμένα στην χαρτοποιία «FLORA» ως Τεχνικός Διευθυντής, Γενικός Διευθυντής, Διευθύνων Σύμβουλος και σήμερα μέτοχος. Είναι παντρεμένος με την Ελένη Ατζέμη.

Από τα νεανικά του χρόνια είναι εμφανής η ανάμειξή του με τα κοινά και η αγάπη του για την παροικία και τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό. Ξεκίνησε την πορεία του στα κοινά από την Ε.Φ.Ε.Ε.Κ. ως Πρόεδρος και αμέσως ασχολήθηκε με τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι νέοι της εποχής όπως προβλήματα στις άδειες παραμονής, υψηλά δίδακτρα στα Αιγυπτιακά Πανεπιστήμια για μη Αιγυπτίους υπηκόους, την ισοτιμία των πτυχίων από το ΔΙΚΑΤΣΑ, τις δυσκολίες στην εύρεση εργασίας κ.α. Συνεργάστηκε στενά με την αντίστοιχη Ένωση Φοιτητών της Αλεξάνδρειας για την κοινή αντιμετώπιση των προβλημάτων. Παράλληλα η Ε.Φ.Ε.Ε.Κ. διοργάνωνε εκδρομές, χορούς, εκδηλώσεις, ομιλίες κ.α. για τους νέους και την παροικία, γράφοντας τα κείμενα των εκδηλώσεων (Καζαντζάκης και Κρήτη, Εξέγερση του Πολυτεχνείου, 10 χρόνια Εισβολής στην Κύπρο, Η ιστορία του Ελληνικού τραγουδιού κ.α.) αλλά και συμμετέχοντας στα μουσικά συγκροτήματα των νέων τότε.

Στη συνέχεια ο Χρήστος Καβαλής εκλέχθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Καΐρου ως νέος κάτω των 30 ετών και αργότερα διετέλεσε Γραμματέας. Το 1990 εκλέχθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ελληνικού Κέντρου Καΐρου. Μεγάλη η δράση του και στο Κέντρο από όποια θέση και αν κατείχε (Ταμίας, Αντιπρόεδρος και Γενικός Γραμματέας). Τον Απρίλιο του 2001, με την εκλογή του ως Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, παραιτείται από το Κέντρο για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τα θέματα της Κοινότητας, το Ελληνικό Κέντρο τον τίμησε με τον τίτλο του Επιτίμου Προέδρου. Μπορεί να παραιτήθηκε μεν από το δύο αυτά σωματεία (ΕΝΟΚ και Κέντρο) αλλά μέχρι σήμερα τους έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία και τα στηρίζει μέσω της Κοινότητας σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Ο Χρήστος Καβαλής εκλέγεται στη Διαχειριστική Επιτροπή της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου στην Τακτική Γενική Συνέλευση της 29^ης Μαρτίου του 1995 με Πρόεδρο τότε τον αείμνηστο Ιωάννη Διακουμίδη. Στην πρώτη συνεδρίαση της Κοινοτικής Επιτροπής για την σύσταση του Προεδρείου και τον καταρτισμό των Εφορειών, ζητά την προϊσταμενία της Εφορείας Νοσοκομείου η οποία και του δόθηκε. Πολύ μεγάλο τόλμημα αν σκεφτεί κανείς το νεαρό της ηλικίας του (ήταν το μικρότερο σε ηλικία μέλος της Δ.Ε. τότε και παρέμεινε ο νεαρότερος μέχρι το 2008) και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπιζε το νοσοκομείο, η μαύρη τρύπα της Ε.Κ.Κ. όπως το έλεγαν τότε και δίκαια, οι συνάδελφοί του στην Διαχειριστική Επιτροπή.

Είμαι βέβαιη ότι κάποιοι δέχτηκαν  να του αναθέσουν το νοσοκομείο διότι πίστευαν στις ικανότητές του ενώ κάποιοι άλλοι απλά δέχτηκαν περιμένοντας την αποτυχία του. Σήμερα, τριάντα χρόνια μετά, είμαι ακράδαντα πεπεισμένη ότι αν δεν έκανε αυτό το τόλμημα να αναλάβει το νοσοκομείο, δεν θα είχαμε νοσοκομείο και η  Κοινότητα θα είχε τεράστια οικονομικά προβλήματα. Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι το νοσοκομείο της Κοινότητας έχει ανακαινιστεί και αναβαθμιστεί πλήρως, λειτουργεί ως γενικό νοσοκομείο 100 κλινών, 16 εκ των οποίων σύγχρονες ΜΕΘ, με πολλά τμήματα, εξυπηρετεί απόρους αφιλοκερδώς, παροίκους με 50% έκπτωση, αλλά και Αιγυπτίους με λογικές τιμές. Σήμερα αποτελεί πλέον το πιο κερδοφόρο τμήμα της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου και ο οικονομικός της πυλώνας. Θεωρώ ότι το νοσοκομείο είναι ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα του Χρήστου Καβαλή και αυτό το πέτυχε με πολύ κόπο και σκληρή δουλειά και με πολλές μελέτες για την εξυγίανσή του. Μία από τις διάφορες μελέτες του για την αναδιοργάνωση του νοσοκομείου παρουσιάστηκε στην Τ.Γ.Σ. του 1998. Ειδικές μελέτες έγιναν και από διάφορα μεγάλα γραφεία της Αιγύπτου και από την Ελλάδα από τους Ιατρούς του Κόσμου κ.α. αλλά τελικά επικράτησε η δική του. Η μηχανογράφηση όλων των τμημάτων του νοσοκομείου και η σταδιακή αναβάθμιση των τμημάτων του ήταν οι γερές βάσεις που έθεσε για την σημερινή μορφή του νοσοκομείου. Είναι γεγονός ότι αυτό επιτεύχθηκε διότι οι Κοινοτικοί Επίτροποι της δεκαετίας του ’90 εμπιστεύτηκαν τον Χρήστο Καβαλή και δέχτηκαν να χρηματοδοτήσει η Κοινότητα το νοσοκομείο και να επενδύσουν σε αυτό. Στη συνέχεια η σωστή επιλογή των ατόμων για τη διαχείριση του νοσοκομείου (Κοινοτικοί Επίτροποι, ιατροί, διευθυντές κ.λ.π.) και κυρίως του Ταμία της Κοινότητος και Προϊσταμένου σήμερα του Ελληνικού Νοσοκομείου κ. Αντώνη Ιορδανίδη συνέβαλαν τα μέγιστα στην ριζική αλλαγή και αναδιοργάνωσή του. 

Από το 1999 και έως τον Απρίλιο του 2001 είναι Αντιπρόεδρος της Ε.Κ.Κ. και φθάνουμε στην ιστορική Τακτική Γενική Συνέλευση της 8^ης Απριλίου του 2001 στην οποία είναι εξερχόμενος και ξανά υποψήφιος για την Διαχειριστική Επιτροπή. Λίγα λεπτά πριν ξεκινήσουν οι εκλογές ο Καβαλής ανακοινώνει ενώπιον όλων ότι θα διεκδικήσει την προεδρία της Κοινότητας και ότι όποιος δεν τον θέλει για πρόεδρο ας μην τον ψηφίσει. Λέει ανοιχτά: «Ψηφίστε με μόνο αν με θέλετε για Πρόεδρο» και ο Διακουμίδης συμπληρώνει: «Ας κερδίσει ο καλύτερος». Είχε προηγηθεί προσωπική συνάντηση των δύο μία εβδομάδα πριν στο γραφείο του τότε Προέδρου αείμνηστου Ι. Διακουμίδη. 

Εκείνη την ημέρα 8/4/2001 ο Χρήστος Καβαλής εκλέγεται πρώτος με ποσοστό πάνω από 73% (έλαβε 106 ψήφους από τα 141 έγκυρα ψηφοδέλτια) και στην συνεδρίαση που ακολουθεί εκλέγεται παμψηφεί Πρόεδρος της Ε.Κ.Κ. Το ίδιο επαναλαμβάνεται και στις τελευταίες εκλογές της Ελληνικής Κοινότητας στις 30/10/2022 όπου εκλέγεται πρώτος με ποσοστό 73% (έλαβε 153 ψήφους από τα 211 έγκυρα ψηφοδέλτια).

Λίγες ημέρες μετά την 8^η Απριλίου του 2001, δημοσιεύεται άρθρο του στο «Νέο Φως» με τίτλο «Σε έξι άξονες θα κινηθεί η Κοινότητα Καΐρου» αναλύοντας τους 6 τομείς που θα εστιάσει το πρώτο διάστημα οι οποίοι είναι: η Οικονομική Πολιτική, η Παιδεία, το Ελληνικό Νοσοκομείο, η Πρόνοια, η Ακίνητη Περιουσία και η Πολιτιστική Κληρονομιά – Δημόσιες Σχέσεις. Στο επόμενο τεύχος ακολουθεί συνέντευξή του στον αείμνηστο δημοσιογράφο Γιώργο Ξενουδάκη με 25 καυτά ερωτήματα που απασχολούν την παροικία. Λίγους μήνες μετά, επισκέπτεται μαζί με τον Μακαριστό Πατριάρχη Αλεξανδρείας κυρό Πέτρο Ζ’, τον Υπουργό Παιδείας Πέτρο Ευθυμίου, τον Πρόεδρο της Βουλής Απόστολο Κακλαμάνη, τον Υφυπουργό του ΥΠΕΞ Γρηγόρη Νιώτη και τον Υφυπουργό Υγείας Δ. Θάνο στους οποίους και αναλύει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η παροικία.

Οφείλω να τονίσω ότι ο Χρήστος Καβαλής, πριν ακόμη αναλάβει την προεδρία της Ε.Κ.Κ., είχε ασχοληθεί συστηματικά εκτός από το νοσοκομείο και με άλλους τομείς της. Εκσυγχρόνισε τα γραφεία της Κοινότητας εμπλουτίζοντάς τα με ηλεκτρονικούς υπολογιστές και μηχανογραφώντας το λογιστήριο και τις αποδείξεις ενοικίων των ακινήτων της Κοινότητας καθώς και τα μισθολογικά και ασφαλιστικά των υπαλλήλων μέσω μηχανογράφησης.

Υπήρξε από τους πρωτεργάτες μαζί με τον Πρόεδρο Διακουμίδη για την έκδοση της εφημερίδας «Νέο Φως» από την Ελληνική Κοινότητα Καΐρου μετά τον θάνατο του δημοσιογράφου και εκδότη του Φωτός Σωκράτη Πατέρα. Έτσι από την 1^η Οκτωβρίου του 1999 σε συνεργασία με την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εκδίδουν από κοινού τις εφημερίδες «Νέο Φως» και «Πατρίδα» αντίστοιχα. Αργότερα ο Καβαλής, για την μείωση του κόστους, κανονίζει να γίνεται η εκτύπωση στο Κάιρο.

Μερίμνησε για την διατήρηση του Ιστορικού Αρχείου της Ε.Κ.Κ. στο Κάιρο και ακύρωσε τις αποφάσεις για την παραχώρησή του στο Ε.Λ.Ι.Α.Σ. ενώ παράλληλα δημιούργησε τμήμα Αρχείων σε ιδιόκτητο χώρο της Κοινότητας για την διάσωση, καταλογογράφηση και ψηφιοποίησή του.

Από το 1999 μαζί με τον τότε Μορφωτικό Ακόλουθο Γιάννη Μελαχροινούδη και τον Συντονιστή Εκπαίδευσης Δημητράσκο ξεκινούν τμήματα εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διαμορφώνεται κατάλληλα το ισόγειο του Σπετσεροπουλείου Ιδρύματος για την στέγαση Πολιτιστικού Κέντρου. Στις 21/5/2002 με το πρωτόκολλο της Μυκόνου ιδρύεται επίσημα το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Καΐρου το οποίο διοικείται από κοινού από την Ελληνική Πρεσβεία και την Κοινότητα.

Λίγο πριν την περίοδο αυτή με παρότρυνση του Χρήστου Καβαλή ανακαινίζεται πλήρως ο 3^ος όροφος του Σπετσεροπουλείου και δημιουργείται ο Ξενώνας ο οποίος στεγάζει εκπαιδευτικούς αλλά και επισκέπτες.

Μεγάλο αγώνα έχει κάνει όμως και για την διατήρηση της Ελληνόφωνης Παιδείας στο Κάιρο και ιδιαιτέρως για τη μη κατάργηση των κατευθύνσεων λόγω του μικρού αριθμού των μαθητών, για την απόσπαση των εκπαιδευτικών, για την εκμάθηση της Αγγλικής και Γαλλικής Γλώσσας στο σχολείο κ.α. Πολλαπλά τα άρθρα για τα θέματα παιδείας, πολλές επιστολές έχουν σταλεί στο Υπουργείο αλλά και πολλές κατά καιρούς επισκέψεις στους Υπουργούς για την επίλυση θεμάτων της παιδείας. Ιδιαίτερη σημασία έχει και η υπογραφή μνημονίου συνεργασίας με τον Αρχιεπίσκοπο Σινά (Αμπέτειο Σχολή) για κοινή στρατηγική και αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων – που όμως δεν τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή.

Είναι γεγονός ότι η Κοινότητα μέχρι και σήμερα καταβάλλει υπέρογκα ποσά για την διαχείριση του σχολείου και την πρόσληψη εκπαιδευτικών από Ελλάδα για την συμπλήρωση των κενών θέσεων και γίνονται μεγάλες προσπάθειες ώστε να δοθούν στα παιδιά της παροικίας ισχυρές βάσεις για να μπορούν αύριο να σταδιοδρομήσουν στην Ελλάδα και στην Αίγυπτο.

Από την στιγμή που εκλέχθηκε στην Διαχειριστική Επιτροπή προσπάθησε να οργανώσει τους νέους και να ασχοληθεί με τα προβλήματά τους και δημιούργησε αρκετές θέσεις εργασίας για αυτούς. Τον Μάρτιο του 2002, με την συμβολή του τότε Γενικού Προξένου Βασίλη Παπαϊωάννου ιδρύει τον ΣΕΝΕΚ (Σύλλογο Ελληνικής Νεολαίας Καΐρου).

Το 2003 με την βοήθεια του τότε Γενικού Προξένου Ηρακλή Αστεριάδη ιδρύει το Μεταφραστικό Τμήμα. Πρόκειται για ένα τμήμα που στεγάζεται σε ιδιόκτητο διαμέρισμα της Ε.Κ.Κ. και όχι μόνο βοήθησε την παροικία στις μεταφράσεις αλλά δημιούργησε και νέες θέσεις εργασίας σε πάνω από δεκαπέντε νέους.

Παράλληλα δημιουργεί ανεξάρτητο Νομικό Τμήμα της Κοινότητας και προσλαμβάνει δικηγόρους για να μαζευτούν όλες οι νομικές υποθέσεις σε έναν χώρο. Με εξωδικαστικές διαδικασίες μπόρεσε και μείωσε τον τεράστιο όγκο των προβληματικών δικών που είχε η Κοινότητα και διατήρησε μόνο τις ουσιαστικές.

Το 2013, όταν οι συνταξιούχοι της παροικίας αντιμετωπίζουν προβλήματα με τις συντάξεις του ΕΦΚΑ (έκδοση ΑΦΜ και ΑΜΚΑ, φορολογικές δηλώσεις κ.α.) αναθέτει στην υπογράφουσα που διοικεί το Νομικό Τμήμα σε συνεργασία με τους υπαλλήλους των Γραφείων την εξυπηρέτηση των συνταξιούχων και παράλληλα ξεκινά συνεργασία με φοροτεχνικό γραφείο στην Ελλάδα για τους συνταξιούχους και όποιους παροίκους επιθυμούν. Επίσης το Νομικό Τμήμα εξυπηρετεί και παροίκους που ζητούν την βοήθεια της Κοινότητας για νομικά τους θέματα, αλλά και τα παροικιακά σωματεία.

Από την εκλογή του ως Πρόεδρος καθιερώνει τις συναντήσεις της Τρίτης. Κάθε Τρίτη απόγευμα δέχεται, μαζί με τον εκάστοτε Προϊστάμενο Πρόνοιας, τους απόρους και τους παροίκους που χρειάζονται υποστήριξη. Καθιερώνει σε συνεργασία με την Εφορεία Πρόνοιας και τα Φιλανθρωπικά σωματεία τις επισκέψεις στις οικίες των απόρων και όσων νέων αιτούνται βοήθημα για την διαπίστωση της κατάστασής τους και των αναγκών τους. Ακόμη το 2003 με πρωτοβουλία του αγοράζεται μια πολυκατοικία στην Σούμπρα για την φιλοξενία απόρων παροίκων.

Επίσης καθιέρωσε το Πασχαλιάτικο Γεύμα για όλη την παροικία, την κοινή κοπή της βασιλόπιττας της Ε.Κ.Κ. με όλα τα σωματεία, τη διαφάνεια των οικονομικών της Ε.Κ.Κ. και τη δημοσίευση των πρακτικών της Κοινότητας στο «Νέο Φως», την δημιουργία γραφείου ΣΑΕ στα Κεντρικά Γραφεία της Ε.Κ.Κ. και την έκδοση τουλάχιστον ενός βιβλίου κάθε χρόνο.

Κατά την γνώμη μου το μεγαλύτερο επίτευγμα του Χρήστου Καβαλή ήταν η έγκριση του καταστατικού της Ε.Κ.Κ. του 2003 με όλες τις ειδικές διατάξεις που διασφαλίζουν την ελληνικότητά της και την περιουσία της καθώς και η αναγνώρισητης Ε.Κ.Κ. ως σωματείο που υπάγεται στο άρθρο 1 του Νόμου καθότι βασίζεται σε διακρατική συμφωνία. Αυτό επιτεύχθηκε με πολλές προσπάθειες του ιδίου σε συνεργασία με τις Αιγυπτιακές Αρχές και των Διπλωματικών Αρχών Ελλάδος και Αιγύπτου. Αξίζει να σημειωθεί ότι με το καταστατικό του 2003 επιτρέπεται για πρώτη φορά η εγγραφή των γυναικών ως μέλη της Ε.Κ.Κ. Είναι λοιπόν αυτός που έβαλε τις γυναίκες στην Κοινότητα μετά από δεκαετίες αγκύλωσης, κυρίως λόγω της επισφάλειας που είχαν οι Διαχειριστικές Επιτροπές για την αλλαγή άρθρων του καταστατικού.

Το πιο πρόσφατό του επίτευγμα είναι η συγχώνευση της Ελληνικής Κοινότητας Πορτ-Σαΐντ με την Ελληνική Κοινότητα Καΐρου. Μια ιστορική συγχώνευση που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Έλληνα Πρέσβη Νικολάου Γαριλίδη και επιτεύχθηκε μετά από πολλές  

διαπραγματεύσεις του Καβαλή και του Νομικού Τμήματος της Ε.Κ.Κ. με το Δ.Σ. της Κοινότητας Πορτ-Σαΐντ και το αποτέλεσμά της ήταν να διατηρηθεί ακόμη ο Ελληνισμός στην παρίσθμια αυτή πόλη και να μην χαθεί η περιουσία της.

Στα 23 έτη που είναι Πρόεδρος έχουν περάσει αρκετοί Υπουργοί και Πρωθυπουργοί της Ελλάδος και πάντοτε σε κάθε έναν από αυτούς δίνεται ένα υπόμνημα και τους αναλύει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες στην Αίγυπτο όπως θέματα ελληνόφωνης παιδείας, συνταξιοδοτικό και χορήγηση αιγυπτιακών υπηκοοτήτων. Ιδιαιτέρως δε για το θέμα των υπηκοοτήτων ασχολήθηκε πάρα πολύ και ετοίμασε καταλόγους από Έλληνες που είχαν κατά καιρούς αιτηθεί την υπηκοότητα και μετά από αρκετές πιέσεις σε διαφόρους πρωθυπουργούς πέτυχε να χορηγηθούν κάποιες υπηκοότητες.

Πλούσια και η πολιτιστική δράση της Κοινότητας επί προεδρίας Καβαλή όπως ο εορτασμός των Αχιλλοπουλείων σε Μαγνησία και Κάιρο το 2001, η έλευση της ολυμπιακής φλόγας από το Κάιρο τον Ιούνιο του 2004, ο εορτασμός των 100 ετών της Ε.Κ.Κ. με εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2005 και με μεγάλη μουσική εκδήλωση στις πυραμίδες τον Απρίλιο του 2006, τον εορτασμό των 300 φύλλων του Νέου Φωτός στο Κάιρο το 2009, εκδηλώσεις για το Αρχείο σε Κάιρο και Αθήνα το 2016 και 2017 αντίστοιχα, συμμετοχή της Ε.Κ.Κ. στο Πρόγραμμα «Νόστος» το 2018, τα λαμπρά θυρανοίξια του Ιερού Κοινοτικού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης μετά την ριζική ανακαίνισή του τον Σεπτέμβριο του 2019 κ.α.

Ο Χρήστος Καβαλής έχει τιμηθεί από την Α.Θ.Μ. τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β’ για την πολυσχιδή δραστηριότητά του με το ανώτερο παράσημο του τάγματος του Αγίου Μάρκου. Επίσης και πολλά άλλα αιγυπτιώτικα σωματεία σε Αίγυπτο και Ελλάδα τον έχουν τιμήσει για το τεράστιο του έργο.

Τέλος, ο Χρήστος Καβαλής έχει διατελέσει επί σειρά ετών Αντιπρόεδρος στον Αραβοελληνικό Σύνδεσμο στο Κάιρο, είναι μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Ελληνοαιγυπτιακής Φιλίας, έχει εκπροσωπήσει την Κοινότητα σε συνέδρια του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού και είναι μέλος σε σχεδόν όλα τα αιγυπτιώτικα σωματεία σε Κάιρο και Ελλάδα.

Θα ήταν παράλειψή μου, να μην αναφέρω ότι στην πετυχημένη αυτή πορεία του Χρήστου Καβαλή έχουν συμβάλει και οι κατά καιρούς άξιοι συνεργάτες του, αλλά τίποτα από τα παραπάνω δεν θα είχαν υλοποιηθεί χωρίς τις πρωτοποριακές ιδέες του, την ευφυία που τον διακατέχει, την καθοδήγησή του και την σκληρή και συστηματική εργασία του.