Από το 1920 μέχρι το 2020 η Αίγυπτος ψήφισε περίπου 15 νόμους που ρύθμιζαν την σχέση ιδιοκτήτη και ενοικιαστού. Οι νόμοι της περιόδου 1960 και 1970 είχαν μια τεράστια κρατική επέμβαση και θα έλεγα … ανεπιφύλακτη – ρομαντική επιείκεια προς όφελος των ενοικιαστών και ομολογουμένως εις βάρος των ιδιοκτητών. Το αποτέλεσμα είναι σε κάποιες περιπτώσεις να πτωχεύουν οι ιδιοκτήτες και να πλουτίζουν οι ένοικοι!
Στο πλαίσιο λοιπόν της αναδιοργάνωσης του κράτους μετά την επανάσταση του 2011 και ειδικά μετά την απαλλαγή από το ισλαμικό καθεστώς, το Αιγυπτιακό Κοινοβούλιο έστρεψε την προσοχή του και σε αυτό τον πολύ ευαίσθητο, λόγω της κοινωνικής του διάστασης φάκελο, με την αναθεώρηση της σχέσης που μετέτρεπαν τον ιδιοκτήτη και κατ’ επέκταση τον σημερινό επενδυτή σε ακίνητα, στον αδύναμο κρίκο της σχέσης, στοχεύοντας μια δίκαιη ανακατάταξη.
Αν θέλει να είναι κάποιος δίκαιος και να πει τα «σύκα σύκα» και την «σκάφη σκάφη», είναι παράλογο ενοικιαστές διαμερισμάτων σε περιοχές φιλέτα, να πληρώνουν το ενοίκιο που πλήρωναν οι γονείς ή και οι παππούδες τους καθώς οι νόμοι μεταβίβαζαν το συμβόλαιο από γενιά σε γενιά αρχικά επ’ άπειρον, μετά περιορίστηκε σε 3 γενεές, και αναμένεται αλλαγή αυτού ή έστω αύξησης του υπολογισμού του ενοικίου για τις επόμενες γενιές, από 8 έως 12 φορές πάνω, στον νέο νόμο.
Όταν στο κέντρο του Καΐρου υπάρχουν σύγχρονα διαθέσιμα γραφεία με 25$/τμ το μήνα, είναι αδιανόητο στη διπλανή πολυκατοικία ένα διαμέρισμα 200τ.μ να πληρώνει 25$ το μήνα (!!) για ενοίκιο λόγω της νομοθεσίας της δεκαετίας του ‘60.
Αυτή ακριβώς η νομοθεσία σε συνδυασμό με την αρκετή διαφθορά στους δήμους – που σήμερα καταπολεμάτε αγρίως από την Αιγυπτιακή Κυβέρνηση – έχει οδηγήσει πολλά κτήρια που είναι αρχιτεκτονικά κοσμήματα να μοιάζουν με εγκαταλελειμμένα μαυσωλεία που θυμίζουν ξεχασμένες κοσμοπολίτικες ημέρες.
Ξεκίνησε λοιπόν η πρώτη τροποποίηση του νόμου – που για να μην πλησιάσει τα νοικοκυριά – άρχισε με τα διαμερίσματα που τα ενοικιάζουν τα μη φυσικά πρόσωπα ( εταιρίες, σωματεία, ιδρύματα κλπ) και πήρε η μπάλα και ορισμένα δικά μας Ελληνικά σωματεία, αλλά και τις προξενικές μας αρχές, που δεν μένουν σε ιδιόκτητους χώρους.
Μπρος σε αυτή την δίκαιη μεν αλλά και συγχρόνως άδικη για μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς εξέλιξη η Ελληνική παροικία σε συνεργασία με τις διπλωματικές μας αρχές έβαλε ένα πλάνο δράσης, αλλά και ανάθεσε τόσο στο νομικό τμήμα της Ε.Κ.Κ αλλά και σε εξωτερικούς νομικούς συνεργάτες την αντιμετώπιση του θέματος.
Ευελπιστούμε να βρεθεί δίκαιη λύση καθώς ο νόμος δεν διαχωρίζει το είδος των ενοικιαστών και προφανώς υπάρχει κάποια ευαισθησία τόσο για την διπλωματική φύση του χώρου (σε περίπτωση του Προξενείου) όσο και για την μη κερδοσκοπική φύση των σωματείων στην περίπτωση μας.
Προφανώς η Ε.Κ.Κ και όσα σωματεία της το ζητήσουν – όπως ο ΣΕΑΑΣ – θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων τόσο νομικά όσο και διαπραγματευτικά όταν απαιτηθεί με τους ιδιοκτήτες, και στόχος μας είναι να διατηρήσουμε τα πάντα στις ιστορικές τους θέσεις.
Παράλληλα, όμως και χωρίς καμία διάθεση ηττοπάθειας προσβλέποντας σε μια μελλοντική και μόνιμη λύση θα μπουν στο τραπέζι σκέψεις όπως η διάθεση χώρων της Κοινότητας και η προσαρμογή τους στα νέα δεδομένα, πάντα με κινήσεις που θα έχουν διπλό στόχο, πρώτος είναι η διατήρηση των όποιων δράσεων μας και παράλληλα όμως να έχουν και μεσοπρόθεσμα θετικό οικονομικό αντίκτυπο στον οργανισμό μας.
Όπως έχουμε χρόνια τώρα αποδείξει, τις προκλήσεις τις κερδίζουμε με σκληρή δουλειά, όραμα, ομόνοια και συνεργασία, τα υπόλοιπα τα αφήνουμε τον αδυσώπητο χρόνο να τα καταγράφει.
ΣΕΑΑΣ: Aλλαγές στο νομικό καθεστώς και συσπείρωση υπό την ομπρέλα της Ε.Κ.Κ (Photos)