Ένα ξόρκι του σεξ που σχεδιάστηκε για να αναγκάσει έναν άνδρα να πάει στο κρεβάτι με μία γυναίκα, ανακαλύφθηκε σε έναν αρχαίο αιγυπτιακό πάπυρο.
Το μεταφρασμένο ξόρκι «απαιτεί» ο άνθρωπος που ονομάζεται Κεφάλας (Kephalas) και φαίνεται να είναι Έλληνας, να αντιμετωπίζει «άγχος το μεσημέρι, το βράδυ και ανά πάσα στιγμή» μέχρι να κάνει σεξ με μια γυναίκα που ονομάζεται Ταρομεγουέι (Taromeway).
Στον πάπυρο βλέπουμε επίσης, ένα σκίτσο με τον «πρωταγωνιστή» της ιστορίας να είναι γυμνό και τα γεννητικά του όργανα διογκωμένα, ενώ του πετά ένα βέλος ο Άνουβις, ο αρχαίος Αιγύπτιος θεός των νεκρών.
Το «ερωτικό ξόρκι», που προφανώς ανατέθηκε από την ίδια την Ταρομεγουέι, ήταν πιθανόν τοποθετημένο σε έναν τάφο και προοριζόταν να καλέσει το φάντασμα του νεκρού. Με το που θα καλούνταν, αυτό το «ευγενές πνεύμα του ανθρώπου της νεκρόπολης» θα έπρεπε να κυνηγήσει παντού τον Κεφάλα και να τον κυριεύσει με την επιθυμία.
Ο παπύρος αναλύθηκε από τον αιγυπτιολόγο Ρόμπερτ Ρίντερ και από τον συνάδελφό του στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, Φόι Σκαλφ.
«Αυτό που βρήκαμε είναι μια πρόσκληση σε ένα νεκρό πνεύμα να εγερθεί ως φάντασμα και να βασανίσει έναν άνδρα» δήλωσε ο αιγυπτιολόγος Ρόμπερτ Ρίντερ. «Αν και αναφέρεται ως ξόρκι αγάπης στην πραγματικότητα είναι ένα ξόρκι για να επιβάλει το σεξ» πρόσθεσε.
«Ο πρωταγωνιστής δεν μπορεί να φάει, δεν μπορεί να πιει, δεν μπορεί να κάνει τίποτα εκτός από το να ακολουθεί τη γυναίκα, μέχρι τα ανδρικά του όργανα να ενωθούν με τα δικά της» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο πάπυρος εκτιμάται ότι χρονολογείται κάπου ανάμεσα στο δεύτερο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ. έως τον 2ο αιώνα μ.Χ. Τα ξόρκια όπως αυτά δεν είναι ασυνήθιστα στην πιο πρόσφατη ελληνορωμαϊκή περίοδο της Αιγύπτου, αλλά γίνονται συνήθως από έναν άντρα που επιζητά μια γυναίκα.
«Το πρόσωπο που έγραψε το ξόρκι, συμβουλεύτηκε εγχειρίδια γιατί υπάρχουν τουλάχιστον τρία ή τέσσερα διαφορετικά πράγματα που είναι ουσιαστικά αποσπάσματα από διαφορετικά εγχειρίδια», δήλωσε ο Δρ Ρίτνερ.
«Πρέπει να είσαι εκπαιδευμένος για να το γράψεις και το γεγονός ότι έχεις συμβουλευτεί βιβλία, δείχνει ότι ήταν μια επαγγελματική δουλειά και ότι θα κόστισε χρήματα», πρόσθεσε και συνέχισε:
«Οι γυναίκες ήταν λιγότερο πιθανό να μπορούν να διαβάζουν και να γράφουν στην Αίγυπτο την εποχή εκείνη – είναι δυνατόν, αλλά λιγότερο πιθανό – έτσι σχεδόν σίγουρα κάποιος προσέλαβε έναν επαγγελματία συγγραφέα. Οπότε, έπρεπε να έχει κάποια μέσα για να το κάνει αυτό. Δεν είναι απαραίτητα πλούσιος, αλλά τουλάχιστον αρκετά πλούσιος ώστε να ξοδεύει κρίσιμους πόρους για την πρόσληψη ενός συγγραφέα για να δημιουργήσει ένα ξόρκι».
«Το όνομά της είναι αιγυπτιακό, το όνομα της μητέρας της είναι αιγυπτιακό, το όνομα του είναι ελληνικό και το όνομα της μητέρας του είναι ελληνικό», σύμφωνα με τον Δρ. Ρίτνερ.
To παλαιότερο γνωστό ξόρκι της αρχαίας αιγυπτιακής περιόδου, είναι μέρος του The Ramesseum Papyri, μιας συλλογής που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, το οποίο χρονολογείται από το Μέσο Βασίλειο, που διήρκεσε από το 1975 π.Χ. μέχρι το 1640 π.Χ.
Πηγή: iefimerida.gr