Το πάρτι των μαθητών της Αμπετείου έγραψε για ακόμα μια φορά Ιστορία

Από νωρίς το απόγευμα της Πέμπτης 31 Μαρτίου, οι συζητήσεις στα «πηγαδάκια» των μαθητών και των εκπαιδευτικών μπροστά από τα λεωφορεία των Ελληνικών Σχολείων  έδιναν και έπαιρναν. Όλοι αδημονούσαν να ξεκινήσουν για τον μεγάλο προορισμό της ημέρας. Τα γεμάτα ζωντάνια χαμόγελα των παιδιών, οι φωνές τους και τα εφηβικά τους πειράγματα κυριαρχούσαν στον δρόμο με τους αμέριμνους περαστικούς να γυρνούν το κεφάλι τους μειδιώντας μπροστά στη νεανική ροή.

Και έφτασε η ώρα που γέμισαν τα πούλμαν και το σύνθημα της εκκίνησής δόθηκε. Η διαδρομή έως τον Ναυτικό Όμιλο φυσικά μετατράπηκε σε σχολική εκδρομή. Από την άλλη μεριά οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου που είχαν το γενικό πρόσταγμα ήταν από νωρίς εκεί, φροντίζοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια.  

Γύρω στις 9 το βράδυ έφτασε και το δεύτερο πούλμαν με τους υπόλοιπους καθηγητές και μαθητές. Πολλοί ήταν οι γονείς που συνόδευαν τα παιδιά τους και ήρθαν στην γιορτή να διασκεδάσουν με την δική τους παρέα. Η Αναπληρώτρια Συντονίστρια κα Μπέτα Σωτηρία, ο Διευθυντής της Αμπετείου κ. Γιώργος Κοκορέλης όπως και πολλοί εκπαιδευτικοί από τις δύο σχολές παραβρέθηκαν  στην γιορτή.

Μόλις οι μαθητές διαπίστωσαν ότι μαζεύτηκαν όλοι οι φίλοι τους άρχισαν το μουσικό πρόγραμμα με την Ναμίρ να λαμβάνει με σοβαρότητα την θέση της πίσω από το λάπτοπ την ώρα που τα φαγητά σερβίρονταν στα τραπέζια. Μικροί και μεγάλοι χωρίστηκαν στα δικά τους «στρατόπεδα» ενώ η πίστα άρχισε να «ζεσταίνεται» σιγά σιγά  από τους πρώτους χορούς των παιδιών.

Λίγη ώρα μετά, τα πράγματα σοβάρεψαν, η μουσική δυνάμωσε και όλοι μαζεύτηκαν στην πίστα…

Μια χαρούμενη έκρηξη ζωντάνιας, αλλά και μια εικόνα που δεν θα ξεχαστεί από κανέναν. Δεν ήξερες ποιόν να πρωτοχαζέψεις. Τον Χρήστο που μας μάγεψε με το ζεϊμπέκικό του, κάνοντάς μας όλους έναν κύκλο γύρω του, την Ελένη την νηπιαγωγό που χόρευε με πάθος όλους τους χορούς, ελληνικούς και ξένους, παραδοσιακούς και μοντέρνους ενώ συνάμα τραγουδούσε με ευχέρεια όλους τους στίχους, την Δώρα την γυμνάστρια των σχολείων που με το χορευτικό της λίκνισμα δίδαξε στην πίστα από «Σέικ» μέχρι «κοφτό Πρεβέζης» ή τέλος τον Αλέκο τον  μικρό μαθητή του Γυμνασίου που χτύπαγε με δύναμη το χέρι του στο πάτωμα σε κάθε στριφογύρισμα, του δικού του μυσταγωγικού ζεϊμπέκικου.

Η γιορτινή ατμόσφαιρα τέλειωσε «δυστυχώς» απότομα στις 11 το βράδυ, αφήνοντας στην μέση τον πιο γλυκό χορό που είναι πάντα ο τελευταίος.

Τα ζεστά φώτα της πόλης, η γοητεία του Νείλου, μα πάνω από όλα τα παιδιά με τα νιάτα και την ομορφιά τους μας ταξίδεψαν και μας έκαναν να νιώσουμε την ελπίδα, για το «αύριο» της Ελληνικής Παροικίας.

Χρήστο, Κάρολ, Παύλο, Αλέξανδρε, Γκάνα, Φωτεινή και  Ναμίρ, σας ευχαριστούμε για την ομορφιά που μας προσφέρατε. Με το ξεχωριστό σας πάρτι  στον Ναυτικό Όμιλο, αποχαιρετήσατε με ένα χαμόγελο κι ένα δάκρυ, την σχολική σας διαδρομή στην Αχιλλοπούλειο και την Αμπέτειο. Η μεγάλη σχολική σας εκδρομή, ο τελευταίος σταθμός που θα ζήσετε όλοι μαζί, πλησιάζει. Να την απολαύσετε όπως επιθυμεί η καρδιά σας!  

Σας ευχόμαστε από τα βάθη της καρδιάς μας καλή πρόοδο με ότι  καταπιαστείτε στην ζωή σας.