Γιώργος Παπαναστασίου –  Αν. Καθηγητής στο ΑΠΘ, Διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Ιδρύματος Μανώλη Τριανταφυλλίδη και μέλος του Δ.Σ του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού

«Η αλήθεια είναι ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι από τις ισχυρές γλώσσες παγκοσμίως. Σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με τα Αγγλικά, ούτε με τα Γαλλικά, ούτε με τα Ισπανικά, ούτε σε σχέση με άλλες γλώσσες που έχουν πολύ περισσότερους ομιλητές από την Ελληνική και που ίσως είναι πιο απαραίτητες μέσα στη σύγχρονη  παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Επομένως αφενός, η εκμάθησή τους είναι πιο απαραίτητη  από περισσότερο κόσμο  αφετέρου, δεν έχουν πάρα πολλοί πρόσβαση στη διδασκαλία της Ελληνικής ως ξένης γλώσσας.  Σίγουρα η Ελληνική είναι μια γλώσσα πολιτισμού, είναι μια γλώσσα του παγκόσμιου πολιτισμού, μια γλώσσα του δυτικού πολιτισμού, πυλώνας του δυτικού πολιτισμού και έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί όχι μόνο στη σημερινή της μορφή αλλά και στις παλαιότερες. Επομένως από αυτή την άποψη είναι σίγουρο ότι πρέπει να δώσουμε έμφαση στη συνέχιση της διδασκαλίας της σε όλο τον κόσμο, είτε μιλάμε για Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια είτε για περιοχές όπως η Μέση Ανατολή, η Αίγυπτος και γενικά οπουδήποτε στον κόσμο όπου χρειάζεται να τονωθεί η διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας ως ξένης γλώσσας».

Είναι απειλή τα greeklish που χρησιμοποιούν πολλοί νέοι στην καθημερινή τους επικοινωνία για την ελληνική γλώσσα;

«Δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα greeklish ως απειλή για την Ελληνική Γλώσσα. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν απειλές για τις γλώσσες. Το μόνο που μπορεί να πάθει είναι να… πεθάνει. Και δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα για τα Ελληνικά ούτε υπάρχει κάποιο ζήτημα με το να γράφει κάποιος ελληνικά με κάποιο διαφορετικό τρόπο και όχι χρησιμοποιώντας το Ελληνικό αλφάβητο. Μερικές φορές μάλιστα ειδικά στη διάδοση της ελληνικής στον υπόλοιπο κόσμο θα μπορούσαν τέτοιες φωνητικές μορφές γραφής να βοηθήσουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι ούτε τις προτείνουμε ούτε τις συστήνουμε. Σίγουρα όμως δεν πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε ως προβληματικές».

*H δήλωση του κ.. Παναστασίου δημοσιεύθηκε στο αφιέρωμα του “Νέου Φωτός” για την Ελληνική γλώσσα.