Κ. Μιχαηλίδης στο Επετειακό Νέο Φως 1821-2021: Αναμνήσεις στην Αλεξάνδρεια από την Εθνική Εορτή της 25ης Μαρτίου

Ο Ελληνισμός γιορτάζει την συμπλήρωση 200 χρόνων από την έναρξη της Επανάστασης του 1821 και στο μυαλό μου έρχονται αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια στην Αίγυπτο. Θυμάμαι ακόμα πόσο έντονα γιορτάζαμε τις Εθνικές Εορτές το διάστημα ανάμεσα στο 1955 και το 1970 στην Αλεξάνδρεια. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε μαθητής που να μπέρδευε τις δύο Εθνικές Εορτές. Όλοι γνώριζαν τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου και τι την 25η Μαρτίου, δείγμα του εξαίρετου έργου των δασκάλων και των καθηγητών μας.

Γράφει ο Κώστας Μιχαηλίδης, Πρόεδρος του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων (σε μπλε κουτακι)

Τα μαθήματά μας εκείνες τις περιόδους προσαρμόζονταν για τις ανάγκες του εορτασμού των επετείων, ενώ οι εκπαιδευτικοί μας με ομιλίες κι εκθέσεις εξυμνούσαν τον πατριωτισμό μας. Στο δημοτικό παραμονή της γιορτής της 25ης Μαρτίου, όλα τα παιδάκια είχαν και από ένα ποίημα να απαγγείλουν και το έκαναν με χαρά και περηφάνια, ενώ αξέχαστες έχουν μείνει οι θεατρικές παραστάσεις στην υπέροχη αίθουσα της «Ιουλίας Σαλβάγου» στο Ελληνικό Τετράγωνο του Σάτμπυ. Έναν χώρο που έχει γνωρίσει μεγάλες δόξες από τους σπουδαίους καλλιτέχνες που πέρασαν από εκεί. Εκείνες τις μέρες οι μικροί μαθητές παίρναμε τη θέση τους και μέσω θεατρικών σκετς, εξυμνούσαμε τον αγώνα των προγόνων μας που μας χάρισε την ελευθερία σε ένα γαλανόλευκο φόντο που δημιουργούσαν οι σημαίες μας.

Ακολουθούσε ο Εκκλησιασμός, συνήθως στον Ι.Ν. του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, με τις σημαίες να έχουν πάντα περίοπτη θέση. Ο ή η σημαιοφόρος κρατούσαν την γαλανόλευκη από τη μια και από την άλλη την αραβική σημαία. Ακόμη στις εκκλησίες μας είχαμε και τους προσκόπους και τις οδηγούς, ενώ το «παρών» έδινε και η φιλαρμονική. Η κορύφωση ερχόταν, όταν έπαιζαν τους εθνικούς  ύμνους: Πρώτα τον Αραβικό και στη συνέχεια τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο. Σε αυτό το σημείο πάντα ανατριχιάζαμε και τα μάτια ύγραιναν. Η φλόγα του πατριωτισμού μάς ξεσήκωνε και μας δημιουργούσε πολλή συγκίνηση. Μετά τις γιορτές και τον εκκλησιασμό οι οικογένειες μαζεύονταν στα σπίτια για φαγητό με πατροπαράδοτες ελληνικές γεύσεις και αναπολούσαν τη Μητέρα πατρίδα.
Πάντα οι Έλληνες που είναι μακριά από την πατρίδα γιορτάζουν και θα γιορτάζουν με συγκίνηση και νοσταλγία τις εθνικές μας επετείους. Έτσι συνέβαινε και στην Αίγυπτο, καθώς με απόλυτο σεβασμό τιμούσαμε μέσα από την καρδιά μας την ιστορία μας. Αυτές οι στιγμές έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη μας και μας συντροφεύουν ως και σήμερα.

{25η Μαρτίου 1956 Αλεξάνδρεια. Σχολική Εορτή στο νηπιαγωγείο  Μυρτώ Στεφανοπούλου – Μιχαηλίδου, κόρη του αείμνηστου Επίτιμου Προέδρου της ΑΕΕΑ (Ένωση) Μιχάλη Στεφανόπουλου.}