Ημέρα μνήμης για τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό η 77η Επέτειος από τη μάχη του Ελ Αλαμέιν, τη μάχη ορόσημο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τις δυνάμεις του Άξονα.
Και φέτος η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου και η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, μαζί με μαθητές και εκπαιδευτικούς από τα Ελληνικά Σχολεία παραβρέθηκαν στις εκδηλώσεις μνήμης που έγιναν στο Ελληνικό στρατιωτικό μνημείο, που βρίσκεται στη μέση της ερήμου, εκεί που κυματίζει μέρα νύχτα η γαλανόλευκη.Μάρτυρας αδιάψευστος για τη μάχη των Ελλήνων της 1ης Ταξιαρχίας.
Στην εκδήλωση μνήμης που πραγματοποιήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2019, την Ελληνική Κυβέρνηση, εκπροσώπησε, ο Έλληνας πρέσβης στο Κάιρο κ. Ν. Γαριλίδης και ο ακόλουθος Άμυνας στην Αίγυπτο Παρίσης Κανούτος. Την επιμνημόσυνη δέηση που τέλεσε ο Επίσκοπος Βαβυλώνος Θεόδωρος.
Η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου απέτισε και φέτος ύψιστο φόρος τιμής. Ο Αντιπρόεδρος της Ε.K.K κ. Μιχάλης Γκουνστέιν κατέθεσε δάφνινο στεφάνι στο Ελληνικό Στρατιωτικό Μνημείο τυλιγμένο με κορδέλα στα χρώματα της γαλανόλευκης σημαίας. Παρούσα στις εκδηλώσεις ήταν και η μεγάλη ευεργέτιδα της Ε.Κ.Κ, Αικατερίνη Σοφιανού Μπελεφάντη.
Ιδιαίτερα συγκινητικές στιγμές εκτυλίχτηκαν όταν κατέθεσε στεφάνι ένας από τους επιζώντες που πολέμησαν στο Ελ Αλαμέιν. Πρόκειται για τον κ. Πλάτωνα Συναδινό οποίος πριν συμπληρώσει τα χρόνια ζωής ρίχθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης. Πολέμησε υπέρ ειρήνης και πατρίδας.
Ο Πλάτων Συνοδινός, το 1942 ήταν ένα αμούστακο αγόρι όταν κατετάγη στην 1η Ταξιαρχία που πολέμησε στην πρώτη γραμμή του πυρός στο Ελ Αλαμέιν. Με μοναδικό του κίνητρο τα υψηλά ιδανικά της ελευθερίας και της ανεξαρτησία και «όπλο» την ορμή της πρώτης νιότης, ρίχθηκε στο μέτωπο του πολέμου. Ήταν ένας από τους Έλληνες στρατιώτες που συντέλεσαν στην πρώτη καθοριστική νίκη των Συμμάχων και την αρχή της απομάκρυνσης των δυνάμεων του Άξονα από τη Βόρεια Αφρική.
Με παρρησία φορώντας στο πέτο τις ύψιστες τιμητικές διακρίσεις και τα παράσημα που του έδωσε η Ελλάδα ως ελάχιστο φόρο τιμής για τη συμβολή του στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατέθεσε στεφάνι στο Ελληνικό Μνημείο του Ελ Αλαμέιν. Το χειροκρότημα έντονο και παρατεταμένο όχι μόνο από την Ελληνική και την Κυπριακή αντιπροσωπεία αλλά και από τους εκπροσώπους των διπλωματικών αντιπροσωπειών που ήρθαν να καταθέσουν στεφάνι.
Όμως εκείνος έστρεφε το βλέμμα του στη νεολαία, στους μαθητές των ελληνικών σχολείων του Καΐρου και της Αλεξάνδρειας.
Ζήτησε μάλιστα μετά τις εκδηλώσεις μνήμης να φωτογραφηθεί με τους μαθητές της 6ης Δημοτικού της Αχιλλοπουλείου Σχολής Καΐρου καθώς όπως τους είπε ένοιωθε υπερήφανος όταν τους έβλεπε μαζί με τους μεγαλύτερους μαθητές της Αμπετείου Σχολής Καΐρου να κρατούν την Ελληνική Σημαία.
Ο κ. Συναδινός μίλησε στο «Νέο Φως», την εφημερίδα της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου και στην ιστοσελίδα ekkairo.org για τη μάχη του Ελ Αλαμέιν και το μήνυμα που στέλνει σήμερα.
«…Ήταν δύσκολες μέρες. Ήταν επικίνδυνες μέρες για την 1η Ελληνική ταξιαρχία την εποχή εκείνη…», λέει μεταξύ άλλων και προσθέτει ότι η ταξιαρχία διέσπασε την πρώτη γραμμή αμύνης Των Γερμανών, διέλυσε το Γερμανικό σύνταγμα και προχώρησε αρκετά χιλιόμετρα.
«Η Ελλάδα δεν είναι η πρώτη φορά που προσέφερε υπηρεσίες και αίμα κατά τη διάρκεια πολέμων εκτός Ελλάδος. Και στην Αφρική και στην Κορέα πολέμησαν οι Έλληνες για την Ελευθερία, την Ειρήνη και την ανεξαρτησία των λαών. Εύχομαι όλοι οι λαοί του κόσμου να είναι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι», είπε χαρακτηριστικά.
Το χειροκρότημα παρατεταμένο για τον βετεράνο του Ελ Αλαμέιν. Τα μάτια όλων βούρκωσαν από υπερηφάνεια. Η φωνή και ανάσα «κόπηκε» στο ένα λεπτό που κρατήθηκε σιγή στη μνήμη των θυμάτων.
Και λίγα λεπτά αργότερα, όλος ο χώρος του μνημείου αντήχησε με τις φωνές των παρευρισκομένων που έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο Ελλάδας και Αιγύπτου.
Ο Πρέσβης της Ελλάδος στο Κάιρο κ. Ν. Γαριλίδης στο χαιρετισμό του τόνισε:
«Πριν από 45 χρόνια μαθητής στην Αμπέτειο Σχολή, είχα παραβρεθεί επανειλημμένως στην υποβλητική αυτή τελετή, στεκόμενος ανάμεσα στους Έλληνες Ναυτοπροσκόπους Καιρου. Ακόμη θυμάμαι ζωηρά την πολυππληθή αντιπροσωπεία του Συλλόγου Βετεράνων της μάχης του Ελ Αλαμέιν. Ο καιρός πέρασε και σήμερα έχουμε έναν βετεράνο τον Πλάτωνα Εμμανουήλ Συναδινό. Ο Ελληνικός στόλος και ο Ελληνικός στρατός που μπόρεσε να διαφύγει μετά την κατάληψη των Αθηνών από τον Άξονα, κατέφυγε στην Αλεξάνδρεια, όπως ακριβώς είχε καταφύγει στη Σαλαμίνα μετά την κατάληψη της Αθήνας από τον Ξέρξη.
Οι Ελληνικές δυνάμεις ενισχύθηκαν από επίστρατους αλλά και από εθελοντές Αιγυπτιώτες από ένα Τάγμα 1ης Ταξιαρχίας, συνολικά 5.500, το 20% Αιγυπτιώτες. Αν Μαραθώνας ήταν το Αλβανικό, Θερμοπύλες το Ρούπελ, το Ελ Αλαμέιν είναι η Σαλαμίνα και το Ρίμινι οι Πλαταιές. Ο καταστρεπτικός εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε με την απελευθέρωση μας θυμίζει τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, οι ιστορίες του Ηρωδότου και του Θουκιδίδη σε συνοπτική έκδοση μιας δεκαετίας «εξαιρετικά πυκνού πολιτικού χρόνου».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στεφάνι κατέθεσαν και οι διευθυντές των Ελληνικών Σχολείων του Καΐρου, ο κ. Γιώργος Ψάνης ο διευθυντής της Αχιλλοπουλείου Σχολής και η κ. Σωτηρία Μπέτα Αν. διευθύντρια της Αμπετείου Σχολής.
Κατά τη διάρκεια της επιμνημόσυνης δέησης, οι μαθητές των Ελληνικών Σχολείων κρατούσαν τη γαλανόλευκη σημαία.
Στεφάνι κατέθεσε ο στρατιωτικός ακόλουθος της Πρεσβείας της Κύπρου στο Κάιρο, εκπρόσωποι δεκάδων χωρών, της ο κ. Μιχάλης Καρυδιάς εκ μέρους της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, οι Πρόσκοποι του Καΐρου με τον επικεφαλής Χρ. Αντωνίου και της Αλεξάνδρειας με τον Επικεφαλής Άρη Μαρκουζάνη.
Επίσης, παραβρέθηκε ο Πρόεδρος του ΣΕΑΑΣ κ. Αλέκος Καζαμίας, η πρόεδρος του «Πτολεμαίου Β’» κ. Λιλίκα Θλιβίτου.
Η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου σε συνεχή ροή δημοσίευε εικόνες και video σε όλους τους λογαριασμούς που διαθέτει στα social media (facebook, twitter και instagram) και στο λογαριασμό της στο ΥouΤube.