Μια Χριστουγεννιάτικη γιορτή με παιχνίδι, δημιουργία και αξίες ζωής από τους Προσκόπους του Καΐρου

Οι Πρόσκοποι του Καΐρου απέδειξαν για ακόμη μία φορά πως ξέρουν να στήνουν γιορτές που δεν «καταναλώνονται», αλλά βιώνονται. Μια Χριστουγεννιάτικη συνάντηση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους, όχι για να εντυπωσιάσει, αλλά για να ενώσει παιδιά, βαθμοφόρους και γονείς σε έναν κοινό παλμό, στον γνώριμο και αγαπημένο χώρο του Προσκοπείου του Καΐρου.

Η γιορτή ξεκίνησε από εκεί που πάντα ξεκινά ο Προσκοπισμός: από την κίνηση, το διδακτικό παιχνίδι και τη χαρά της παρέας. Στον κήπο του Προσκοπείου, αλλά και μπροστά από τον Άγιο Κωνσταντίνο, τα παιδιά έπαιζαν «μήλα» τρέχοντας, γελώντας και δοκιμάζοντας τις δυνάμεις τους. Η μπάλα άλλαζε χέρια, οι φωνές μπλέκονταν με τα γέλια και ο χώρος γέμιζε ζωή.

Ακολούθησαν κι άλλα παιχνίδια στον κήπο, με τα παιδιά να μετατρέπουν κάθε γωνιά σε πεδίο δράσης και συνεργασίας, πάντα με τους βαθμοφόρους κοντά τους, όχι για να επιβάλουν, αλλά για να καθοδηγούν διακριτικά και να χαίρονται και αυτοί μαζί τους.

Στη συνέχεια, ο ρυθμός άλλαξε και η δράση μεταφέρθηκε στα τραπέζια των χειροτεχνιών. Εκεί, η δημιουργικότητα πήρε τη σκυτάλη. Χρωματιστά υλικά, κορδέλες, ξυλαράκια, πινέλα και κόλλες απλώθηκαν σαν μια ανοιχτή πρόσκληση στη φαντασία. Τα παιδικά χέρια δούλευαν ακούραστα, πότε συνεργαζόμενα και πότε ανταγωνιζόμενα με καλοσύνη, για το ποιό στολίδι θα γίνει πιο όμορφο. Οι βαθμοφόροι παρόντες, έδιναν ιδέες, βοηθούσαν στις δύσκολες στιγμές και φρόντιζαν ώστε κάθε μικρή δημιουργία να ολοκληρωθεί. Κάθε τελειωμένο στολίδι συνοδευόταν από χαμόγελα περηφάνιας και την ανάγκη να το δείξουν πρώτα στον διπλανό και μετά στους γονείς, που τα αγκάλιαζαν με χαρά.

Όταν οι χειροτεχνίες έδωσαν τη θέση τους στη διδακτική αφήγηση, ήρθε η ώρα του κουκλοθέατρου. Οι Ανιχνευτές πήραν τις θέσεις τους πίσω από το παραβάν και οι κούκλες ζωντάνεψαν μπροστά στα μάτια των μικρών Προσκόπων.

Όλοι ξετρελαμένοι δεν έπαιρναν τα μάτια τους από τις κινούμενες κούκλες, τη βασιλοπούλα και τον φτωχό χωριάτη μπαμπά της, τον σοφό βασιλιά και τον πάντα παρόντα επιτήδειο αριβίστα που προσπαθούσε να κερδίσει την εύνοια του σοφού βασιλιά με γαλιφιές και μπαγαποντιές  που στο τέλος αποκαλύφθηκαν επί σκηνής.  Μια ιστορία τόσο οικεία, ειπωμένη όμως με την μοναδική αμεσότητα του κουκλοθέατρου που δίδαξε τα παιδιά, με τον «Προσκοπικό» τρόπο για την αξία της καλοσύνης και την απλωσιά της ψυχής έναντι της κουτοπονηριάς και της δήθεν καπατσοσύνης.

Όλα τα παιδιά, αλλά και εμείς οι μεγάλοι παρακολουθούσαμε  απορροφημένοι, συμμετέχοντας με το βλέμμα και το συναίσθημα, μέχρι το θερμό χειροκρότημα του τέλους.

Χωρίς κανένας να το περιμένει ακούσαμε από μακριά τον γνώριμο ήχο της κουδούνας του Αι Βασίλη και τον είδαμε ξαφνικά μπροστά μας. Τα παιδιά μαγεύτηκαν, τον αγκάλιασαν και μαζεύτηκαν γύρω του για να πάρουν από τα χέρια του το δώρο τους για το καλό των γιορτινών ημερών.

Η γιορτή οδηγήθηκε σιγά σιγά στην πιο συμβολική της στιγμή. Η υποστολή των Προσκοπικών σημαιών και της Ελληνικής σημαίας έφερε ησυχία και σεβασμό. Μια πράξη απλή, αλλά γεμάτη νόημα, που υπενθύμισε σε μικρούς και μεγάλους ότι ο Προσκοπισμός δεν είναι μόνο παιχνίδι και χαρά, αλλά και αξίες, μνήμη και συνέχεια.

Με ευχές, αγκαλιές και αναμνηστικές φωτογραφίες, η συνάντηση έφτασε στο τέλος της. Το λεωφορείο της Ε.Κ.Κ. πήρε τον δρόμο της επιστροφής προς τα Ελληνικά Σχολεία, μεταφέροντας μαζί του παιδικές φωνές, χαμόγελα και την υπόσχεση της επόμενης συνάντησης, αυτή τη φορά για τα Κάλαντα.

Πίσω όμως από κάθε χαμόγελο, κάθε παιχνίδι και κάθε όμορφη στιγμή αυτής της γιορτής, βρίσκεται πάντα μια ομάδα ανθρώπων που εργάζεται αθόρυβα αλλά με ψυχή.

Ο Περιφερειακός Έφορος Αποδήμων κ. Ανδρέας Γιόσρι, η κα Ναταλί Σαΐντ, η κα Έντζι Χάλεντ, η κα Ιουστίνα Μορφούλη, ο κ. Γιώργος Αγγελίδης, καθώς και οι Κρίς Παναγιώτη και Θεοδώρα Αμίρ, αποτέλεσαν τον σταθερό άξονα γύρω από τον οποίο κινήθηκε όλη η γιορτή. Μια ομάδα ταλαντούχων, καταρτισμένων και βαθιά παθιασμένων βαθμοφόρων, που με συνέπεια, φροντίδα και αγάπη κατάφεραν να οργανώσουν μια εκδήλωση που τα είχε πραγματικά όλα.

Στη Χριστουγεννιάτικη γιορτή συμμετείχε ενεργά και η  Πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικής Συμπαράστασης κα Κωνσταντίνα Γεδεών.

Οι Πρόσκοποι του Καΐρου μάς χάρισαν για ακόμη μία φορά μία γιορτή γεμάτη ουσία, νεανικό παλμό και την καθαρή ενέργεια που μόνο ο Προσκοπισμός ξέρει να μεταδίδει. Τους ευχαριστούμε!