Με αυτές τις γραμμές θα ήθελα να αποτίσω φόρο τιμής στον κ. Νικόλα Πολίτη, τον επί πολλών ετών Προιστάμενό μου στην Εφορεία Μεταφραστικού Τμήματος της Ελληνικής Κοινότητας Καϊρου.

Για το έργο του και την προσφορά του στα παροικιακά ίσως είναι άλλοι πιο αρμόδιοι από εμένα να τα καταγράψουν. Προσωπικά θα ήθελα να αναφερθώ και στην ανθρώπινη διάσταση αυτού του αξιόλογου ανθρώπου, έτσι όπως την έζησα στα τόσα χρόνια της συνεργασίας μας. Ο Nικόλας Πολίτης ήταν ένας ακριβοδίκαιος Προϊστάμενος, που τον διέκρινε μια έμφυτη ευγένεια και μια καλή διάθεση προς όλους τους υφισταμένους του, από τον μικρότερο ιεραρχικά έως τον μεγαλύτερο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όταν έπρεπε δεν ήξερε να βάζει τα πράγματα στην πρέπουσα τάξη.

Υπήρξε πάντα ανοιχτός στις νέες ιδέες, τις οποίες άκουγε με προσοχή και υποστηρικτός στην κάθε προσπάθεια αναβάθμισης του τμήματος, δίνοντας πάντα τις πολύτιμες συμβουλές του που απόρρεαν από την μακροχρόνια εμπειρία και προσφορά του στα κοινά.

Με αυτά τα χαρίσματα καλλιεργούσε πάντα ενα θετικό κλίμα συνεργασίας και έκανε τους υφισταμένους του να εργάζονται με ακόμη μεγαλύτερο φιλότιμο. Αυτό πιστεύω ήταν ο στόχος του αλλά και το κατόρθωμά του και έτσι είχε δημιουργήσει την πρώτη dreamteam του Μεταφραστικού.

Πάντα χαμογελαστός και προσινής, με υψηλή αίσθηση του χιούμορ, ιδιαίτερα χαρισματικός αφηγητής της ιστορίας του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού.

Η ανέλιξή του στα διάφορα υψηλά πόστα ποτέ δεν τον έκανε να χάσει την αυθεντικότητά του, ως ενός γνήσιου και κοσμοπολίτη Αιγυπτιώτη. Σήμερα η παροικία θρηνεί την απώλεια αυτού του χαρισματικού ανθρώπου, όμως τελικά αυτό που μένει είναι η υστεροφημία και η καλή ανάμνηση στο νου και στην καρδιά του καθενός μας που τον ζήσαμε από κοντά. Μένει μαζί βέβαια και μια γλυκόπικρη γεύση.

Γλυκιά, γιατί πέρασαν από την ζωή σου τέτοιοι Άνθρωποι και την εμπλούτισαν με την παρουσία τους και πικρή, γιατί έφυγαν πια για το μεγάλο τους ταξίδι. Ευτυχώς όμως, το παράδειγμά τους μένει για να μας συντροφεύει… Καλό Παράδεισο κύριε Νικόλα, θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη…

Ελένη Φοντριέ