N. Νικηταρίδης: Οι απαρχές της Αιγυπτιακής Τηλεόρασης και οι Έλληνες

Από τα μέσα Απριλίου του 1951 είχαν ξεκινήσει στο Κάιρο οι δοκιμές εφαρμογής της τηλεόρασης από μία Γαλλική Εταιρία και από την Radiodifusion Franscaise. Ο πρόχειρος σταθμός είχε στηθεί στον τρίτο όροφο κτιρίου δίπλα από το σιδηροδρομικό σταθμό του Μπαμπ ελ Λουκ, ενώ ψηλά σ΄ ένα κτίριο είχε τοποθετηθεί η κεραία, την οποία με ιδιαίτερη περιέργεια έβλεπαν οι περαστικοί.

Γράφει ο Ν. Νικηταρίδης

Καθημερινά γίνονταν μία και δύο μεταδόσεις, που στην αρχή παρακολουθούσαν οι τεχνικοί, οι ειδικοί, μα και πολλοί περίεργοι. Συγκεκριμένα, δύο μηχανήματα τηλεοράσεως είχαν εγκατασταθεί στη μία αίθουσα, σε μία άλλη ήταν οι εγκαταστάσεις, μια τρίτη φιλοξενούσε τους τεχνικούς, ενώ επτά μικρές οθόνες είχαν εγκατασταθεί σε διάφορες αίθουσες όπου σαν σε αίθουσα κινηματογράφους παρακολουθούσαν οι φιλομαθείς.

Όλα τα σπίτια σε ακτίνα 10 χλμ. από το σταθμό μπορούσαν με ένα μηχάνημα λήψης να παρακολουθήσουν τις μεταδόσεις του πρόχειρου αυτού τηλεοπτικού σταθμού. Οι τυχεροί και εκλεκτοί όμως ήταν πολύ λίγοι. Μερικές προσωπικότητες με επικεφαλής το Βασιλέα Φαρούκ, τον πρωθυπουργό και μερικοί άλλοι είχαν στα σπίτια τους μηχανήματα λήψεως για να δουν το πρόγραμμα που μεταδιδόταν. Η κεραία που είχαν φέρει μαζί τους οι Γάλλοι ήταν μικρής εντάσεως, διότι η τηλεόραση τότε στην Αίγυπτο ήταν μονάχα δοκιμαστική και λίγο μετά ο πρόχειρος σταθμός θα διαλυόταν και οι Γάλλοι θα έφευγαν έως ότου κληθούν για κάτι μονιμότερο.

Εν τω μεταξύ η αίθουσα λήψης των εικόνων με τους ισχυρούς προβολείς και τα δύο μηχανήματα θύμιζε κινηματογραφικό στούντιο. Είχε στηθεί μια μικρή σκηνή, οι οπερατέρ είχαν λάβει θέσεις και ήταν έτοιμοι για τη μετάδοση. Σαν σε κινηματογραφική ταινία άρχιζε η παράσταση. Έπεφταν τα γράμματα με τον τίτλο ¨Τηλεόραση του Νείλου¨, το όνομα του σκηνοθέτη Γκαμάλ Μπέη Μαχγκούρ και σε λίγο ο εκφωνητής μετέδιδε σύντομα τις ειδήσεις. Κατόπιν μεταδίδεται ένα μικρό σκετσάκι με τίτλο ¨Ο Αιγυπτιακός Γάμος¨, με τους ηθοποιούς και τις χορεύτριες να εμφανίζονται λίγο πρόχειρα, αφού δοκιμές δεν γίνονταν. Χορός, τραγούδι και ζέστη που φτάνει τους 50 βαθμούς.

Κατόπιν το λόγο έχει και πάλι ο εκφωνητής που αναγγέλλει το χορευτικό ζευγάρι Καστρινού – Ζώκκα. Είναι οι πρώτοι Έλληνες που λαμβάνουν μέρος στο πρόγραμμα της αιγυπτιακής τηλεόρασης. Δύο ωραιότατοι χοροί και οι θεατές να μένουν εκστατικοί από το θέαμα. Ακολουθεί μία ταινία, μέσω ενός ειδικού μηχανήματος. Μία ώρα κράτησε συνολικά η μετάδοση, ενώ ακόμα οι Καΐρινοί δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως η εικόνα μεταδίδεται από τη μία αίθουσα στην άλλη.

Ακολουθεί η Επανάσταση και η εξορία του Βασιλέως το 1952, η ανακήρυξη της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας το 1953, η ανάληψη της εξουσίας από το Νάσσερ το 1954…κι η τηλεόραση μένει πίσω… Ως το Γενάρη του 1955 που διαβάζουμε πως αποφασίστηκε ότι η Αλεξάνδρεια θα ήταν η πρώτη πόλη της αιγυπτιακής δημοκρατίας που θα εγκαθίστατο σταθμός τηλεόρασης και για το σκοπό αυτό παραλήφθηκε η έπαυλη Μάλεκ Μπερ Τουσούν… Ακολουθεί και πάλι τηλεοπτική σιωπή, αφού το 1956 έχουμε την Κρίση του Σουέζ και το 1958 τη δημιουργία της Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας.

Και φτάνουμε στα τέλη του 1959 οπότε η Αίγυπτος υπογράφει σύμβαση με τη Radio Corporation of America για να παράσχει στη χώρα ένα τηλεοπτικό δίκτυο. Η κατασκευή του Ραδιοτηλεοπτικού Κέντρου στο Κτίριο Μασπέρο ολοκληρώθηκε το 1960 και στις 21 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς έλαβε χώρα η πρώτη εκπομπή της Αιγυπτιακής Τηλεόρασης, η οποία κράτησε 5 ώρες και περιλάμβανε απαγγελία του Κορανίου, ομιλία του Νάσσερ, τον εθνικό ύμνο και σύντομο δελτίο ειδήσεων.

Κι όσα ακολούθησαν αποτελούν πλέον την ιστορία της αιγυπτιακής τηλεόρασης, σε μια σειρά της οποίας με τίτλο ¨Μαα ελ Αϊλα¨ (Με την Οικογένεια) που προβλήθηκε το 1960 – την πρώτη χρονιά της επίσημης παρουσίας της δηλαδή – σε σκηνοθεσία Αμπάς Κάμελ εμφανιζόταν και ο Αιγυπτιώτης θεατράνθρωπος Γιώργος Ιορδανίδης.

Έτσι, οι Έλληνες και το 1951 και το 1960 είχαν το προνόμιο να εμφανιστούν στις αιγυπτιακές τηλεοπτικές οθόνες, πλάι στους σκαπανείς της Τηλεόρασης της Αιγύπτου.

Πηγές : ¨Ταχυδρόμος¨, Αλεξάνδρεια 15/5/1951, 4/1/1955 – en.wikipedia (2/1/2019)