Η Καθαρά Δευτέρα του Καΐρου: Η παράδοση ζωντανεύει στον Ελληνικό Ναυτικό Όμιλο

Η φετινή Καθαρά Δευτέρα στον Ελληνικό Ναυτικό Όμιλο του Καΐρου ήταν μια ακόμα σημαντική γιορτή που κατέγραψε με τον ζωηρότερο τρόπο, στην καρδιά και στην συλλογική μας μνήμη την αέναη σύνδεση των Ελλήνων του Καΐρου με τις ρίζες και τις παραδόσεις της Πατρίδας μας.

Ο γενναιόδωρος ήλιος του Καΐρου φώτιζε τα πάντα γύρω μας και όλοι εμείς που βρεθήκαμε να γιορτάζουμε με τους δικούς μας ανθρώπους μέσα στην ανοιξιάτικη ζεστασιά του Καΐρου, απολαμβάναμε πάνω από όλα την αίσθηση της οικειότητας που νιώθουμε μέσα στην ίδια μας την οικογένεια. Καθώς οι ώρες περνούσαν, ο χώρος του Ομίλου γέμιζε με παιδικές φωνές, γέλια από μικρούς και μεγάλους που μοιράζονταν αστεία και φιλικά πειράγματα, αλλά και τα νέα της καθημερινότητας, από την προηγούμενη συνάντηση.

Τα τραπέζια ήταν γεμάτα από φαγητά που «μιλούσαν» την γλώσσα της παράδοσης, με σαρακοστιανά εδέσματα που κέρδιζαν αμέσως την προσοχή όλων, ενώ οι γεμάτες πιατέλες με χταποδάκι, ταραμοσαλάτα, καλαμαράκια, γαρίδες, ψάρια και άλλα τοπικά πιάτα παρέσυραν τους καλεσμένους σε έναν γευστικό παράδεισο.

Το Νέο Φως και η ekkairo.org κατέγραφαν μέσα από συνεχόμενα φωτογραφικά ενσταντανέ εικόνες τρυφερές που δύσκολα μπορούν να περιγραφούν με λέξεις. Βλέπαμε τον Κοινοτικό Επίτροπο κ. Ανδρέα Γιόσρι, να στέκεται στο πλευρό του μικρού Αλέξη και να τον νουθετεί με πάθος και υπομονή για να γίνει όπως έλεγε ότι ήθελε, “ο μεγάλος ψαράς του Νείλου”. Παρατηρούσαμε το βλέμμα του μικρού αυτού Αιγυπτιώτη, που ήταν γεμάτο θαυμασμό και εμπιστοσύνη για τους μεγαλύτερους, και αποδείκνυε την πίστη του στη σημασία της “Κοινότητας” και του παραδείγματος. Όλα αυτά βέβαια δεν τα ξέρει συνειδητά ο μικρός Αλέξης, αλλά τα ψυχανεμιζέται ασυνείδητα βλέποντας τα, στα μάτια των γονιών του, αλλά και σε όλους τους Αιγυπτιώτες που τον αισθάνονται δικό τους παιδί.

Λίγο πιο δίπλα ο Αρχηγός των Προσκόπων κ Χρήστος Αντωνίου με την σύζυγό του ψάρευαν και αυτοί χαμογελώντας, όχι με την αγωνία του Αλέξη να γίνουν και αυτοί, οι μεγάλοι ψαράδες του Νείλου, αλλά με την χαρά του παιχνιδιού και την ανεμελιά ενός μικρού παιδιού. Η έφηβη πλέον Μαρία Φοντριέ πάντα φουριόζα περνούσε από δίπλα μας και ίσα που προλαβαίναμε να αποθανατίσουμε ένα χαμόγελό της. Λίγο πιο κάτω στο γυμναστήριο βλέπαμε με χαρά τον μικρό Πέτρο να προσπαθεί να αντιγράψει ότι έβλεπε και να επιδίδεται μόνος του, σε πολύ σοβαρή γυμναστική στο κωπηλατικό μηχάνημα. Βέβαια μετά από λίγο τον βλέπαμε να νιώθει ότι γυμνάστηκε αρκετά και να κρεμιέται στους ιμάντες ή να κλωτσάει με δύναμη έναν τεράστιο σάκο του μπόξ γυμνάζοντας παράλληλα και τους τετρακέφαλους του. Και για να περάσουμε και στην σοβαρή «άρση βαρών», φωτογραφίσαμε και τον Γιώργο Αντωνίου. Κάθισε αρχικά στον «πάγκο» με το ίδιο και απαράλλακτο ύφος του Πύρρου Δήμα στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα καταλαβαίνοντας με έναν σκληρό τρόπο την στιγμή που πήγε να τα σηκώσει, ότι τα 40 κιλά της μπάρας μάλλον του πέφτανε βαριά για την… πρώτη του προσπάθεια, κάνοντας και εμάς να αγχωθούμε αφήνοντας την φωτογραφική μηχανή, μην έχουμε κανένα χειρότερο.

Ο μικρός Παντελής, κρατώντας στα χέρια του τον τεράστιο αετό του, είχε το βλέμμα στραμμένο ψηλά, γεμάτο όνειρα για το πέταγμα στους ουρανούς, όπως έλεγε με ενθουσιασμό. Η χαρά του να παρακολουθείς την πρόοδο ενός γλυκού παιδιού να πραγματοποιεί τα όνειρά του, μέσα από το πέταγμα ενός χαρταετού και να βλέπεις το πρόσωπό του να λάμπει φωνάζοντας «κοίτα μαμά πόσο ψηλά πάει» ήταν κάτι που πραγματικά μας συγκινούσε βαθιά.  

Η ίδια ατμόσφαιρα όμως, όπως και στα παιδιά, επικρατούσε και στους μεγάλους που άλλαζαν τραπέζια συνεχώς και καθόντουσαν στην όποια κενή καρέκλα βρήσκανε, πιάνοντας κουβέντες περί «ανέμων και υδάτων». Αντάλλασαν ευχές για την Σαρακοστή, μαθαίνοντας συνάμα, με τον νοστιμότερο τρόπο και σε αυτούς που είναι «φρέσκοι» στην Παροικία και ήρθαν από την Ελλάδα για να εργαστούν στο Κάιρο, τι σημαίνει «Αιγυπτιώτης Έλληνας» προσφέροντας τους με πηγαίο χαμόγελο, λίγη σπιτική λαγάνα, χταποδάκι λεμονάτο και ταραμά λευκό.

Η γιορτινή ημέρα στον Ελληνικό Ναυτικό Όμιλο του Καΐρου είχε όμως και την πινελιά της χαράς και της ανακούφισης που προσφέρει η πολυπόθητη στιγμή της επιτυχίας. Ο «πιλότος», όπως τον αποκαλούσανε όλοι,  Κοινοτικός Επίτροπος κ. Λεωνίδας Φοντριέ, ήρθε και «έσωσε την κατάσταση». Χρησιμοποίησε αριστοεχνικά το αδύναμο αεράκι που φυσούσε και κατάφερε να πετάξει τον αετό ψηλά, φέρνοντας την επιβεβαίωση της δύναμης η οποία καταχειροκροτήθηκε από όλους τους μικρούς μπόμπιρες που ζητωκραύγαζαν με ενθουσιασμό για το μεγάλο αυτό κατόρθωμα.

Και για να πούμε και για το Σαρακοστιανό μενού της ημέρα, ήταν υπέροχο και πεντανόστημο, και μαζί με την φιλοτιμία του προσωπικού του Ομίλου μας έκανε να ξεχάσουμε ότι το περιμέναμε αρκετή ώρα να φτάσει στο τραπέζι μας, λόγω του φόρτου της ημέρας.

Ζήσαμε μια ακόμα Καθαρά Δευτέρα στον Έλληνικό Όμιλο του Καΐρου που δεν είχε απλώς την επίγευση των παραδόσεων της πατρίδας μας. Είχε και την ενεργή αίσθηση της συνέχειας. Της συνέχειας μιας κληρονομιάς που κρατάει ζωντανή την ψυχή της Παροικίας του Καΐρου. Για ακόμη μία χρονιά η Καθαρά Δευτέρα στον “Όμιλο” ήταν μία λαμπερή στιγμή με αληθινή αγάπη και πάθος από ανθρώπους με όνειρα, που νιώθουν τυχεροί που βρίσκονται στην χώρα του Νείλου.

Στον Ναυτικό Όμιλο” είδαμε μεταξύ άλλων και την Αντιπρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κα Χρυσάνθη Σκουφαρίδου με τον σύζυγό της κ. Δημήτρη Σκουφαρίδη, την Γενική Γραμματέα της ΕΚΚ κα Βίλλυ Πολίτη Ζουέ  με τον σύζυγό της κ. Βασίλη Ζουέ ο οποίος είναι Κοινοτικός Επίτροπος της ΕΚΑ, τον Κοινοτικό Επίτροπο κ. Στέλιο Χαλκιά, τον διευθυντή της Αχιλλοπουλείου Σχολής κ. Βασίλη Λάγιο, την Διευθύντρια Οικονομικών του Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου κα  Κωνσταντίνα Γεδεών, τον διευθηντή του Ξενώνα της ΕΚΚ κ. Δημήτρη Γεράρδο, τον Πρόεδρο του Σ.Ε.Κ. κ. Μιχάλη Μπίσκο, την πρώην πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας του Πόρτ Σαΐντ κα Χρυσούλα Θεοχάρη.

Δείτε εικόνες απο την ημέρα. Πατήστε παρακάτω πάνω στην πρώτη εικόνα για να δείτε όλες τις φωτογραφίες σε ίδιο μέγεθος.