H Ελληνική Κοινότητα στο Σουέζ (ΕΚΣ), υπήρξε μια από τις πιο δυναμικές της Αιγύπτου. Η γεωγραφική της θέση της επέτρεπε την συνεχή επαφή με τα σταθμευμένα Ελληνικά πληρώματα. Επίσης σημαντικό μέρος της παροικίας εργάζονταν στην εταιρία της διώρυγας , μια πολυεθνική τότε εταιρία που είχε – όπως όλες οι πολυεθνικές – υψηλή ποιότητα προσωπικού και στελεχών.
Η συγχώνευση της (ΕΚΣ) στην Ελληνική Κοινότητα Καΐρου (ΕΚΚ) έγινε μετά τον πόλεμο του 1967 όπου η πόλη και γενικά η περιοχή μετατράπηκε σε παραμεθόρια και στρατιωτική ζώνη , οπότε και η διαβίωση δεν ήταν εφικτή. Κληρονόμησε λοιπόν η ΕΚΚ την ΕΚΣ, αλλά δεν είχε πρόσβαση στους χώρους μέχρι αρκετό διάστημα, μετά τον νικηφόρο πόλεμο του 1973 και πιο συγκεκριμένα το 1979 όταν έγινε επίσημα η συγχώνευση .
Η αναγκαστική λοιπόν εγκατάλειψη , μαζί με πολλές δυσκολίες στην εξεύρεση τίτλων καθώς η πόλη βομβαρδίστηκε το 1967 και η φυγή υπήρξε σχεδόν άτακτη, μας έφερε πολλά χρόνια μετά μπρος σε μια πραγματικότητα πλήρους αδράνειας , και που παρά τις καλές προθέσεις , επί του πρακτέου δεν συνέβαινε τίποτα!
Όταν λοιπόν το 2001 ανέλαβα την Προεδρία της ΕΚΚ , είχα πάντα στο μυαλό μου πως η ενασχόληση μας με τα της ΕΚΣ αποτελεί υποχρέωση και ειδικά όταν επισκέφτηκα για πρώτη φορά τους χώρους , δεν μου έφυγε ποτέ από το μυαλό.
Αρχίσαμε λοιπόν να ψάχνουμε και να μεθοδεύουμε από τότε τον τρόπο και τις άδειες που πρέπει να έχουμε για να μπορέσουμε να συμμαζέψουμε λίγο τα πράγματα , αναθέτοντας βέβαια το εκτελεστικό σκέλος στην αρμόδια εφορεία Ναών και συγχωνευθέντων κοινοτήτων, όπως γίνεται με όλες τις αρμοδιότητες στην ΕΚΚ.
Η Εφορεία λοιπόν παρά τις καλές προθέσεις δεν μπόρεσε να παρουσιάσει μεγάλα επιτεύγματα στον τομέα αυτό , μέχρι που ανέλαβε τα ινία της η δυναμική και δραστήρια προϊσταμένη κ. Χρυσάνθη Σκουφαρίδου και Γενική Γραμματέας της ΕΚΚ, που θα έλεγα έκανε την νύχτα ημέρα σε αυτόν τον τομέα , καθώς εκτός των ναών της ΕΚΚ στο Κάιρο ασχολήθηκε με τα νεκροταφεία ,της Τάντας και του Σουέζ και τα εκκλησάκια των, και όχι μόνο.
Το Σουέζ όμως είχε μεγάλο μερίδιο στην προσπάθεια, καθώς με πρωτοβουλία της ΑΘΜ του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου Β! ,και αφού η ΕΚΚ μπόρεσε και εξέδωσε τις σχετικές άδειες , εξασφαλίστηκε η πλήρης ανακαίνιση του βασικού Ναού της ΕΚΣ, του Ι.Ν. της Αγίας Αικατερίνης από την εταιρία ORASCOM (Οράσκομ) , ενώ ο ίδιος ο Πατριάρχης επιμελείτο των λεπτομερειών και έτσι ο Ναός σήμερα αποτελεί στολίδι και τιμά την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό.
Μπρος σε αυτή την δυναμική του Μακαριότατου, η ΕΚΚ δια της κ. Σκουφαρίδου και το Πατριαρχείο δια του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Μέμφιδος και Πατριαρχικού Επιτρόπου Καίρου κ. Νικόδημου , μπόρεσαν και εξασφάλισαν την άδεια για τον καθαρισμό και στην συνέχεια περίφραξη του παλιότερου ναού της ΕΚΣ , του μερικώς βομβαρδισμένου ναού του Αγίου Γεωργίου (κτίσμα του 1873 λένε κάποιες πηγές) και την Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2020, ο αυλόγυρος του Ναού (που είχε μετατραπεί σε σκουπιδότοπο για πάνω από 50 χρόνια αποκλείοντας την πρόσβαση σε αυτόν) καθάρισε πλήρως.
24 συνεχείς ώρες διήρκησε η εργασία με εργολάβο του Δήμου και τη φυσική παρουσία των κκ. Έζατ Σάμι δικηγόρου της ΕΚΚ και Μίνα Μέτχατ Μηχανικού της ΕΚΚ.
Οι φωτογραφίες δείχνουν του λόγου το αληθές , τώρα θα υπάρξει συνέχεια με την περίφραξη καθώς η παλαιά περίφραξη στατικά ήταν επικίνδυνη και ελλιπής σε πολλά σημεία της. Μέχρι βέβαια να γίνει αυτό η ΕΚΚ όρισε φύλακες επί εικοσιτετράωρης βάσης .
Η Έκτατη Γενική συνέλευση της ΕΚΚ το 1990 είχε αποφασίσει την παραχώρηση του Ναού και την εκποίηση του οικοπέδου , γεγονός που θα επανεξεταστεί αφού ολοκληρωθεί η εργασία.
Εκ μέρους της ΔΕ εκφράζω τις θερμές ευχαριστίες πρωτίστως στην ΑΘΜ τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρο τον Β! , στον διοικητή του Σουέζ Στρατηγό Κο. ABD EL MEGID SAKR και ιδιαιτέρως σε όλους τους συντελεστές που προανέφερα, ευχόμενος η ευλογία του Αγίου Γεωργίου να τους συνοδεύει.
Χρήστος Καβαλής
Πρόεδρος της ΕΚΚ