Το περασμένο Σάββατο 9 Δεκεμβρίου βρεθήκαμε στις εγκαταστάσεις του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Καΐρου, προκειμένου να καλύψουμε δημοσιογραφικά την εορταστική εκδήλωση – Bazaar του Rotary club Καΐρου, όμως, αυτή η επίσκεψη ήταν συγχρόνως, μια πολύ καλή αφορμή να ανακαλύψουμε βήμα-βήμα με το φώς της ημέρας, τον άλλο…άγνωστο  Ε.Ν.Ο.Κ., έναν πολυεπίπεδο χώρο δίπλα στο Νείλο, πνιγμένο στο πράσινο, με φυτά και δένδρα που ανεπιφύλακτα θα τον χαρακτήριζαμε και ως χώρο-όαση!

Διασχίζοντας το χώρο του Bazaar, το πρώτο επίπεδο αυτό δηλαδή που βρίσκεται μπροστά από την είσοδο μόλις τελειώνουν τα σκαλοπάτια, είδαμε τοποθετημένα γύρω – γύρω τραπεζάκια, σε σχήμα Π, και πάνω τους απλωμένα γιορταστικά στολίδια, είδη και λιχουδιές, ενώ σε κινητές κρεμάστρες διάφορα ρούχα εποχής, και αξεσουάρ, θύμιζαν ότι μπήκαμε, πλέον, σε άλλη εποχή.
Στο δεύτερο επίπεδο της ίδιας αυλής, τρία σκαλοπάτια χαμηλότερα, τα παιδιά των παρευρισκομένων χόρευαν, τραγουδούσαν και λίγο αργότερα, παρακολουθούσσν τους μεγαλύτερούς τους, να κάνουν το ίδιο, να ανταλλάσουν πειράγματα, να φωτογραφίζονται…
 
Τρία-τέσσερα βήματα πιο κει, μας περίμενε η σκάλα την οποία ανεβήκαμε για να φτάσουμε στο τρίτο επίπεδο αρκετά ψηλότερο των εγκαταστάσεων του Ε.Ν.Ο.Κ. με τη μαγευτική θέα, τα ποταμόπλοια να διασχίζουν συχνά-πυκνά το Νείλο και τους επιβάτες τους να μας χαιρετούν, ενώ το προσωπικό σέρβιρε σε κάποιους αχνιστό καφέ, και κάποιους άλλους ήδη, λόγω ώρας, πιάτα με ορεκτικά, σαλάτες και φαγητό.
Ο ήλιος από πάνω μας ήταν ζεστός μάλλον γλυκός και φιλικός θα έλεγα, και μας επέτρεπε να σταθούμε λίγη ακόμα ώρα στο σημείο αυτό και να δούμε με προσοχή γύρω μας, κάτι που μας έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι στον ίδιο χώρο ταυτόχρονα μπορούσαν να εξελιχθούν πολλές δραστηριότητες, χωρίς να ενοχλεί η μια την άλλη, και όλοι μαζί να εξυπηρετούνται από το χαμογελαστό προσωπικό του Ε.Ν.Ο.Κ. άσχετα αν ο πελάτης ήταν παιδί ή ενήλικας!
Έφτασε, κιόλας 3 το μεσημέρι, και την ίδια ώρα στον ίδιο ακριβώς χώρο, συνέβαιναν τα εξής: στην αυλή, οι επισκέπτες περιεργάζοναν τα είδη και τα προϊόντα του Μπαζάρ, κάποιοι γονείς απασχολούσαν τα παιδιά τους στα ξύλινα παιχνίδια της παιδικής χαράς, πιο κει, σε έναν πιο ήσυχο χώρο συνεδρίαζε το νέο Δ.Σ. του Ομίλου, δίπλα στο κλειστό εστιατόριο οικογένειες παρέγγελναν φαγητό, τα μεγαλύτερα παιδιά, ένα επίπεδο πιο κάτω, έπαιζαν ανέμελα στο πάρτυ που εξελίσσονταν και πιο πάνω, στο υψηλότερο επίπεδο, δεκάδες επισκέπτες απολάμβαναν τον ήλιο και την θέα…
Βλέποντας, λοιπόν, αυτόν τον κόσμο γύρω μου, το γρήγορο σέρβις και την περιποίηση πελατών, την εξυπηρέτηση των παιδιών αναρωτηθήκαμε τι έχει να ζηλέψει, άραγε, αυτός ο πολυεπίπεδος χώρος του Ε.Ν.Ο.Κ. με την καλή κουζίνα, το γρήγορο σέρβις, την χαμογελαστή εξυπηρέτηση, τις ευκαιρίες για θαλάσσιες δραστηριότητες,που παρέχει, από ένα πολύ καλό αντίστοιχο κλαμπ στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες; Μεταξύ μας…τίποτα.!
Αρέσει σε %d bloggers: