Το Πνευματικό Φως του Αγίου Νικολάου και η Χειροτονία του Επισκόπου Ελευσίνος Τιμοθέου (εικόνες+βίντεο)

Στο  κέντρο του Καίρου στην δαιδαλώδη και πολύβουη γειτονιά του Χαμζάουι, βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου, η Καθέδρα της Πατριαρχικής Επιτροπείας. Ένας Ναός που ακτινοβολεί άσβεστα το αιώνιο φως της Ορθόδοξης πίστης και είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ταπεινή διακονία του Αγίου Νεκτάριου κατά τα χρόνια της παραμονής του στο Κάιρο

Με την ευλογία και τη μυσταγωγική παρουσία της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεοδώρου Β΄, τελέσθηκε την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός μετά  Αρτοκλασίας, στη μνήμη του Αγίου Νικολάου, του Μεγαλομάρτυρα και Θαυματουργού Επισκόπου των Μύρων της Λυκίας.

Πλαισιωμένος από τους Αρχιερείς του Αλεξανδρινού Θρόνου και πλήθος κληρικών που προσήλθαν από κάθε Εκκλησία του Καΐρου, αλλά και με την καλλικέλαδη ψαλμωδία του Πρωτοψάλτης της ΕΚΚ κ. Κωνσταντίνου Μιχαλακόπουλου και του Αραβώφωνου Πρωτοψάλτη κ. Τόνυ Ατάλα, ο Πηδαλιούχος του Αλεξανδρινού Θρόνου ανέδειξε με την παρουσία του τη μεγαλοπρέπεια και τη λαμπρότητα της εορτής.

Πέρασε το κατώφλι του Ναού ανταποδίδοντας χαμόγελα, ευχές και ευλογία. Οι καμπάνες αντήχησαν χαρμόσυνα, ενώ ο δυνατός ρυθμός των Προσκόπων σκέπαζε τον θόρυβο της πόλης, σκορπίζοντας πανηγυρική ατμόσφαιρα στα στενά δρομάκια του Χαμζάουι.

Πήρε τα κεριά της ευλαβικής του προσευχής από τα χέρια της επιτρόπου του Ναού, κας Βάσως Γαζή, προσκύνησε την εικόνα του Αγίου Νικολάου και κατευθύνθηκε στον Δεσποτικό Θρόνο για να χοροστατήσει στον Εσπερινό.

Κατά την ημέρα του Εσπερινού παρέστησαν οι Επιτετραμένοι της Ελληνικής και της Κυπριακής Πρεσβείας κ.κ. Αθανάσιος Λεούσης και Ονούφριος Οικονομίδης. Την Ελληνική Κοινότητα Καΐρου εκπροσώπησεη Γενική Γραμματέας κα Βίλλυ Πολίτη Ζουέ ενώ παρέστη και ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Ανδρέας Γιόσρι. Παρέστησαν επίσης ο Κοινοτικός Επίτροπος της ΕΚΑ κ. Βασίλης Ζουές και  ο Πρόεδρος του ΣΕΚ κ. Μιχάλης Μπίσκος.

Το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου, ανήμερα της μεγάλης εορτής, το ξημέρωμα βρήκε τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου ντυμένο και πάλι στα γιορτινά του, με τις καμπάνες να αναγγέλλουν από νωρίς την έναρξη της Θείας Ακολουθίας και τη χαρά της ημέρας να απλώνεται στις καρδιές όλων των πιστών.

Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β΄, πλαισιωμένος από τους Σεβασμιώτους Μητροπολίτες: Νουβίας Σάββα και Νιγηρίας Νικοδήμου, καθώς και των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης Προδρόμου, Μπενίν, Τόγκο και Μπουρκίνα Φάσο Αθανασίου, Ιππώνος Στεφάνου και Μαρεώτιδος Δαμασκηνού. Συμπροσευχόμενος παρέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μέμφιδος και Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου Νικόδημος.

Επίσης, το Ιερό Θυσιαστήριο πλαισιώθηκε από τους Πανοσιολογιοτάτους Ηγουμένους των Ιερών Μονών Αγκαράθου, τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη Διονύσιο, Αγίου Αντωνίου Άρβης τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη Αγαθάγγελο, και Λειμώνος, τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη Ιάκωβο, καθώς και από πολλούς κληρικούς του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και διαφόρων Μητροπόλεων της Ελλάδος.

Ο Αλεξανδρινός Θρόνος υποδέχεται τον νέο του Ποιμένα

Κάθε φορά που η Εκκλησία υψώνει έναν νέο ποιμένα στο ύψος της ευθύνης του Ιερού Θρόνου, ανοίγει ταυτόχρονα έναν καινούριο ορίζοντα πνευματικής πορείας. Μια χρυσή σελίδα όπου η παράδοση συναντά το σήμερα και συνεχίζει την αδιάκοπη πορεία της, η ζώσα μαρτυρία του Πατριαρχείου μας.

Σε αυτό το ιερό και μεγαλοπρεπές πλαίσιο, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ελευσίνος Τιμόθεος παρέλαβε από τα σεπτά χέρια του Πατριάρχη την ευθύνη της αρχιερατικής του διακονίας. Με βλέμμα ταπεινό, καρδιά φλογερή και ψυχή πλήρη ειρήνης, ο νέος Επίσκοπος εισήλθε στο μυστήριο της χειροτονίας του, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, για να βαδίσει τον δικό του δρόμο προσφοράς, καθοδήγησης και αγάπης προς το ποίμνιο που του εμπιστεύθηκε η Εκκλησία.

Στον χειροτονητήριο λόγο του ο Θεοφιλέστατος  Επίσκοπος εξέφρασε τη βαθιά συγκίνησή του για την εκλογή του, δηλώνοντας ότι στέκεται  ενώπιον του Πατριάρχη: «με ταπείνωσιν πολλήν και ευγνωμοσύνην, εκ βάθους καρδίας, δια την λίαν τιμητικήν προς την ελαχιστότητά μου εκλογήν», και ότι αναγνώριζε πλήρως «το μέγεθος της ευθύνης και το βάρος της ιερατικής αποστολής».

Στο πρόσωπο του Πατριάρχη αναγνώρισε το πρότυπο ιεραποστολικής διακονίας, λέγοντας:
«Παρακολουθήσαμεν εκ του πλησίον την έμπρακτην αγάπην Σας, την πατρική φροντίδα και το ιεραποστολικό κατά Χριστόν ήθος, ο εγένετο δι’ ημάς σχολείον ζωής και διακονίας.»
Τόνισε ότι η ιεραποστολή ήταν για εκείνον «σταυρική θυσία, προσφορά ζωής, υπομονή και καρτερία υπέρ του αδελφού ημών».

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στον άνθρωπο, ως αδιατάρακτη αξία ύπαρξης, υπογραμμίζοντας πως «κάθε άνθρωπος, πτωχός ή ισχυρός, εγγεγραμμένος ή περιφρονημένος, είναι η ζώσα εικόνα του Θεού, η οποία μας παρακαλεί να την αγαπήσουμε», ενώ προσέθεσε ότι ο Επίσκοπος καλείται να γίνεται «ποιμήν ενότητος, φάρος αγάπης και λιμήν παραμυθίας».

Στις ευχαριστίες του, εξέφρασε ευγνωμοσύνη προς τους γονείς, τους πνευματικούς πατέρες και τους καθηγητές του. Για τον Μητροπολίτη Δαμασκηνό ανέφερε: «Είναι ο αρχιερεύς τον οποίον πάντοτε θα ευγνωμονώ και θα ευχαριστώ, καθ’ ότι συνετέλεσε τα μέγιστα, με το εκκλησιαστικόν και
ιεραποστολικόν του ήθος, με την στοργικήν αγάπην δι’ ης με περιέβαλε, με την πραότητα και ταπεινότητα του χαρακτήρός του, με την φιλάνθρωπον αγάπην του δι’ έκαστον ανθρώπινον πρόσωπον ως εικόνα Θεού, εις το να αξιωθώ να ανέλθω εις το επισκοπικόν αξίωμα.»

Κλείνοντας, ευχήθηκε η νέα του διακονία να υπηρετήσει την Αφρική, «την ήπειρον του μέλλοντος και της ελπίδας», και υποσχέθηκε ότι θα αγωνιστεί με αυταπάρνηση ως «αφοσιωμένος εργάτης του Ευαγγελίου και άοκνος διακονητής της Αγάπης του Χριστού».

Τελείωσε με λόγια απόλυτης αφοσίωσης προς τον Πατριάρχη:
«Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα, ταις σεπταίς Υμών χερσίν ανατίθεμαι»

 Ο Πατριάρχης απηύθυνε την αντιφώνησή του στον Θεοφιλέστατο Εψηφισμένο Επίσκοπο Ελευσίνος Τιμόθεο με πατρική συγκίνηση, τονίζοντας ότι: «Η Εκκλησία Χριστού σήμερον χαίρει και ευφραίνεται διότι  το Πνεύμα το Άγιον έθετο Επισκόπους ποιμαίνειν την Εκκλησίαν του Θεού». Υπογράμμισε ότι η εκλογή του δεν αποτέλεσε έργο ανθρώπινης προτίμησης, αλλά καρπό της ενεργείας του Αγίου Πνεύματος, το οποίο καθοδήγησε τη ζωή και τη διακονία του από την Κρήτη έως τη Βοστώνη, από την Αθήνα έως τα Πατριαρχικά κέντρα του Καΐρου και της Αλεξανδρείας.

Επισήμανε ότι η κλήση του ωρίμασε μέσα από χρόνια προσευχής, υπακοής, ιεραποστολικής αφοσίωσης και Εκκλησιαστικής συνέπειας, και ότι ο Επίσκοπος λειτούργησε ως ορατό σημείο ενότητας του λαού με τον Χριστό, «εις τόπον Θεού», προσφερόμενος κατά το παράδειγμα του «ποιμένος του τιθέντος την ψυχήν υπέρ των προβάτων».

Αναφέρθηκε στον σταυρικό χαρακτήρα της αρχιερατικής πορείας και στην ανάγκη ταπεινώσεως, την οποία, όπως είπε, ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος ονόμασε «στολή της θεότητος». Εξήρε τη μακρά ιεραποστολική του εμπειρία στην Ελλάδα, στην Αμερική, στην Αφρική και στην Κύπρο, σημειώνοντας ότι ο άνθρωπος παντού αναζήτησε το ίδιο φως, την ίδια ελπίδα, τον ίδιο Χριστό.

Με αναφορές στον Σεφέρη και τον Ελύτη υπογράμμισε ότι ο νέος Επίσκοπος μετέφερε μέσα του το φως, το ήθος και τη γλώσσα της πατρίδας του, ενώ εξέφρασε τη συγκίνησή του για την προστασία της Θεοτόκου της Μονής Αγκαράθου, ευχόμενος ο Τριαδικός Θεός να ανοίξει μπροστά του τις πόρτες της νέας του πορείας.

Τόνισε επίσης ότι η χειροτονία τελέστηκε ενώπιον «νέφους μαρτύρων», μέσα στη μυστική παρουσία της Παναγίας και των Αγίων, και παρουσίασε την αγάπη ως κορωνίδα της αρχιερατικής ζωής, χωρίς αυτήν, είπε, η διακονία γινόταν βάρος, ενώ με αυτήν όλα φωτίζονταν και βρίσκουν νόημα.

Κατέληξε αναγνωρίζοντας την προθυμία του  Θεοφιλέστατου Επισκόπου Τιμοθέου να μιμηθεί την ταπείνωση της Παναγίας, λέγοντας «Ιδού ο δούλος Κυρίου», και τον κάλεσε να γίνει φως, πατέρας και ποιμένας της ελπίδας, αναζωπυρώνοντας το χάρισμα που του εμπιστεύτηκε ο Θεός. Ολοκλήρωσε με την ευχή να στερεώσει ο Θεός τα βήματά του και να φωτίσει την αρχιερατική του πορεία, σφραγίζοντας τον λόγο του με το τριπλό «Άξιος», ενώ τον προσκάλεσε να γονατίσει μπροστά από το Ιερό Βήμα και να λάβει την αύξηση του φωτός

Την πανηγυρική ημέρα παρέστησαν : Ο Έλληνας Πρέσβης κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου, ο ΑΚ.ΑΜ της Ελλάδας στην Αίγυπτο Πλοίαρχος Στέργιος Πούλιος ΠΝ, η Πρέσβης της Κύπρου κα Πόλυ Ιωάννου, ο νέος ΑΚΑΜ της Μεγαλονήσου Αντισυνταγματάρχης Πυροβολικού Νικόλαος Παρπότας, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Κάιρο κ. Συμεών Λιναρδάκης, ο Διευθυντής του Γραφείου Ο.Ε.Υ. κ. Ευάγγελος  Δαϊρετζής, ο κ. Ηλίας Γαλάνης Σύμβουλος Δημόσιας Διπλωματίας. Την Ελληνική Κοινότητα Καΐρου εκπροσώπησε η Αντιπρόεδρος κα Χρυσάνθη Σκουφαρίδου.

Από την εκπαιδευτική κοινότητα παρέστησαν ο Αναπληρωτής  Συντονιστής Εκπαίδευσης  κ. Γιώργος Κοκορέλης, η Διευθύντρια της Αχιλλοπουλείου κα Γεωργία Πετούση, ο Αναπληρωτής Διευθυντής της Αμπετείου κ. Βασίλειος Μπακούρος και πλήθος εκπαιδευτικών.

Οι Αραβόφωνοι της Εκκλησίας των Αρχαγγέλων του Ντάχερ «έδωσαν επίσης το παρόν» με τον Πρόεδρό τους κ. Σαλέμ Κασίς, τον κ. Κλόντ Νακάς Πρόεδρο των Αραβόφωνων Ορθοδόξων, την κα Αρλέτ Μόνσεφ Πρόεδρο του H.O.C και πλήθος πιστών από όλο το Ορθόδοξο Αραβόφωνο ποίμνιο των Εκκλησιών του Καΐρου.

Στην Αίθουσα του Θρόνου ο Θεοφιλέστατος έλαβε τις ευχές και τα δώρα των πιστών ενώ ακολούθησε γεύμα στο Ελληνικό Κέντρο Καΐρου.

Οι ευχές της αδελφής του Θεοφιλέστατου καθώς και των πιστών που ταξίδεψαν από την Νότια Αφρική για να τον τιμήσουν