Οι Έλληνες της Αιγύπτου, ήταν ανέκαθεν ένα φωτεινό παράδειγμα για τους υπόλοιπους Έλληνες εντός και εκτός των συνόρων. Στο άκουσμα της λέξης Αιγυπτιώτης μας έρχεται στον νου η εποχή της ακμάζουσας περιόδου του Ελληνισμού της Αιγύπτου.
Ο Καβάφης, ο Τσίρκας, ο Μπενάκης, ο Τοσίτσας, η Πηνελόπη Δέλτα, ο Αβέρωφ, ο Παρθένης και τόσοι άλλοι που, κουβαλώντας την Ελλάδα μέσα τους, δημιούργησαν ένα «Φως» ελληνικό που έλαμπε και φαινόταν από την Αίγυπτο μέχρι τα πέρατα της γης. Ένα φως που τελικά δεν έσβησε ποτέ…
Μπορεί να άρχισε να τρεμοπαίζει όπως η φλόγα στα «Κεριά» του Καβάφη, αλλά τα τελευταία χρόνια όλα δείχνουν ότι το φως αυτό, η φλόγα αυτή δυνάμωσε και πάλι, και ότι υπάρχουν Έλληνες στο Κάιρο, στην Αίγυπτο, αναμφισβήτητα πολλοί λιγότεροι σε σχέση με το παρελθόν, αλλά με τόση θέρμη και δύναμη, που δεν θα την αφήσουν να σβήσει ποτέ…
Εύχομαι από καρδιάς, δύναμη και κουράγιο στην Ελληνική Κοινότητα Καΐρου, να συνεχίσει έτσι με το ίδιο σθένος και πάθος, να «φωτίζει» τις καρδιές μας, με τις δράσεις και τα επιτεύγματά της, με το «Νέο Φως»!
*Το κείμενο της κ. Βησσαρίωνος δημoσιεύθηκε στο «Νέο Φως» στην επετειακή έκδοση των 700 φύλλων και 20 χρόνων της εφημερίδας.
Διαβάστε επίσης:
Από το «Φως» στο «Νέο Φως»: Η ιστορία του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού στον Τύπο του Καΐρου (Ιστορικά ντοκουμέντα)