Μιχάλης Μπίσκος
Η άλλη Ελλάδα μέσα στον σημερινό γεωπολιτικό χάρτη δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι όπως την θέλουν να την βλέπουν μερικοί, δηλαδή μόνο σαν έναν αξιόλογο αρχαιολογικό χώρο, ούτε ένας όμορφος προορισμός για τους τουρίστες. Θυμίζουμε ότι η Ελλάδα από τη γέννησή της ήταν, είναι και θα παραμείνει ένας ζωντανός οργανισμός.
Είναι η Ελλάδα που έρχεται από τα έπη του Ομήρου, ανδρώνεται με την Αθηναϊκή Δημοκρατία, γίνεται οικουμενική με τον Έλληνα Μακεδόνα Αλέξανδρο, επιβιώνει τετρακόσια δύσκολα χρόνια υπό τον οθωμανικό ζυγό και «θεριεύει ξανά» με την επανάσταση που ξεκίνησαν οι ήρωες του ’21.
Από την άλλη μεριά, η σύγχρονη Ελλάδα, εκ των πραγμάτων, μετά από μια βαθιά δεκαετή οικονομική κρίση που πέρασε με εξοντωτικά μνημόνια στην πλάτη της, καλείται σήμερα να παρουσιάζει μια άκρως δυσάρεστη εικόνα που έχει να κάνει με ένα πελατειακό και διαβρωμένο κράτος, με νόμους που δεν εφαρμόζονται, με μια κοινωνία που λειτουργεί στη λογική της συναλλαγής και της εξαγοράς, με προβληματικές υποδομές και υπηρεσίες, με μια ύπαιθρο που στην πλειοψηφία της παραμένει ερημωμένη, με μια υποταγμένη μεσαία τάξη που προσπαθεί να μη χάσει τα κεκτημένα της και με μια γενιά ηλικιωμένων επιδοτούμενων αγροτών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα τα παραπάνω μαζί συνθέτουν μια προσβλητική εικόνα για όλους εμάς, όπου σε κάθε περίπτωση αυτή η Ελλάδα με το όποιο ανθρώπινο δυναμικό σήμερα διαθέτει, καλείται τώρα να σχεδιάσει και να αλλάξει το υφιστάμενο παραγωγικό της μοντέλο, επιχειρώντας μια πραγματική υπέρβαση με την ελπίδα ότι θα μπορέσει έτσι να σταθεί και πάλι στα πόδια της, για να προχωρήσει αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις που έρχονται, μέσα από τη νέα υπό διαμόρφωση γεωπολιτική σκακιέρα.
Και το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι: με ποια Ελλάδα τελικά η χώρα αυτή θα μπορέσει να σταθεί; Και η απάντηση είναι «ΝΑΙ», με την «Ελλάδα της νέας γενιάς», η Ελλάδα των παιδιών που σπουδάζουν και πρωτεύουν στα μαθήματα, η Ελλάδα των ευαίσθητων ανθρώπων που φυλάνε τα κάστρα του πολιτισμού μας, των ενεργών πολιτών που νοιάζονται για τους άλλους, των αγροτών που αλλάζουν τις παραδοσιακές καλλιέργειες με άλλες πρωτοπόρες, η Ελλάδα των αξιών και της παράδοσης, της καινοτομίας, της σκληρής δουλειάς, της σωστής αξιοποίησης των κοινοτικών κονδυλίων, του σεβασμού του περιβάλλοντος, της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς.
Όσο όμως κι αν αμφιβάλλουμε, αυτή η Ελλάδα είναι εδώ και υπάρχει παντού, είναι δίπλα μας, είναι κοντά μας, είναι η Ελλάδα που τη διακρίνει η δίψα για τη γνώση, η Ελλάδα που με την εξωστρέφειά της διαπρέπει παντού και δεν επιθυμεί την επίδειξη ούτε και τη δημοσιότητα, δεν εμφανίζεται στις τηλεοράσεις και στα μέσα μαζικής δικτύωσης, απεναντίας εργάζεται σεμνά και ταπεινά με τη δική της αξιοπρέπεια, αθόρυβα χωρίς να φωνάζει, χωρίς να απειλεί.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω και αναζητώντας το όραμά μας για μια Νέα Ελλάδα, αυτό εκ των πραγμάτων μας παραπέμπει μοιραία στην προϊστορία της χώρας μας, δηλαδή πριν από δυόμιση χιλιετίες, οπότε εμφανίστηκε ο αρχαίος πολιτισμός μας που μας χάρισε τον Παρθενώνα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τη Δημοκρατία, τους φιλοσόφους και όλη την ιστορία της Ελλάδας όπως αυτή δημιουργήθηκε από τότε. Ένας πολιτισμός έλλογος, υπερβατικός, υπερφυσικός και ανθρώπινος, με χαρακτηριστικά τη στοχαστική εργασία ολόκληρων κοινωνιών, με το υπερβατικό στοιχείο και την ακάματη διάθεση όλων για κάθε τι καινούριο και καινοτόμο εκείνη την εποχή.
Κανείς όμως ποτέ δεν έχει μιλήσει για αυτούς τους σκαπανείς του αρχαίου πνεύματος και ήρθε η ώρα τώρα να το κάνουμε εμείς οι Νέοι Έλληνες, αναζητώντας το όραμά μας από αυτούς, για μια άλλη Ελλάδα, γιατί πιστεύουμε ότι οι τότε δικές τους ακάματες προσπάθειες είναι αυτές που δημιούργησαν τον πολιτισμό μας και την κουλτούρα μας όπως σήμερα την γνωρίζουμε.
Καταλήγοντας, συμπεραίνουμε ότι η σημερινή εποχή μας χρειάζεται απαραίτητα τους Έλληνες, όχι αυτούς που σήμερα αγωνίζονται μόνο για να επιβιώσουν, αλλά εκείνους τους άλλους Έλληνες, τους υπερβατικούς, αυτούς που σκέπτονται με όριο το αδύνατο.
«Αυτό είναι το όραμά μας για μια Νέα Ελλάδα».
* Ο Μιχάλης Μπίσκος είναι Πολιτικός Μηχανικός
και Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Καΐρου.
