Αφιέρωμα στον εμβληματικό διευθυντή της Αμπετείου: «Το ασύμμετρο μουστάκι του κύριου Κονά»

Μέσα σε 45 σελίδες ξετυλίγεται η ιστορία της Αμπετείου Σχολής και ιδιαίτερα την εποχή που διατέλεσε διευθυντής της ο Θεοδόσης Κονάς. Ο καθηγητής που δεν δίσταζε να κουρέψει όσους μαθητές είχαν πλούσια κόμη και να τους επιπλήξει αυστηρά.

Ήταν όμως και δίκαιος αφού δεν διαχώριζε τους μαθητές σε πλούσιους και φτωχούς ενώ σε ρόλο «ντετέκτιβ» διερευνούσε ο ίδιος προσωπικά τις καταγγελίες εναντίον υπαλλήλων. Σήμερα 9 Φεβρουαρίου, την ημέρα που τιμάται ο Εθνικός Ποιητής Διονύσιος Σολωμός, γιορτάζει και η Ελληνική Γλώσσα.

Τα τελευταία χρόνια μετά από πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Ιταλίας, θεσπίσθηκε η Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας. Η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου παρουσιάζει σήμερα το αφιέρωμα στο Θεοδόση Κονά, ως ένδειξη τιμής σε όλους τους Εκπαιδευτικούς που δίδαξαν και διδάσκουν στην Αίγυπτο, όχι μόνο τα Ελληνικά Γράμματα αλλά και ήθος.

Το αφιέρωμα για το Θεοδόση Κονά, με κείμενα, συνεντεύξεις, μαρτυρίες, φωτογραφίες, ετοίμασαν οι απόφοιτοι της Αμπετείου, Δημήτριος Καπαϊτζής και Τάκης Σφακιανόπουλος. Απόσπασμα από το οποίο μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου. Στο τέλος του κειμένου, σε μορφή pdf μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το βιβλίο.

«Ένας από τους πλέον καταξιωμένους και εμβληματικούς διευθυντές της Αμπετείου υπήρξε ο Θεοδόσης Κονάς. Γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1914. Μεγάλωσε στην Κύμη, όπου μετά την γέννησή του, οι γονείς του, ο Ιωάννης και η Ζωή εγκαταστάθηκαν εκεί. Ο Θ. Κονάς είχε και μια αδελφή, την Αρετή, η οποία πέθανε νέα. Η οικογένεια δεν είχε καμία σχέση με την Αίγυπτο.
Όταν πρωτοδιορίσθηκε στην Αμπέτειο, πρόεδρος της Σχολικής Εφορίας ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Σινά Πορφύριος ο Γ΄και διευθυντής όπως προαναφέρθηκε ο Π. Παϊδούσης.

Στις μεγάλες τάξεις δίδασκαν μαζί του, οι Χ. Πυλαρινός, Μ.Ελευθεριάδης, Κοσυφάκης, Α. Μοσχίδης, Κ. Ζαχαρίου, Ν. Πατρός, Περδίος, Σαραφόπουλος, ο πατ. Ανδρόνικος. Δύο πρωτοποριακές πρωτοβουλίες του Κονά που πήραν τότε σάρκα και οστά ήταν: Το 1947 κυκλοφόρησε, με έγκρισή του, το μαθητικό περιοδικό «Κάδμος» ύστερα από πρόταση των μαθητών των δύο μεγάλων τάξεων του Γυμνασίου και ταυτόχρονα καθιερώθηκαν οι μαθητικές κοινότητες. Στις πρώτες συνεδριάσεις αυτών των κοινοτήτων, ο Κονάς ήθελε να είναι παρών και αυτό δεν άρεσε καθόλου στους μαθητές του ιδίως στους πιο ζωηρούς και… «επαναστάτες».

Τελικά οι παρουσίες του αραίωσαν όταν διαπίστωσε ο ίδιος ότι οι συνεδριάσεις εξελίσσονταν ομαλά. Όπως μας ενημέρωσε ο Δημήτρης Καπαϊτζής του Γεωργίου απόφοιτος του 1949, τον Οκτώβριο του 1948 επί Κονά, ιδρύθηκε το Πρακτικό με 20 περίπου μαθητές 6ης Γυμνασίου και τους υπόλοιπους 50 στο Κλασσικό. Η 6η Εμπορικού είχε χωριστά τότε άλλους 30 μαθητές. Τον Ιούνιο 1949 ήλθε από την Ελλάδα Ειδική Επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας για κοινές τελικές εξετάσεις υπό την εποπτεία τους, όλων των Ελληνικών Γυμνασίων Αιγύπτου (Αλεξάνδρεια, Κάιρο, Μανσούρα, Port Said). To Πρακτικό Αμπετείου επέτυχε τότε τους υψηλότερους βαθμούς όλων.

Η αυστηρότητά του επεκτεινόταν και σε άλλα θέματα που σχολιάζονται ακόμη και σήμερα από Αμπετειανούς και Αμπετειανές με χιούμορ τις περισσότερες φορές. Συνήθως κυκλοφορούσε με ένα μικρό ψαλίδι στην τσέπη του. Τα τσουλούφια και τα μακριά μαλλιά ήταν, ας μας επιτραπεί η έκφραση, «το κόκκινο πανί στον ταύρο» και όποιος ή όποια διατηρούσε ανάλογη κόμμωση κατέληγε άμεσα στον κουρέα με μια λοξή ψαλιδιά. Ο Κονάς πέρα από την ειδικότητά του, ήταν πολύ καλά καταρτισμένος στα αρχαία ελληνικά, θρησκευτικά. Δεν μιλούσε όμως ξένες γλώσσες τις οποίες όμως προσπάθησε να τις μάθει κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Κάιρο.

Από τους μαθητές του θεωρείτο σαν ένας πάρα πολύ αυστηρός διευθυντής που απαιτούσε σεβασμό και πειθαρχία, δικαιολογημένη μέχρις ενός σημείου, διότι είχε να κάνει με πάνω από χίλιους μαθητές, και εδώ που τα λέμε «κάθε καρυδιάς καρύδι»… Ο Κονάς ήταν εργασιομανής και αντιπαθούσε τους τεμπέληδες. Ήταν δίκαιος και δεν ξεχώριζε τα παιδιά των πλουσίων οικογενειών. Ποτέ δεν έκανε διακρίσεις. Το πρωί πολλές φορές έφευγε στις πέντε και πήγαινε με το αυτοκίνητό του να παρακολουθήσει τα πούλμαν της Σχολής, διότι ορισμένοι γονείς του είχαν διαμαρτυρηθεί πως κάποιοι οδηγοί δωροδοκούνταν από άλλους γονείς και δεν εκτελούσαν σωστά τα καθήκοντά τους. Όταν ανακάλυψε την αιτία, το κακό σταμάτησε.

Παρακολουθούσε την πρόοδο των μαθητών και αργότερα και των μαθητριών, μάλιστα πολλές φορές έμπαινε ξαφνικά στην τάξη κατά τη διάρκεια του μαθήματος για να έχει άμεση γνώση των αντιδράσεών τους.

Επί εποχής του, στο Δημοτικό τα παιδιά φοιτούσαν δωρεάν, ενώ στο Γυμνάσιο και Εμπορικό πλήρωναν 5 λίρες Αιγύπτου το χρόνο. Οι πιο αδύναμοι οικονομικά πλήρωναν μειωμένα δίδακτρα…»

Ολόκληρο το αφιέρωμα για τον Θεοδόση Κονά μπορείτε να το διαβάσετε σε μορφή Pdf.