Ένα νέο σύστημα εισαγωγής των μαθητών στην ανώτατη εκπαίδευση φιλοδοξεί να νομοθετήσει πριν το τέλος του έτους ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου , θέτοντας το σχέδιο του σε διαβούλευση πριν περίπου 10 ημέρες.
Με προφανή στόχο την μετατροπή του ρόλου της Γ’ Λυκείου ενδοσχολικά από ακυρωμένη τάξη – κατά τα λεγόμενα του Υπουργού – σε τάξη προπαρασκευαστική, λιγοστεύει τα μαθήματα γενικής παιδείας και αυξάνει τις ώρες στα τρία μαθήματα επιλογής από 2 σε 6, του κάθε επιστημονικού πεδίου προσανατολισμού, για την προσπάθεια μετατροπής του Γ’ έτους του Λυκείου σε έτος εξειδίκευσης.
Με διεύρυνση δε των ομάδων προσανατολισμού από 3 σε 4 (Ανθρωπιστικών σπουδών, Θετικών σπουδών, Υγείας και Σπουδών Οικονομικών/πληροφορικής) γίνεται μια περαιτέρω εξειδίκευση και καλύτερη στόχευση των τομέων.
Κάνοντας ένα βήμα πιο κοντά στην ελεύθερη πρόσβαση στην Ανώτατη εκπαίδευση οι υποψήφιοι θα μπορούν να εισάγονται σε τμήματα είτε μέσω του απολυτηρίου – ανάλογα με την ζήτηση και τις διαθέσιμες θέσεις – είτε μέσω του βαθμού τους στις πανελλαδικές εξετάσεις σχεδόν όπως σήμερα ( αλλά με βαρύτητα 90% στον βαθμό των πανελλαδικών σε πρώτη φάση και 10% στο βαθμό του σχολικού απολυτηρίου).
Σύμφωνα με την πρόταση του υπουργείου παιδείας στις γραπτές ενδοσχολικές απολυτήριες εξετάσεις οι μαθητές θα εξετάζονται στην Νεοελληνική Γλώσσα και στα τρία μαθήματα της επιλογής τους, ανάλογα του προσανατολισμού που επέλεξαν.
Οι γραπτές ενδοσχολικές απολυτήριες εξετάσεις θα έχουν καλυμμένα τα ονόματα των μαθητών και θα βαθμολογούνται από καθηγητή άλλου σχολείου, και τα θέματα θα επιλέγονται σε επίπεδο δήμων ή νομών, και θα στέλνονται ηλεκτρονικά.
Αν ψηφιστεί ο νόμος, μόλις ολοκληρώσουν τα παιδιά την Β’ Λυκείου τον Ιούλιο του 2019 θα συμπληρώνουν ένα πρώτο μηχανογραφικό με 10 προτιμήσεις τμημάτων. Αν υπάρχουν οι θέσεις θα γνωρίζουν που θα εισαχθούν ειδάλλως θα πρέπει να δώσουν πανελλαδικές τον Ιούλιο του 2020. Δηλαδή από τον Ιούλιο του 2019 οι μαθητές θα γνωρίζουν ποια τμήματα είναι Ελεύθερης πρόσβασης (ΤΕΠ) και θα μπορούν μέχρι τον Φεβρουάριο του 2020 – οριστικά όμως- να κατοχυρώσουν ένα από τα ΤΕΠ ή να δώσουν πανελλαδικές. Μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς το 2020 και την δημοσιοποίηση των βαθμών θα συμπληρώνουν εκ νέου το τελικό μηχανογραφικό όπως ισχύει σήμερα.
Βέβαια το φαινόμενο της προσπάθειας των υπουργών Παιδείας να αλλάζουν το ισχύον σύστημα με ένα νέο, είναι κάθε άλλο από πρωτόγνωρο. Από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα έχουν ψηφιστεί 8 διαφορετικά συστήματα και έγιναν τουλάχιστο 15 βασικές μετατροπές τους, δηλαδή σχεδόν κατά μέσο όρο μια αλλαγή κάθε δύο χρόνια!
Γνώμη μας είναι, πως ασχέτως του αν το προτεινόμενο ή το προηγούμενο σύστημα ήταν καλύτερο, η συνεχή αλλαγή είναι απόδειξη της αδυναμίας των πολιτικών δυνάμεων να συνεννοηθούν σε ένα θέμα μείζονος εθνικής σημασίας, και τελικά την πληρώνουν τα παιδιά και οι οικογένειες τους!
Κατά καιρούς υπήρξαν κάποια δείγματα συναίνεσης, μόλις λίγο καιρό πριν είχε οριστεί ο ιστορικός Αντώνης Λιάκος πρόεδρος της επιτροπής Εθνικού και Κοινωνικού διαλόγου για την παιδεία, παράλληλα ο ίδιος ο Κώστας Γαβρόγλου ως πρόεδρος τότε της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων σε συνεργασία με το ινστιτούτο εκπαιδευτικής πολιτικής του κ. Γεράσιμου Κουζέλη ασχολήθηκαν με το θέμα, δεν είναι όμως σαφές στο κατά πόσο το προτεινόμενο σχέδιο εμπεριέχει στην βάση του τα συμπεράσματα και τα πορίσματα ή έχουμε πάλι μια λύση ανάγκης.
Για πολλές γενιές Ελλήνων οι Πανελλαδικές ήταν και είναι εφιάλτης και φυσικά επικροτούμε την πρόθεση να βρεθεί μια λύση για την ελεύθερη πρόσβαση αλλά και πάλι να απορρέει από ομάδα επιστημόνων όλων των ιδεολογιών και κατευθύνσεων, χωρίς τις όποιες αγκυλώσεις και σκοπιμότητες, για να φτάσουμε μια μέρα τα παιδιά να σπουδάζουν αυτό που αγαπούν και τους αρέσει και όχι να υποχρεώνονται να αγαπήσουν αυτό που σπούδασαν.
Και φυσικά κλίνοντας να υπενθυμίσω πως ωραία όλα αυτά, αλλά για εμάς τους ομογενείς και ειδικά για αυτούς που επιμένουν «ΕΛΛΗΝΙΚΑ» πως θα επιβιώσουμε μέσα σε όλες αυτές τις διεργασίες; Θα έχουμε την ευκαιρία να γίνει διαβούλευση για το σύστημα που θα διέπει την εισαγωγή των παιδιών μας στα Ελληνικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ή θα τρέχουμε πάλι λίγο πριν κτυπήσει το κουδούνι; Αυτά που μπορεί να είναι απλά στην Ελληνική Επικράτεια απέχουν ριζικά στην πρακτική εφαρμογή τους στις χώρες που ζούμε. Ας ελπίζουμε να εισακουστούμε.