Ως γνωστό η Ε.Ε. μέσα στα πλαίσια ανάκαμψης των Ευρωπαϊκών χωρών λόγω πανδημίας έχει ήδη προγραμματίσει για την Ελλάδα, να της αποδοθούν για να διαχειριστεί τα επόμενα επτά χρόνια, ένα πακέτο της τάξεως των 70 δις ευρώ μέσα από επιχορηγήσεις, δάνεια, ΕΣΠΑ και το νεοσυσταθέν ταμείο ανάκαμψης.

Απαιτείται προς τούτο να υπάρχει ένας ιδιαίτερα αξιόλογος μηχανισμός που θα μπορέσει, να σχεδιάσει και να συντονίσει την διαχείριση αυτού του τόσο σημαντικού πακέτου για την ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας, σε συνδυασμό πάντα με τις επενδυτικές προτάσεις που συστήνει η Ε.Ε. και αφορούν την πράσινη ανάπτυξη, την υγεία, την ψηφιοποίηση του Κράτους και την αγροτική πολιτική.

Γράφει ο Μιχάλης Μπίσκος, Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Καΐρου

Από την άλλη μεριά η Ελλάδα μετά από μια περίοδο 10 χρόνων βαθιάς οικονομικής κρίσης με εξοντωτικά μνημόνια στην πλάτη, είναι επόμενο να  παρουσιάζει σήμερα μία εικόνα με προβληματικές υποδομές και υπηρεσίες, μία ύπαιθρο σε μεγάλο βαθμό ερημωμένη, με δεκάδες χωριά ξεχασμένων γερόντων και ηλικιωμένων αγροτών. Όμως σε κάθε περίπτωση αυτή η Ελλάδα με το όποιο διαθέσιμο δυναμικό κατέχει, καλείται σήμερα να σχεδιάσει και να αλλάξει το υφιστάμενο παραγωγικό της μοντέλο, επιχειρώντας μία πραγματική υπέρβαση με την ελπίδα ότι θα μπορέσει έτσι να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που έρχονται,  στην νέα μετά Covid 19 οικονομική πραγματικότητα.

Με τα σημερινά δεδομένα κατανοούμε  ότι το φορτίο της ποθούμενης ανάκαμψης όντος είναι πράγματι βαρύ και το μονοπάτι προς την ανάκαμψη σίγουρα δεν είναι  στρωμένο με ροδοπέταλα, απεναντίας χρειάζεται πρωτίστως μεγάλη προσπάθεια και συλλογική δουλειά από όλους εμάς τους Έλληνες πολίτες, σε συνδυασμό με το να υπάρχει στο τιμόνι της Χώρας μία ικανή Ηγεσία και Διακυβέρνηση, που θα έχει την τόλμη και το όραμα να μας οδηγήσει σε μία νέα σύγχρονη Ελλάδα.

Είναι ανάγκη λοιπόν αυτή την στιγμή και όντας μέσα στην Ε.Ε. να μην επαναλάβουμε τα λάθη που κάναμε στο παρελθόν τις τελευταίες δεκαετίες και τα πληρώσαμε ακριβά. Έχοντας αυτά κατά νου διαπιστώνεται ότι σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται η Ελλάδα του σήμερα, να καταστεί ακόμη ένας νέος ξέφραγος φορολογικός παράδεισος για νεόπλουτους, κροίσους,  ή ολιγάρχες, όπως δεν χρειάζεται η Ελλάδα του σήμερα να γίνει και πάλι ξανά, ο Εστιάτορας και ο Ξενοδόχος της πολιτισμένης Δύσης.

Απεναντίας ζητούμε  από την Ελλάδα του σήμερα, να διαδραματίσει πιο ουσιαστικούς και παραγωγικούς ρόλους που θα  της δημιουργήσουν ανθεκτικές και βιώσιμες Κοινότητες ανθρώπων, με δυναμικούς και ενεργούς πολίτες να νοιάζονται και να επενδύουν στον τόπο όπου γεννήθηκαν.

Ζητούμε από την Ελλάδα του σήμερα, να διαμορφώσει τις συνθήκες εκείνες που θα επιτρέψουν την σταδιακή επιστροφή για τα 500.000 μορφωμένα Ελληνόπουλα, τα οποία κατέφυγαν στο εξωτερικό για να σταδιοδρομήσουν κατά την διάρκεια τις δεκαετούς κρίσις.

Ζητούμε από την Ελλάδα του σήμερα, να επιταχύνει την όποια ανάπτυξη του πρωτογενούς της τομέα στην Περιφέρεια, με την ίδρυση αγροτοβιομηχανιών ή αγροτοβιοτεχνίων, για να αναβιώσει ξανά η ερημωμένη ύπαιθρος και μαζί της ο αγροτικός πληθυσμός.

Ζητούμε από την Ελλάδα του σήμερα, επιτέλους να καλύψει την μεγάλη  βιομηχανική υστέρηση που βιώνει ο τόπος μας, υιοθετώντας  νέους προσανατολισμούς στην βιομηχανία, γεγονός που θα ενδυναμώσει την Χώρα μας αμυντικά και τεχνολογικά και θα συγκρατήσει την διαρροή εξειδικευμένου ανθρώπινου κεφαλαίου της.

Τέλος ζητούμε από την Ελλάδα του σήμερα, να ξεκινήσει την αξιοποίηση και εκμετάλλευση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας οι οποίες αποτελούν προνόμιο στην Χώρα μας, διαθέτοντας ένα τεράστιο αιολικό και ηλιακό δυναμικό απόθεμα, μέσω του οποίου έπρεπε να ήμασταν ήδη σημείο αναφοράς στον Ευρωπαϊκό χώρο.

Κλείνοντας τονίζουμε και πάλι ότι για την Χώρα μας αυτή την στιγμή της παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία, αφενός να ξεπεράσει τον παλιό κακό της εαυτό και αφετέρου να προετοιμαστεί κατάλληλα για να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις επερχόμενες προκλήσεις του 21ου αιώνα. Η ευκαιρία αυτή δεν πρέπει να χαθεί.