Βασίλης Α. Πουλαρίκας

Τύχη βουνό είχαν οι μαθητές της Αχιλλοπουλείου και της Αμπετείου Σχολής, όταν από νωρίς το πρωί της Τρίτης 2 Μαΐου η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου σε συνεργασία με τους δασκάλους και τους καθηγητές των Σχολών, επεφύλαξαν σε μικρούς και μεγάλους μια πολύ μεγάλη και ωραία έκπληξη.

Η Ομάδα Τέχνης «Πάροδος» εμφανίστηκε στις 8 το πρωί, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των μικρών μαθητών του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού ως ένας γνήσιος θίασος περιπλανώμενων ψυχαγωγών μιας άλλης εποχής.

Ο συντονιστής της Ομάδας κ. Ηλίας Πίτσικας, αλλά και οι καλλιτέχνες κ. Δημήτρης Καρατζάς, κ. Γιώργος Μενεγάκης και η κα Io Le Moller καβάλησαν στην κυριολεξία  πάνω στις άπειρες ηλιαχτίδες που δονούσαν τον χώρο του θεάτρου με ζωτική τους ενέργεια και ξανοίχτηκαν στο αρχιπέλαγος της ανείπωτης φαντασίας και της αλληλοπεριχώρησης ψυχής και σώματος.

Από την άλλη μεριά οι μικροί μαθητές, σαν έτοιμοι από καιρό, απελευθερωμένοι πλέον από τις κουραστικές συμβάσεις της στιγμής, πετάχτηκαν σαν ελατήρια από τις θέσεις τους με το πρώτο χτύπημα του μαγικού ταμπούρλου που κρατούσε συνεχώς στα χέρια του ο κ. Πίτσικας , και ακολούθησαν χωρίς δεύτερη σκέψη την φαντασιακή αυτή πομπή.

Τίποτα από τα στοιχεία του χώρου δεν ήταν ο,τι ήταν και όλα μεταμορφώνοντας στο πι και φι με κάθε χτύπημα του μαγικού ταμπούρλου σε υλικά ενός νέου κόσμου που για κάποιες, δυστυχώς λίγες ώρες έμελλε να γυρίσει ανάποδα … μα πολύ ανάποδα.

Ενώ θα χρειαζόταν μια το πολύ δύο ώρες και μερικές φωτογραφίες για να καλύψουμε ως Νέο Φώς και ekkairo.org την εκδήλωση, μαγευτήκαμε στην κυριολεξία από την δυναμική του θεατρικού αυτού δρώμενου και μείναμε έως αργά το μεσημέρι καταγράφοντας την διαφορετική αντιμετώπιση της κάθε ηλιακής ομάδας μαθητών από τους καλλιτέχνες της σημαντικής αυτής Ομάδας Τέχνης. Δεν ακούσαμε ούτε μια φορά «κυρία θέλω τουαλέτα» και μετά από λίγο το γνωστό «και εγώ κυρία … και εγώ κυρία». Δεν είδαμε κανέναν παιδάκι να τρέχει με ανακούφιση στην πόρτα, στο άκουσμα του κουδουνιού για το διάλειμμα, γιατί όλα κατανοούσαν ότι αυτό που ζούσαν εκείνη την στιγμή ήταν επί της ουσίας, το διάλλειμα.

Σε όλη την σχολική ημέρα οι μαθητές εναλλάσσονταν στην θεατρική σκηνή του ιδιότυπου αυτού παιχνιδιού που ήταν γεμάτη από μουσικές και μελωδίες άλλοτε γελαστές και άλλοτε λυπητερές και λάμβαναν απλόχερα από τους εμψυχωτές της Ομάδας όλα τα απαραίτητα ερείσματα για τον γόνιμο προβληματισμό του νου, αλλά και για την αγωγή και διεύρυνση της ψυχής τους.

Πως διαχειρίζομαι την αδικία ή την αποτυχία, τι σημαίνει συνεργασία για το κοινό καλό, από το εγώ στο εμείς και πίσω πάλι, λέω ψέματα στην ζωή για να ξεφύγω από κάτι που δεν μπορώ να διαχειριστώ, πόσο συχνά ονειρεύομαι  και τελικά τι γίνονται όλα αυτά τα όνειρα και που πάνε όταν ξυπνάω, θέλω να τραγουδήσω μπροστά σε όλους… μπορώ τελικά;

Αυτοί ήταν λίγοι μόνο από τους μυριάδες σπόρους που με το μαγικό του ταμπούρλο έριχνε κάθε φορά που το χτυπούσε ο κ. Ηλίας Πίτσικας στο γόνιμο χωράφι της ψυχής των παιδιών ,ενώ με στοργή και αγάπη φρόντιζαν να καρπίσουν παίζοντας,  με το ακορντεόν της η κα Io Le Moller με την κιθάρα του ο κ. Δημήτρης Καρατζάς και με την τρομπέτα του ο κ. Γιώργος Μενεγάκης.

Ως κατακλείδα της χαρούμενης ημέρας προβλήθηκε ένα βίντεο που οι εμψυχωτές της Ομάδας «Πάροδος» είχαν τραβήξει στα Ελληνικά Σχολεία έξι χρόνια πριν. Πανδαιμόνιο επικράτησε με τους μαθητές του Λυκείου και ιδίως της τελευταίας τάξης, που έβλεπαν στο πανί την νεότερη «έκδοση» του εαυτού τους, αλλά και αυτή των συμμαθητών τους. Τρυφερά πειράγματα και σχόλια με αγάπη για τα παιδικά προσωπάκια που τώρα έχουν εξελιχθεί σε δυναμικούς πια εφήβους.

Θα θέλαμε τέλος να ρίξουμε λίγο παραπάνω φως στην διαδρομή του πολυτάλαντου Αιγυπτιώτη κ. Ηλίας Πίτσικα, ο οποίος στην πολυετή ενασχόληση του με το θεατρικό παιχνίδι μέσα από την Ομάδα Τέχνης «Πάροδος» έχει ενισχύσει και διευρύνει με την ακάματη συμβολή του, τις βάσεις του θεατρικού παιχνιδιού που παρέλαβε από τους εμπνευστές του στην Ελλάδα.

Μέσα από τις αμέτρητες δράσεις στα σχολεία, o κ. Πίτσικας και τα μέλη της Ομάδας χρησιμοποιούν το θεατρικό παιχνίδι ως μια μορφή ουσιαστικής παιδείας των νέων ανθρώπων, αλλά και ως ένα αποτελεσματικό αντίδοτο σε κάθε τάση ομογενοποίησης της παιδικής ψυχής από όπου και αν προέρχεται. Κάθε χρόνο πιστός στο ραντεβού του και τιμώντας τις ρίζες του, βρίσκεται στα Ελληνικά σχολεία του Καΐρου και της Αλεξανδρείας και για πολλές μέρες αλληλεπιδρά με τους μαθητές μέσα από τα πολυποίκιλα  δρώμενα της Ομάδας.

Αξίζει να περιπλανηθείτε στο παρακάτω σύνδεσμο όπου θα δείτε τις δράσεις, το όραμα, αλλά και επιδιώξεις αυτής της σημαντικής Ομάδας Τέχνης.

Δείτε ένα απόσπασμα από το θετρικό παιχνίδι στην Αχιλλοπούλειο Σχολή του Καΐρου

Αρέσει σε %d bloggers: