Με συγκίνηση και λαμπρότητα γιορτάσαμε άλλη μια χρονιά την Κυριακή των Βαΐων στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων στη Σούμπρα του Καΐρου. Στην καρδιά της άλλοτε ακμάζουσας ελληνικής Παροικίας, ο Ιερός Ναός άνοιξε τις πύλες του για να υποδεχτεί τους πιστούς που προσήλθαν με ταπεινή καρδιά και βαθιά πίστη.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Ιωακείμ τέλεσε με κατάνυξη τη Θεία Λειτουργία, πλαισιωμένος από τον Πρωτοψάλτη  της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Κωνσταντίνο Μιχαλακόπουλο και τις κυρίες Ελένη Χαγιάτ και Σταματία Κολοκοτρώνη που με τις ψαλμωδίες τους μετέφεραν νοερά το εκκλησίασμα στη θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στην Ιερουσαλήμ.

Μια ημέρα χαράς, γεμάτη φως και εσωτερική ανάταση. Και όμως, η μνήμη της ερχόμενης προδοσίας και του Πάθους δεν έλειπε από καμία καρδιά. Γιατί, όπως έγραψε και ο μεγάλος μας ποιητής Κώστας Βάρναλης:

«Θεριά οι άνθρωποι δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν… Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν.»

Η αψίδα από φοινικόφυλλα μπροστά στο Ιερό θύμιζε τη νίκη επί του θανάτου, που ήδη προεικονίζεται με την Ανάσταση του Λαζάρου. Κι όμως, μέσα σε αυτή τη θριαμβευτική υποδοχή, η πορεία προς το Σταυρό είχε κιόλας αρχίσει. Γιατί ο Χριστός δεν ήρθε να κατακτήσει με ξίφος και κραυγές, αλλά με την αγάπη, την ταπείνωση και το φως της αλήθειας. Και το φως – όσο λυτρωτικό κι αν είναι – δεν το αντέχουν όλοι.

Ο λαός τότε, όπως και τώρα, αποζητούσε τον απελευθερωτή που θα λύτρωνε από τα δεσμά της αδικίας. Μα Εκείνος ήρθε να ελευθερώσει πρώτα την ψυχή, κι αυτό ήταν ότι πιο επαναστατικό. Ήρθε να μιλήσει για συγχώρεση, για ενότητα, για θυσία. Γι’ αυτό και ο λαός που φώναζε «Ὡσαννὰ τῷ Υἱῷ Δαυΐδ» δεν άργησε να μεταμορφωθεί σε όχλο που κραύγαζε «Σταύρωσον αὐτόν».

Μετά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας, ο λόγος του πατρός Ιωακείμ ήρθε σαν ήρεμος άνεμος να απλώσει μέσα μας τη σημασία αυτής της μεγάλης ημέρας και να φωτίσει την πορεία που ξεκινά: από τον θρίαμβο προς τον Γολγοθά – και τελικά στην Ανάσταση. Στην συνέχεια με αγάπη και έναν καλό λόγο για τον καθένα μοίρασε στους πιστούς τα βάγια – σύμβολο νίκης, ελπίδας, αλλά και προσδοκίας.

Η πνευματική πανδαισία της εορταστικής ημέρας στους Αγίους Αναργύρους ακολούθησε μια άλλη αγαπημένη παράδοση: το καθιερωμένο γεύμα με ψάρι στο φιλόξενο εντευκτήριο του Ορθόδοξου Πνευματικού Πατριαρχικού Κέντρου, το οποίο φέτος προσέφερε με αγάπη ο κ. Γιώργος Χαγιάτ.

Η ζεστασιά, η ευγένεια και η φροντίδα όλων όσοι εργάστηκαν για την επιτυχία του γεύματος, ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή. Ο Πρόεδρος του Κέντρου, κ. Γιώργος Ζουμπουλίδης, και οι κυρίες Μαρία Χέλμη, Άννα Γεωργαλίδου, Ρούλα Καλαντζή, Χριστίνα Αντωνίου και Μαρία Τσαγλάκη, μαζί με τον Αρχηγό των Προσκόπων, κ. Χρήστο Αντωνίου, τον Βαθμοφόρο Πρόσκοπο, κ. Γιώργο Αγγελίδη αλλά και τα γελαστά και χαρούμενα Προσκοπάκια, φρόντισαν για την κάθε λεπτομέρεια, αφήνοντας σε όλους μας την ζωηρότερη ανάμνηση.

Η Κυριακή των Βαΐων δεν είναι απλώς η προεόρτια στιγμή της Μεγάλης Εβδομάδας. Είναι καθρέφτης της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης. Της δίψας για ελπίδα, αλλά και της αδυναμίας να αντέξουμε την αλήθεια όταν αυτή μάς ξεβολεύει. Κι όμως, κάθε χρόνο, μέσα από τον κύκλο της λατρείας, δίνεται σε όλους μας η ευκαιρία της αναγέννησης.

Γιατί μπορεί να σταυρώνουμε, αλλά μπορούμε και να αγαπάμε. Και αυτό σε κάθε σημείο της ζωής μας αντανακλά τη δική μας επιλογή.