Απεφάνθη το ανώτατο Τουρκικό δικαστήριο και το μουσείο της Αγίας Σοφίας μετατράπηκε με προεδρικό διάταγμα του προέδρου της Τουρκίας Ρατζίμπ Ερντογάν σε τζαμί, ακυρώνοντας το αντίστοιχο διάταγμα του 1934 , που υπέγραψε ο Κεμάλ Αττατούρκ ιδρυτής της Τουρκικής δημοκρατίας.
Η ενέργεια αυτή χαρακτηρίστηκε από τον Ελληνικό Πολιτικό κόσμο ως πρόκληση και προσβολή κατά βάθος όμως ο τελικός χαμένος και προσβεβλημένος είναι μόνο η Τουρκία!
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όσο περνάει ο καιρός, ο κοσμικός χαρακτήρας της Τουρκίας του Κεμάλ , μετατρέπεται ελέω Ερντογάν, σε ένα καθαρά ακραίο ισλαμικό κράτος , με τον ηγέτη του και μέλος του κεντρικού οργανισμού της παγκόσμιας ισλαμικής αδελφότητας να προσπαθεί να σβήσει τον πατέρα της σύγχρονης Τουρκίας Κεμάλ Αττατούρκ και να πάρει την θέση του ως Χαλίφις Ερντογάν!
Η μετατροπή λοιπόν της Αγίας Σοφίας κατάφερε να γυρίσει το χρόνο πίσω και η Τουρκία να ζει το 2020 την λογική του 1453!
Κάθε άλλο λοιπόν από πρόκληση για τον υπογράφοντα δεν είναι η μετατροπή αυτή, καθώς είναι μια ενέργεια που αν καταφέρει κάτι είναι να υποβαθμίσει την εικόνα της μεγάλης Τουρκίας σε μια χώρα που προσπαθεί αντί να εκσυγχρονίζεται να ζει στο παρελθόν και να καταπατεί παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά χωρίς λόγο.
Ζούμε ως Έλληνες της Αιγύπτου σε μια χώρα που η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι και γνωρίζουμε καλά και από πρώτο χέρι, πως μια τέτοια ενέργεια είναι αντίθετη με τις αρχές του Ισλάμ αλλά και των ίδιων των εντολών του ιερού Κορανίου, που σέβεται την διαφορετικότητα της θρησκείας.
Η ενέργεια λοιπόν αυτή είναι ασυμβίβαστη με το πραγματικό Ισλάμ αλλά πλήρως συμβατή με τις αρχές του ισλαμικού κράτους, των τρομοκρατών δηλαδή που αφού δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή είναι φυσικό να μην σέβονται τις όποιες ευαισθησίες των άλλων.
Η σημερινή απόφαση κατά την γνώμη μου σηματοδοτεί το τέλος του κοσμικού χαρακτήρα της Τουρκίας και η 15η Ιουλίου 2020, ημέρα που μάλλον θα προσευχηθεί στην Αγία Σοφία ο Ερντογάν, θα είναι η ενδόμυχη ανακήρυξη του Ισλαμικής δημοκρατίας της Τουρκίας, που ονειρεύεται ο Ερντογάν να έχει τα σύνορα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Αυτή μαζί με οικονομικά συμφέροντα, είναι και οι αιτίες που βλέπουμε την Τουρκία στην Κύπρο στο Ιράκ στην Συρία στην Λιβύη και όχι μόνο… και όπου δεν μπορεί να μπει με τον στρατό του, να υποκινεί και να υποστηρίζει τους ομοϊδεάτες του αδελφούς Μουσουλμάνους για να μπορέσουν κάποτε να ανακτήσουν την εξουσία και να γίνει το όνειρό του πραγματικότητα και ο ίδιος παντοδύναμος Χαλίφις.
Η ηγεσία της Τουρκίας κατάφερε να δώσει στο εσωτερικό της ένα μήνυμα να ξεχάσουν αυτά που έκαναν την Τουρκία μια μεγάλη περιφερική δύναμη – τις αρχές του Κεμάλ – για να συσπειρώσει τους ισλαμιστές, και στο εξωτερικό ένα μήνυμα που το κατακρίνουν οι πάντες όσο και αν ήταν φιλικά προσκείμενοι στην Τουρκία.
Η απόφαση λοιπόν του Ερντογάν όσο και αν δεν μας αρέσει διαβάζοντας την ανάποδα, είναι μια κίνηση – πλεονέκτημα στην διεθνή σκακιέρα που πρέπει να την αδράξει η Ελληνική διπλωματία! Είναι δε μια τόσο καλή κίνηση… όσο κακή για την διπλωματία μας θα ήταν, αν το δικαστήριο αποφάσιζε να επαναφέρει την Αγία Σοφία, σε Ορθόδοξο Χριστιανικό ναό!
Για μας λοιπόν, η Αγία Σοφία… ήταν, είναι και θα παραμείνει Ορθόδοξος Χριστιανικός Ναός. Προσωπικά όταν επισκέφτηκα το «μουσείο» μπαίνοντας στον νάρθηκα έκανα τον σταυρό μου και σίγουρα δεν είμαι ο μόνος!
Όσο λοιπόν και να προσπαθούν να φορέσουν του ναού, τον μανδύα του μουσείου ή τζαμιού, η ιστορία δεν σβήνεται ούτε αλλάζει, δείχνει μόνο το ανάστημα και την νοοτροπία του αποφασίζοντα, και μας δίνει ένα τεράστιο όπλο να εκθέσουμε αυτό το αρρωστημένο ανάστημα και νοοτροπία διεθνώς.