«H ζωή είναι απρόβλεπτη. Τη μια ημέρα μπορείς να ζεις στην Μανσούρα και την επόμενη να παίρνεις το καράβι για τον Πειραιά αποχαιρετώντας για πάντα τον τόπο που μέχρι τότε ήξερες. Η ζωή είναι ένα ταξίδι κι εμείς πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε θάλασσα και για κάθε λιμάνι». Το απρόβλεπτο και η διαχείρισή του, η ανάγκη για διαρκή εξέλιξη είναι συνυφασμένα με τη ζωή της Έλενας Κοσσένα.
Πρόκειται για μια νέα γυναίκα, επιτυχημένη δικηγόρο, μητέρα και σύζυγο η οποία στις επικείμενες δημοτικές εκλογές συμμετέχει ως υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων με το Συνδυασμό «Αθήνα Ψηλά» του Κ. Μπακογιάννη.
Οι γονείς της έφυγαν από τη Μανσούρα και ξεκίνησαν μια νέα ζωή στην Ελλάδα. Με προίκα την ευγένεια και το σεβασμό στη διαφορετικότητα των Αιγυπτιωτών, διεκδικεί μια θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε η κ. Κοσσένα στο “Νέο Φως” και στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, ekkairo.org, μιλά για τα χρόνια στην Αίγυπτο, τους Αιγυπτιώτες γονείς της και τα ήθη και έθιμα που τηρούν ακόμη και σήμερα στην οικογένειά της. Αποκαλύπτει δε πως οι αρχές των Αιγυπτιωτών που της κληροδότησαν οι γονείς της, την ώθησαν να θέσει υποψηφιότητα με τον Συνδυασμό «Αθήνα Ψηλά» του Κ. Μπακογιάννη.
Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική και ειδικότερα να διεκδικήσετε μια θέση στο Δ.Σ της Αθήνας;
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο κέντρο της Αθήνας και ειδικότερα στα Πατήσια, όπου και διαμένω μέχρι και σήμερα. Έχω βιώσει τον σταδιακό αστικό μαρασμό των γειτονιών της πόλης, που κατά την άποψή μου οφείλεται στην επί μακρόν απραξία του κράτους να επέμβει και να διορθώσει τα μικρά και καθημερινά: τα πεζοδρόμια, την καθαριότητα, τον φωτισμό, την έλλειψη δημοσίου χώρου και πράσινου. Λόγω της μακρόχρονης αυτής απραξίας, τα αρχικώς μικρά προβλήματα γιγαντώθηκαν με αποτέλεσμα οι γειτονιές αυτές πλέον θα θεωρούνται «υποβαθμισμένες». Να μην αποτελούν τόπους επιλογής διαμονής αλλά δυστυχώς πολλές φορές τόπους αναγκαστικής διαβίωσης.
Αντιμετωπίζοντας κι η ίδια τα εν λόγω προβλήματα και παρότι στο παρελθόν δεν είχα συμμετάσχει σε εκλογές, αποφάσισα να βγω μπροστά για να συμβάλλω στην επίλυση των προβλημάτων της πόλης μου, παρακινούμενη από τα λόγια μιας μεγάλης Ελληνίδας, της Ελένης Γλυκατζή- Αρβελέρ: “Aν διευθύνουν οι ανίκανοι, φταίνε οι ικανοί. Κι αν διευθύνουν οι ανάξιοι, τότε φταίει η γενική απαξίωση”. Ήταν η πρώτη φορά που τόσο λίγες λέξεις αποτύπωναν πολλές δικές μου σκέψεις. Γιατί μπορεί να μην ευθυνόμαστε για πολλά από τα προβλήματα της καθημερινότητάς μας, σίγουρα όμως έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης όταν δεν κάνουμε κάτι για να τα διορθώσουμε».
Ποια η σχέση σας με την Αίγυπτο;
«Οι παππούδες κι οι γονείς μου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Αίγυπτο. Επαναπατρίστηκαν στην Αθήνα τη δεκαετία του 1960, όπως σχεδόν κι οι όλοι οι συγγενείς και φίλοι τους, με τους οποίους συνέχισαν να συναναστρέφονται και στην Ελλάδα. Εξαιτίας αυτού, έχω μεγαλώσει σε ένα οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον που συνέχισε να τηρεί και στην Ελλάδα τις Αιγυπτιώτικες παραδόσεις. Για παράδειγμα, του Αγίου Σπυρίδωνος φυτεύουμε σιτάρι και φακές και τη Μεγάλη Παρασκευή επισκεπτόμαστε 7 επιταφίους, όπως έκαναν και στην Αίγυπτο. Τα έθιμα αυτά τα τηρώ μέχρι και σήμερα στη δική μου οικογένεια, ευελπιστώντας ότι δεν θα χαθούν στο πέρασμα του χρόνου.
Πέραν τούτου, η ενασχόλησή μου από μικρή με τα Αιγυπτιώτικα σωματεία, όπως ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων, έχουν συμβάλλει στο να έχω αποκτήσει καλύτερη γνώση της ιστορίας μας, να γνωρίσω ανθρώπους με κοινό παρελθόν και κοινά βιώματα και να αποκτήσω μεγάλη περηφάνια για την καταγωγή μας. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έχουν παίξει και οι επισκέψεις μου στην Αίγυπτο, κυρίως αυτές που οργανώνουν τα Αιγυπτιώτικα σωματεία. Μια μοναδική για εμένα στιγμή ήταν όταν επισκεφτήκαμε τη Μανσούρα με το Σύλλογο Αποφοίτων των Εκπαιδευτηρίων Μανσούρας. Κατά την επίσκεψη αυτή άνοιξε για εμάς- μετά από χρόνια- η εκκλησία του Αγ. Αθανασίου και Κυρίλλου. Θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μου η στιγμή που εκκλησία γέμισε με δάκρυα συγκίνησης των πρώην παροίκων, οι οποίοι μετά ξεχύθηκαν στους δρόμους της πόλης για να βρουν τα σπίτια και τις παλιές τους γειτονιές. Ανάλογες στιγμές έχω ζήσει και σε άλλες επισκέψεις στο Κάιρο, την Αλεξάνδρεια, τη Μεχάλλα κι αλλού».
Αθήνα – Κάιρο. Υπάρχει κοινή συνισταμένη;
«Παρά το ανόμοιο των μεγεθών τους, οι δύο πόλεις χαρακτηρίζονται από την ιστορικότητά και το πλούσιο αρχαιολογικό και πολιτισμικό τους απόθεμα, το οποίο όμως δεν έχει αξιοποιηθεί στον βαθμό που θα έπρεπε. Για παράδειγμα, στην Αθήνα έχουμε σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους, όπως η Ακαδημία Πλάτωνος, που δεν αξιοποιηθεί ούτε έχει την επισκεψιμότητα που αξίζει σε έναν τέτοιο αρχαιολογικό χώρο.
Πέραν τούτου, θεωρώ ότι κι οι δύο πόλεις δεν πρέπει να στηρίζονται μόνο την ιστορία τους αλλά και να δημιουργήσουν νέα τοπόσημα που να αναδεικνύουν το χαρακτήρα τους ως σύγχρονες πόλεις και κοιτίδες νεότερου πολιτισμού. Στην Αθήνα, η Ωνάσειος Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος αποτελούν τέτοια παραδείγματα αλλά ευελπιστώ σε περισσότερες τέτοιες πρωτοβουλίες. Και ιδιωτικές και δημόσιες».
Υπάρχουν κάποιες αρχές των Αιγυπτιωτών που «κουβαλάτε» ως προίκα στο νέο σας βήμα;
«Η ευγένεια και ο σεβασμός στη διαφορετικότητα είναι δύο βασικές αρχές που με ακολουθούν σε κάθε βήμα της ζωής μου. Οι αρχές αυτές είναι βασικές για τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού πολιτισμού, που δυστυχώς λείπει στη χώρα μας. Προσωπικά πιστεύω ότι μόνο ξεπερνώντας κάποιες ιδεοληψίες και με ενότητα, μπορούμε να πάμε μπροστά».
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
«Να συνεχίζω να συμβάλλω στη βελτίωση της ζωής στην πόλη μου και στη διάδοση της Αιγυπτιώτικης ιστορίας και πολιτισμού. Από όποια θέση και με όποια ιδιότητα κι αν έχω».
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976 από Αιγυπτιώτες Έλληνες που επαναπατρίστηκαν τη δεκαετία του 1960.
Μεγάλωσε στον Αγ. Νικόλαο Αχαρνών και σήμερα ζει στα Άνω Πατήσια με τον σύζυγό της, και την τετράχρονη κόρη τους.
Είναι δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω και διαθέτει πολυετή εμπειρία σε υποθέσεις αστικών, εμπορικών και ναυτιλιακών υποθέσεων. Έχει συμμετάσχει σε δεκάδες συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ενώ άρθρα και ομιλίες της έχουν δημοσιευτεί στον νομικό τύπο.
Έχει λάβει πτυχίο Νομικής από το Α.Π.Θ. και μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών από το University of Kent (LL.M. in International Commercial Law) και το ALBA (Msc in Business Law for Law Practitioners).
Είναι ενεργό μέλος του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων και αρκετών επιστημονικών σωματείων.