Χρ. Καβαλής: Ομογενειακή παιδεία – Λύση εδώ και ώρα!

Όταν επαναλαμβάνεις πάντα τα ίδια πράγματα και δεν υπάρχει αποτέλεσμα, ένα εκ των δύο συμβαίνει … Ή λες ανέφικτα πράγματα και σε αγνοούν ή ο αποδέκτης σε βάζει σε πολύ χαμηλή προτεραιότητα μέχρι εσύ ο ίδιος να ξεχάσεις τα όσα του είπες.

Προφανώς θα καταλάβατε πως η εισαγωγή μου αφορά τα επαναλαμβανόμενα προβλήματα στην ομογενειακή παιδεία και την αντίδραση του Υπουργείου παιδείας, που δυστυχώς αρχίζουν να γίνονται ακόμα δυσκολότερα τις ημέρες του κορονοϊού!

Και καλά, αν όντως λέγαμε ανέφικτα πράγματα γιατί δεν μας το λένε – αφήστε που όποτε ακουστήκαμε τα πράγματα πήγαν ρολόι – αλλά ακούμε ναι, ναι, ναι… και τα ίδια επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο.
Με όποια κοινότητα του εξωτερικού και να μιλήσεις, το πρώτο θέμα που απασχολεί την ομογένεια είναι η παιδεία, αυτό δεν δείχνει πως το θέμα θέλει λύσεις και μάλιστα πρωτοποριακές;

Η σχολική χρονιά του 2019-2020 άρχισε για το κοινοτικό σχολείο του Καΐρου με έναν μόνο αποσπασμένο εκπαιδευτικό εξ Ελλάδος, και οι θέσεις συμπληρώθηκαν κοντά στο Δεκέμβρη, παρά τις καλές προθέσεις όλων και την πολύ έγκαιρη ειδοποίηση του Ελληνικού Υπουργείου από τον υπογράφοντα πριν κλείσει η πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου!

Λίγο η πολύπλοκη διαδικασία στο Υπουργείο, λίγο η γραφειοκρατία παντού, λίγο η έκδοση του υπηρεσιακού διαβατηρίου, λίγο η ειδική άδεια εισόδου (visa) το αποτέλεσμα είναι πως αν δεν είχε μεριμνήσει η Ε.Κ.Κ και προσλάβει 3 εκπαιδευτικούς – ιδιωτικής σύμβασης – το σχολείο από τον Σεπτέμβρη θα είχε 1 διευθυντή και μηδέν δασκάλους!

Δεκέμβρη λοιπόν η σωστή αρχή, Χριστούγεννα μετά, Κορονοϊός στην συνέχεια … καλύτερα δεν γίνεται!

Φυσικά δεν αμφισβητούμε την γιγάντια προσπάθεια της Ελληνικής Κυβέρνησης στο να αντιμετωπίσει την ασύμμετρη επίθεση του ιού, και πιστεύουμε πως ίσως είναι η πρώτη φορά που δικαιολογούμε το Ελληνικό Υπουργείο στην αργοπορία να προκηρύξει θέσεις.
Άλλο όμως είναι να δικαιολογούμε και άλλο να συνεχίζουμε να ανεχόμαστε την αργοπορία που για αδιευκρίνιστους λόγους συνεχίζεται, μειώνοντας την αξία της πολύ επιτυχημένης εντός της επικράτειας της Ελλάδος αντιμετώπισης του θέματος, βάζοντας όπως πάντα σε δεύτερη μοίρα την ομογένεια.

Ενώ μεσουρανούσαν τα προβλήματα του ιού το Υπουργείο μπόρεσε και ετοίμασε και κατέθεσε στην βουλή το βράδυ της Πέμπτης νομοσχέδιο με τίτλο: «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις» με το οποίο εισάγονται μεταρρυθμίσεις στην Πρωτοβάθμια, τη Δευτεροβάθμια και την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, εμείς γιατί ξεχαστήκαμε;

Προφανώς το σχέδιο υπήρχε ως πρόγραμμα του Κόμματος και πολύ καλά κάνουν και το θέτουν σε συζήτηση Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα και στη συνέχεια θα τεθεί προς ψήφιση στην Ολομέλεια, και γνωρίζουμε πως εμπεριέχει διατάξεις που αρχίζουν από το νηπιαγωγείο και φθάνουν στην εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση εφαρμόσιμες από τη χρονιά 2021-22, δηλαδή για όσους μαθητές μπουν τον Σεπτέμβριο 2020 στη Β’ λυκείου.

Όλα αυτά καλά για την Ελληνική επικράτεια, για την ομογένεια όμως.. επί του πρακτέου τι; Ελπίζουμε να διαψευστούμε και να υπάρχουν καινοτομίες και για την ομογενειακή παιδεία στο νομοσχέδιο, θα δούμε τι λέει, αλλά αμφιβάλω.

Επειδή λοιπόν ο χρόνος δεν επιστρέφει πίσω, για την ομογένεια πρέπει να υπάρξουν λύσεις εδώ και τώρα! Τα γραφεία των συντονιστών έπρεπε να πιέσουν για τις προκηρύξεις τον Φεβρουάριο του 2020, και τώρα πρέπει να πιέσουν για να πάμε στον μονόδρομο των παρατάσεων ειδάλλως μας περιμένει μια νέα σχολική χρονιά όπως αυτή του 2019-2020!

Παρατάσεις λοιπόν εδώ και τώρα, και άμεση προκήρυξη για την συμπλήρωση των κενών μετά τις όποιες παρατάσεις. Η πρόταση του οργανισμού μας είναι και παραμένει … οι παρατάσεις άνω της 4ετίας να είναι χωρίς επιμίσθιο, για να αντισταθμίζεται το «προτέρημα» που έχουν όσοι έμειναν στο εξωτερικό για κάποια χρόνια – αν το θέλουν, σε σχέση με τους συναδέλφους τους. Αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα του Υπουργείου.

Τέλος για πολλοστή φορά τονίζουμε πως είναι ώρα να ξανασκεφτεί το υπουργείο το θέμα της ομογενειακής παιδείας από μηδενική βάση και διακομματικά.

Η Κυβέρνηση που έδωσε και κέρδισε την πρόσφατη μάχη και η αντιπολίτευση μείζονα και ελάσσονα που έβαλε πλάτη, για το αγαθό της υγείας, είναι ώρα να στραφούν και στην ομογενειακή παιδεία!

Είναι ένα όπλο για τον Ελληνισμό που πληθυσμιακά μειώνεται, που αν δεν του δώσουν το ειδικό βάρος που του ταιριάζει, θα τους κρίνει η ιστορία!

Αναμένουμε…
Χρήστος Καβαλής