Χρήστος Καβαλής: Κοινότητα χωρίς το ενδιαφέρον για το «εμείς» και σε δεύτερη μοίρα το «εγώ» δεν νοείται
16/10/2024
Show all

Αικατερίνη Μπελεφάντη Σοφιανού: Όποιος προσφέρει με αγάπη δεν μπορεί ποτέ να πικραθεί

Συνέντευξη στον Βασίλης Α. Πουλαρίκα

Έχει δεχτεί δεκάδες τιμητικές διακρίσεις και έχει ακούσει αμέτρητες επευφημίες για το πολυκύμαντο έργο της ζωής της. Η Κυρία Αικατερίνη Μπελεφάντη Σοφιανού είναι γεννημένη Αιγυπτιώτισσα και αναθρεμμένη ως «πολίτης του κόσμου», που από την αυγή της ζωής της η έννοια του σκοπού και του χρέους ήταν δεμένη με το κάθε κύτταρο της ύπαρξής της.

Ο «σκοπός», ήταν να καταφέρει να δώσει δημιουργική διέξοδο στην φλόγα που την κατέκαιγε και το «χρέος» ήταν, σε ό,τι δημιουργούσε στο διάβα της πορείας της να είχε πάντα ως αφετηρία τον άνθρωπο. Σε αυτό το δίπτυχο ισορροπούσε και η άφατη αγάπη της για την Ελληνική γλώσσα, για την Πατρίδα και για την Ορθόδοξη μας πίστη και τελικά κατάφερε να γίνει ο καλύτερος Πρεσβευτής τους στα πέρατα του κόσμου. Υπήρξε μια ευφυής και διακεκριμένη επιχειρηματίας, που με τον σύζυγό της Παντελή διέπρεψαν από κοινού, αλλά και μια ξεχωριστή φιλάνθρωπος, της οποίας η καταγεγραμμένη και δημόσια προσφορά, για την οποία πολλάκις τιμάται, αποτελεί ένα και μόνο μέρος από αυτό που εμείς γνωρίζουμε.

Η σιωπηλή και αυθόρμητη δοτικότητα της, αντηχεί στις φήμες που την ακολουθούν και για τις οποίες η ίδια απλώς χαμογελά στο άκουσμά τους. Στις 12 Οκτωβρίου η Πατρίδα μας θα την τιμήσει αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό της ένα ενεργό παράδειγμα προς μίμηση.

Το «ΝΕΟ ΦΩΣ» και η ekkairo.org λίγες μέρες πριν την βράβευσή της  με τον  Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής, μίλησαν μαζί της και κατέγραψαν σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη, το δικό της συναισθηματικό αποτύπωμα από την πορεία μιας ολόκληρης ζωής.

Κυρία Σοφιανού γνωρίζουμε καλά την βαθιά εκτίμηση, μα πάνω από όλα την αγάπη που τρέφετε στο πρόσωπο του Πατριάρχη μας. Μιλήστε μας λίγο για την πρώτη φορά που οι δρόμοι της ζωής σας διασταυρώθηκαν.

Ως Αιγυπτιώτισσα εγκατεστημένη πλέον στην Αθήνα πήγαινα συχνά και παρακολουθούσα τη θεία λειτουργία στο Μετόχι του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής στην Κυψέλη. Εκεί κάποια στιγμή μετά το 2010 είχα την τύχη να πάρω την προσωπική ευλογία του Μακαριωτάτου Πατριάρχη Θεοδώρου, ο οποίος μου έδωσε το θάρρος να αυξήσω την προσφορά μου στον Ελληνισμό της Αφρικής.

Σας τίμησε με την εμπιστοσύνη του ως «Αρχόντισσα» του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής. Μοιραστείτε μαζί μας τα συναισθήματά σας από εκείνες τις στιγμές που σας το ανακοίνωσε Πόσο βαριά νιώθετε την τιμή αλλά και την ευθύνη που σας ανέθεσε;

Μέσα στην απερίγραπτη χαρά της στιγμής σκέφτηκα πρώτα να ευχαριστήσω τον Θεό, που με αξίωσε να υπηρετήσω την Εκκλησία και τους συνανθρώπους μου και από αυτό το υψηλό αξίωμα. Ύστερα μου ήλθε στο μυαλό η εικόνα των γονέων μου, οι οποίοι με μεγάλωσαν με τον φόβο Θεού και την αγάπη για την Πατρίδα και την Ελληνική γλώσσα. Και τέλος ένοιωσα την ανάγκη να αφιερώσω την τιμή αυτή στον πολυαγαπημένο συνοδοιπόρο της ζωής μου, τον σύζυγό μου Παντελή Σοφιανό, ο οποίος στάθηκε πάντα δίπλα μου.

Εννοείται που ο τίτλος της Αρχόντισσας Πρέσβειρας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής συνεπάγεται βαριά ευθύνη, αλλά παρέχει ταυτόχρονα μεγαλύτερες δυνατότητες προσφοράς στην Εκκλησία και στον Ελληνισμό.

Το φιλανθρωπικό σας έργο είναι πολυκύμαντο και γνωστό και περιλαμβάνει μεταξύ πολλών άλλων και πλούσιες δράσεις που προάγουν την γλώσσα και τον πολιτισμό της Πατρίδας μας, σε Ρουμανία, Ελλάδα και φυσικά στην Αίγυπτο, την χώρα που είδατε το πρώτο φως της ζωής σας. Έχετε την ανάγκη, για κάθε νέα φλόγα που γεννιέται στην καρδιά σας να σηκώσετε το τηλέφωνο και να μιλήσετε με τον Μακαριώτατο;

Φυσικά, συμβουλεύομαι τον Μακαριώτατο σχετικά με κάθε δράση μου που αφορά το Πατριαρχείο, αλλά του ζητάω πάντα την ευλογία και για τις προσωπικές μου ενέργειες και αποφάσεις.

Ο Μακαριώτατος γιορτάζει τα 20 χρόνια της Πατριαρχίας του και εσείς ήσασταν κοντά του όλα αυτά τα χρόνια. Αν κλείνατε τα μάτια σας και αφήνατε νοερώς τα χρόνια αυτά να περάσουν μπροστά από την καρδιά σας ποιες στιγμές θα φωτιζόντουσαν περισσότερο;
Τι σημαίνει για εσάς, με απλά λόγια από καρδιάς, αγάπη προς τον συνάνθρωπο; Μιλήστε μας λίγο για την δική σας προσωπική φλόγα και ποιοι είναι οι άνθρωποι της ζωής σας που την κρατάνε αναμμένη στην ψυχή σας.

Από τις πολλές ευλογημένες στιγμές αυτής της εικοσαετούς πορείας θα ανέφερα τώρα μόνο την ανείπωτη χαρά που νιώθαμε όλοι όταν, μετά από άοκνες πολυετείς προσπάθειες,τελέστηκαν το 2019 τα Θυρανοίξια του εκ βάθρων αναπαλαιωθέντος Καθεδρικού Ναού των Ισαποστόλων Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Κάιρο.  

Κατ’ εμέ, αγάπη για τον συνάνθρωπο σημαίνει προσφορά, σιωπηλή προσφορά, γιατί οι αληθινές ευεργεσίες δε διατυμπανίζονται πουθενά, αλλά καθίστανται γνωστές αποκλειστικά στον Θεό.

Ο Θεός με ευλόγησε με μια θαυμάσια οικογένεια, με δύο κατά σάρκα παιδιά και πέντε εγγόνια, αλλά προσωπικά νιώθω «στον κόσμο αυτό», ότι έχω πολύ περισσότερα τέκνα, ταοποία και «κρατούν αναμμένη» τη φλόγα στην ψυχή μου.

Η Ελληνική Πολιτεία θα σας βραβεύσει σε λίγες μέρες, μαζί με τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστο Καβαλή ως δύο άξιους ευπατρίδες που προσέφεραν πολλά  για το κοινό καλό ανιδιοτελώς. Αν υπήρχε κάποιος ή κάποιοι που θα τους αφιερώνατε αυτήν την βράβευση ποιοι  θα ήταν;

Θα ήθελα να αφιερώσω το παρόν διάσημο  στην οικογένειά μου, η οποία με στηρίζει εδώ και δεκαετίες σε όλες τις δράσεις μου και μου προσφέρει την ενέργεια και τη δύναμη να ασχολούμαι τόσο με τις επιχειρήσεις, όσο και με το πολιτιστικό και φιλανθρωπικό έργο.

Πως αισθάνεσθε που σε αυτήν την τιμητική σας βράβευση θα τιμηθεί μαζί σας και ο κ. Χρήστος Καβαλής;

Όντως, θα ήμουν πολύ λυπημένη, εάν ο Κύριος Καβαλής δε θα παρασημοφορούνταν μαζί μου, γιατί από κοινού υλοποιήσαμε την τελευταία εικοσαετία πολλά προγράμματα προς όφελος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου.

Κάποια στιγμή, πριν από δύο χρόνια, περπατώντας για μια εκδήλωση σας ρώτησα, γιατί ήθελα ειλικρινά να μάθω: «γιατί τα κάνετε όλα αυτά;» και μου απαντήσατε χωρίς δισταγμό, ότι τα κάνετε για την ψυχή σας. Να σας ρωτήσω λοιπόν κλείνοντας την ενδιαφέρουσα αυτή συζήτηση, αν η ψυχή σας,  δίνοντας απλόχερα,  κάποιες φορές  πικράθηκε και αν ναι, πως την γιατρεύετε αυτήν την πίκρα;

Κοιτάξτε, όποιος προσφέρει με αγάπη δεν μπορεί ποτέ να πικραθεί, γιατί γλυκαίνεται πρώτα από την ίδια την προσφορά του. Και αυτή η γλυκύτητα παραμένει ανεξίτηλη ακόμα και τότε που η προσφορά δεν έχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα.

Δείτε μερικές χαρακτηριστικές φωτογραφίες βραβεύσεων, αλλά και σημαντικών στιγμών της κας Σοφιανού, από το προσωπικό της αρχείο, τις οποίες μας παραχώρησε και δημοσιεύουμε.

Αρέσει σε %d bloggers: