Οι Πρόσκοποι του Καΐρου έμαθαν να ψαρεύουν στον Ελληνικό Ναυτικό μας Όμιλο

Κάθε δράση των Προσκόπων όπως έχουμε ξαναπεί πολλές φορές από αυτό το βήμα αποτελεί από μόνη της ένα μεγάλο γεγονός για την Καϊρινή μας Παροικία. Και αυτό για δύο λόγους. Πρώτον γιατί οι Πρόσκοποι είναι το πιο δραστήριο και κεφάτο κομμάτι της Παροικίας μας και δεύτερον γιατί οι Πρόσκοποι … είναι απλά οι Πρόσκοποι. Και όποιος μπλέκεται μαζί τους γίνεται και ο ίδιος ολίγον Πρόσκοπος, πράγμα που είναι ιδιαιτέρως ωφέλιμο για την υγεία.

Η είδηση της ημέρας λοιπόν, ήταν ότι οι Καϊρινοί Πρόσκοποι και για να είμαστε και πιο ακριβείς, οι Ανιχνευτές, αποφάσισαν την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου να πραγματοποιήσουν την δράση τους με τον φιλόδοξο τίτλο «Μαθαίνω το επάγγελμα του Ψαρά». Επέλεξαν  τον Ελληνικό Ναυτικό Όμιλο του Καΐρου για να πραγματοποιήσουν την εκπαιδευτική τους δραστηριότητα και για πολλές ώρες η υπομονή, η προσήλωση, η συνεχής επανάληψη, η απογοήτευση, αλλά και η επιτυχία άλλαζαν τις εκφράσεις στα πρόσωπά τους.

Η Μόνικα, ο Φιλοπατήρ, ο Παύλος, η Ελπίδα, ο Γιάχια, η Μάλακ, η Ράντα, ο Ισλάμ και ο Τάχα με την Έντζι Χάλεντ και τον Γιώργο Αντωνίου που ήταν οι αρχηγοί τους και φυσικά κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του Αρχηγού του Συστήματος κ. Χρήστο Αντωνίου, έμαθαν τα βασικά του ψαρέματος και σημείωσαν και αρκετές επιτυχίες.

Τα δολώματα και τα αγκίστρια έτοιμα, η πετονιές κάποιες φορές μπερδεύονταν αλλά δεν πείραζε , γιατί η άμεση βοήθεια ερχόταν επί τόπου από τους αρχηγούς σε κάθε επίδοξο ψαρά, που με τόση αυτοπεποίθησή έριχνε για άλλη μια φορά το αγκίστρι του στον μεγάλο Νείλο.

«Βαριέμαι λίγο …τι καθόμαστε τόση ώρα έτσι» ακούγαμε να λένε κάποιοι και στο ίδιο λεπτό να φωτίζεται το πρόσωπό του αναφωνώντας ότι τσιμπάει. Όλοι γυρνάγαμε απότομα τα κεφάλια μας, παρασυρόμενοι από την χαρά του ψαρά ότι θα έβγαινε κάτι τεράστιο από τον Νείλο, αλλά η πραγματικότητα μας προσγείωνε απότομα. Είτε γιατί το ψαράκι ήταν μικρότερο από την παλάμη τους, είτε γιατί κάποια κομμάτια ξύλο ή κάποια φύκια αποφάσιζαν να «τσιμπήσουν» τελικά το δόλωμα.

Τα ψάρια ξαναγυρνούσαν στο φυσικό τους περιβάλλον, αφού είχαν πάρει βέβαια την απόλυτη τρομάρα ότι θα γίνουν τηγανιτά στο πιάτο μας, και αφού υπέμεναν και την βάσανο της εξαντλητικής φωτογράφισης.

Και ενώ οι Πρόσκοποι ασχολιόντουσαν με τα θέματα της ψαρικής τέχνης, ο Όμιλος ήταν γεμάτος από κόσμο που είτε αθλούνταν στην λιακάδα, είτε έκαναν κωπηλασία και μετά έτρωγαν όλοι μαζί στους νεωσικούς, είτε ξεκουραζόταν στο πλωτό .

«Θέλαμε να κάνουμε την δράση μας στον Όμιλο. Μας αρέσει που βρισκόμαστε εδώ σε ένα ζωντανό κομμάτι της Παροικίας μας. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Ως Πρόσκοποι μας είναι γνωστός ο Όμιλος. Έχουμε κάνει και στο παρελθόν πολλές δράσεις καθαρισμού του Νείλου από σκουπίδια.» μας είπε ο Αρχηγός των Προσκόπων κ. Αντωνίου. Και μας πληροφόρησε επίσης για το επικείμενο πρόγραμμα των Προσκόπων για την γιορτινή Περίοδο που από ότι είδαμε θα είναι συναρπαστικό.

Κατά τις τρείς το μεσημέρι τα καλάμια και οι μπετονιές μαζεύτηκαν και όλοι οδηγηθήκαμε στο μεγάλο γωνιακό τραπέζι και απολαύσαμε με θέα τον μαγευτικό Νείλο, το πλούσιο γεύμα που προσέφερε στους Προσκόπους ο Ελληνικός Ναυτικός μας Όμιλος.