Τι είναι άραγε αυτό που μας κρατάει ενωμένους σφιχτά σε αυτή τη ζωή, αλλά και με αυτήν τη ζωή, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο;
Κάποιος θα έλεγε πως είναι ένα αδιόρατο ένστικτο επιβίωσης, που το νιώθουμε κάθε φορά που απειλείται η συνέχιση της ύπαρξής μας.
Κι όμως, δεν είναι αυτό.
Αυτό που μας δένει και μας κρατάει ενωμένους ως ανθρώπινο είδος είναι η κοινή μας μνήμη — αυτός ο άυλος τόπος που προστατεύει από τη λήθη ό,τι πολυτιμότερο έχουμε δημιουργήσει από κοινού στη ζωή.
Και αυτό το βίωμα της μνήμης, που κατοικεί στο «εμείς», είναι τόσο δυνατό, που μέχρι και βουνά μετακινεί.
Με αυτή τη γλυκιά και πάντα νεανική μνήμη θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο, μοιραζόμενοι τη μοναδική εμπειρία που ζήσαμε την Πρωτομαγιά στον πάντα φιλόξενο Ελληνικό Ναυτικό Όμιλο του Καΐρου, όταν, γύρω στις εννιά το βράδυ, τριάντα Αμπετειανοί που ταξίδεψαν από την Αθήνα ανέβαιναν τη σκάλα του πλωτού, αδημονώντας να συνδεθούν με τις μνήμες του χθες και να τις ξαναζήσουν στο Κάιρο — τον τόπο που τις γέννησε.
Στο κατάστρωμα τούς περίμενε η εκθαμβωτική θέα του Νείλου, αλλά και το ζεστό καλωσόρισμα των δικών τους ανθρώπων — των συμμαθητών από την τρυφερή εφηβεία της Αμπετείου Σχολής του Καΐρου.
Ο Πρόεδρος κ. Γιώργος Ρεκτσίνης, η Αντιπρόεδρος κα Κωνσταντίνα Γεδεών, η Γραμματέας κα Βίλλυ Πολίτη Ζουέ, ο Ταμίας κ. Χρήστος Αντωνίου, με πλατύ χαμόγελο τούς καλοδέχτηκαν.
Στην υποδοχή βρέθηκαν επίσης η Διευθύντρια του Γηροκομείου, κα Αγγέλα Χαραλαμποπούλου, ο πρώην Πρόεδρος του ΕΝΟΚ, κ. Δάκης Πάτσαλης, η κα Εύα Συβρή, ο κ. Νικόλας Κλαδάκης και η κα Ρωξάνη Θεοδοσίου.
Όλοι τους συγκινημένοι από αυτή τη μεγάλη έκπληξη, που γύρισε τον χρόνο πίσω σε εποχές ανέφελες — στα μαθητικά χρόνια της Αμπετείου, τότε που όλα τα όνειρα φάνταζαν έτοιμα να γίνουν πραγματικότητα.
Και φυσικά, δεν πρέπει να λησμονήσουμε σε αυτή την καταγραφή, ανάμεσα σε όλους τους συμμαθητές, την αεικίνητη κα Βιβιάνα Καραντινού, την Αμπετειανή που «ξεσήκωσε» όλη αυτή τη θύελλα και πρωτοστάτησε στην οργάνωση της χαρούμενης αυτής εκδρομής του Συλλόγου Αμπετείου Σχολής, αλλά και τον Αλεξανδρινό Κοινοτικό Επίτροπο κ. Βασίλη Ζουέ, ο οποίος συμμετέχει με χαρά σε όλες τις εκδηλώσεις της Παροικίας μας.
Το μενού του Ομίλου ήταν στη διάθεση των καλεσμένων και η μοναδική θέα του Νείλου έκανε όλους πραγματικά ευτυχισμένους που ξαναβρέθηκαν στον γνώριμο χώρο του Ναυτικού Ομίλου των νεανικών τους χρόνων.