Η Αικατερίνη Σοφιανού Μπελεφάντη, ηγέτιδα στο χώρο του επιχειρείν έχει αναπτύξει ευρύ ανθρωπιστικό έργο και παράλληλα φορά στο πέτο μαζί με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου και το παράσημο της γιαγιάς, έδωσε το προσωπικό της στίγμα στο Women Economic Forum 2020 που διοργανώνεται στο Κάιρο.

Ρεπορτάζ: Κάτια Τσιμπλάκη

Η κ. Σοφιανού – Μπελεφάντη μιλώντας την Τετάρτη 4 Μαρτίου 2020, στο πάνελ με τίτλο «Διαφορετικότητα: Οι γυναίκες στα Διοικητικά Συμβούλια», αποκάλυψε την προσωπική συνταγή επιτυχίας, περιγράφοντας τις συνθήκες που μεγάλωσε και έγινε πολίτης του κόσμου. Η ίδια αν και δεν επιθυμεί να μιλά για τον εαυτό της και με ταπεινότητα χαμηλώνει το βλέμμα όταν την αποκαλούν επιτυχημένη, περιέγραψε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γαλουχήθηκε. Το πολυπολιτισμικό περιβάλλον της Αιγύπτου που μεγάλωσε και η υψηλή μόρφωση συνθέτουν και το παζλ ενός πολίτη που μπορεί όχι μόνο να εργαστεί σε κάθε γωνιά του κόσμου αλλά και να διαπρέψει:

«Αισθάνομαι πολύ υπερήφανη που γεννήθηκα στο Κάιρο της Αιγύπτου (περιοχή Μπαμπ ελ Λουκ, λίγα μέτρα από την πλατεία El Τahrir) από Έλληνες γονείς και είχα την τύχη να αποφοιτήσω από την άριστη Αχιλλοπούλειο Σχολή (που απέχει λίγα μέτρα από το χώρο του συνεδρίου, είναι το σημερινό Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο). Εκεί δεν εντρυφούσαμε μόνο στα ελληνικά γράμματα, αλλά μαθαίναμε σε βάθος και την αραβική γλώσσα, μελετώντας ταυτόχρονο ποίηση, ιστορία, αγωγή πολίτη και το ιερό κοράνι (fos ha, καθαρεύουσα),  παράλληλα διδασκόμασταν τη γαλλική και την αγγλική, έτσι ώστε να είμαστε σε θέση να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους ολόκληρου του κόσμου”.

Προσωπικά πιστεύω ότι εκείνη την εποχή, σε κανένα μέρος της γης – εκτός της Αιγύπτου – δεν υπήρχε καλύτερο σχολείο από το δικό μας. Εκεί συναναστρεφόμασταν με ανθρώπους κάθε φυλής, εθνότητας και θρησκείας, σεβόμενοι ο καθένας όλες τις ιδιαιτερότητες του άλλου, γεγονός που μπορούσε κανείς να συναντήσει μόνο στην Αίγυπτο».

Η κ. Σοφιανού, μίλησε και για την επιστροφή στη γεννέτειρά της και στην απόφασή της να αποκαταστήσει από κοινού με την Ε.Κ.Κ τον Κοινοτικό Ναό των Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης, μετά από συνεννοήσεις που είχε με τον Πρόεδρο κ. Χρήστο Καβαλή. Προσκάλεσε μάλιστα όλες τις γυναίκες που συμμετείχαν στο forum να επισκεφθούν το ναό την Παρασκευή 6 Μαρτίου 2020.

Η κ. Σοφιανού περιέγραψε τα πέντε προτερήματα που έχει μια γυναίκα όταν βρίσκεται σε μια ηγετική θέση.

Συγκεκριμένα είπε ότι το πρώτο είναι η γυναικεία συναισθηματική νοημοσύνη. Είναι πλέον γνωστό σε όλους ότι μια γυναίκα έχει περισσότερο ανεπτυγμένο το αίσθημα της κατανόησης, της ανεκτικότητας και της εμπάθειας για τον άλλο ασχέτως εάν αυτός είναι συνέταιρος, υπάλληλος, πελάτης ή προμηθευτής της.

Το δεύτερο προτέρημα είναι η  γυναικεία κοινωνική υπευθυνότητα. Όσον αφορά αυτό το προτέρημα μιας γυναίκας, δεν νομίζω ότι πρέπει να σας πω πολλά για να πειστείτε ότι ο φυσικός ρόλος μιας γυναίκας ανά τους αιώνας, να γεννάει και να μεγαλώνει την επόμενη γενιά, αναπτύσσει την ικανότητα της να χαρίζει και να μοιράζεται τα πάντα με τους άλλους.

Το τρίτο είναι ο  επιμερισμός της σκέψης και της προσοχής. Εάν θα ήταν παρών στο σημερινό μας forum, ο ίδιος ο Δαρβίνος θα συμφωνούσε ότι, ανά τους αιώνας, και ειδικά τα τελευταία 60 χρόνια, το γεγονός ότι η γυναίκα κατάφερε να είναι συγχρόνως μητέρα – σύζυγος και επαγγελματίας, την βοήθησε ν’ αναπτύξει το έμφυτο χάρισμά της που ονομάζεται επιμερισμός της σκέψης της προσοχής ή multiple focus. Το τέταρτο προσόν μια γυναίκας σε ηγετική θέση είναι η διαχείριση κρίσεων και η εξεύρεση ορθών λύσεων και το πέμπτο, όπως είπε χαρακτηριστικά είναι η ελπίδα.

Η κ. Σοφιανού ξεκίνησε την ομιλίας της στα Αγγλικά, συνέχισε στα Ελληνικά, όπου ήταν και το μεγαλύτερο μέρος και στη συνέχεια έκλεισε με λόγια από καρδιάς στα Αραβικά.

Η ομιλία της απέσπασε το πιο θερμό χειροκρότητα όχι μόνο από τις ομιλήτριες στο ιδιο πάνελ αλλά και από τους παρεβρισκομένους, άνδρες και γυναίκες που είχαν κατακλύσει την αίθουσα.

Αμέσως μετά η διοργάνωση του forum απένειμε στην κ. Σοφιανού τον τίτλο μίας εκ των “Exceptional Women Of Excellence“.

Την ομιλία της κ. Σοφιανού Μπελεφάντη παρακολούθησε ο Πρέσβης της Ελλάδος στο Κάιρο κ. Νικόλαος Γαριλίδης,  ο Πρόεδρος της Ε.Κ.Κ κ. Χρήστος Καβαλής, η Γενική Γραμματέας κ. Χρυσάνθη Σκουφαρίδου, ο Επικεφαλής του ΟΕΥ Καϊρου κ. Παντελής Γκάσιος, o καθηγητής Tudor Dinu, ο πολιτικός μηχανικός κ. Μιχάλης Μπίσκος, ο Διευθυντής του ΕΠΚΚ κ. Χρίστος Παπαδόπουλος. Τη μετάφραση έκανε ο διακεκριμένος μεταφραστής κ. Σαμουήλ Μπισάρας. Επίσης παραβρέθηκε από το γραφείο τύπου της Πρεσβείας η κ. Μαρία Νικολαρά, ο υπάλληλος κ. Γιάννης Μελαχροινούδης και η επικεφαλής του Nasco Tours κ. Μάχη Γαβαλά.

Το WEF διοργανώνεται υπό την αιγίδα του Αιγύπτιου Προέδρου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι και φιλοξενεί τις κραταιές γυναίκες οι οποίες είναι ηγέτιδες και πρωτοπόρες στον τομέα τους. Στο Forum μίλησε η Υπουργός Διασποράς κ. Ναμπίλα Μάκραμ, η Υπουργός Περιβάλλοντος Dr. Yasmine Fouad, η Υπουργός Αλληλεγγύης και Κοινωνικής Προστασίας Nevine Kabbaj, Υπουργός Σχεδιασμού και Διοικητικής Μεταρρύθμισης Hala El Saeed

Τo Women Economic Forum απεύθυνε πρόσκληση στην Αικ. Σοφιανού Μπελεφάντη προκειμένου να είναι μία από τις βασικές ομιλήτριες καθώς έχει πολυεπίπεδη δραστηριότητα. Είναι Σύμβουλος, Μεγάλη Αρχόντισσα των Εκκλησιών, Πρέσβειρα Αποδήμου Ελληνισμού του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και αναγνωρίζεται όχι μόνο η μεγάλη προσφορά της στη γυναικεία επιχειρηματικότητα αλλά και το ευρύ ανθρωπιστικό της έργο.

Ολόκληρη η ομιλία της Αικατερίνης Σοφιανού – Μπελεφάντη

Αισθάνομαι πολύ υπερήφανη που γεννήθηκα στο καιρό της Αιγύπτου (περιοχή Μπαμπ Ελ Λουκ, λίγα μέτρα από την πλατειά El Tahrir) από έλληνες γονείς και είχα την τύχη ν’  αποφοιτήσω  από την άριστη Αχιλλοπουλειο σχολή (που απέχει λίγα μέτρα από το χώρο του συνεδρίου, είναι το σημερινό Aμερικανικό Πανεπιστήμιο). Εκεί δεν εντρυφούσαμε μόνο στα ελληνικά γράμματα, αλλά μαθαίναμε σε βάθος και την αραβική γλώσσα, μελετώντας ταυτόχρονα ποίηση, ιστορία, αγωγή πολίτη και το ιερό κοράνι (foes ha, καθαρεύουσα)  παράλληλα διδασκόμασταν τη γαλλική και την αγγλική, έτσι ώστε να είμαστε σε θέση να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους ολόκληρου του κόσμου.

Προσωπικά πιστεύω ότι εκείνη την εποχή, σε κανένα μέρος της γης – εκτός της Αιγύπτου – δεν υπήρχε καλύτερο σχολείο από το δικό μας. Εκεί συναναστρεφόμασταν με ανθρώπους κάθε φυλής, εθνότητας και θρησκείας, σεβόμενοι ο καθένας όλες τις ιδιαιτερότητες του αλλού, γεγονός που μπορούσε κανείς να συναντήσει μόνο στην Αίγυπτο.

Όταν μετά από χρόνια, επέστρεψα στη γενέτειρα μου και αντίκρισα τον ιερό ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην πρωτεύουσα της αγαπημένης μου Αιγύπτου, στην περιοχή αλγκαλαα, που βρίσκεται εδώ κοντά, έτοιμο να καταρρεύσει, ζήτησα από την ελληνική κοινότητα Καΐρου, και ιδιαιτέρως από τον πρόεδρο της, κ. Χρήστο Καβαλή ο οποίος μας τιμά σήμερα με την παρουσία του, όπως αναπαλαιώσουμε από κοινού το απαράμιλλο αυτό μνημείο. Και το κατορθώσαμε, τελώντας με κάθε επισημότητα στις 27 και 28 Σεπτεμβρίου 2019 τα θυρανοιξια του υπέροχου και ιστορικοτατου αυτού ναού που χρονολογείται από το 1914, έργο του μεγάλου ευεργέτη Νέστορα Τσανακλή, γνωστός στην Αίγυπτο ως Gianaklis. Όποτε με την ευγενική άδεια του προέδρου του φόρουμ μας, σας προσκαλώ όλους να τον θαυμάσουμε μαζί από κοντά, την Παρασκευή, 6 Μαρτίου.

Και τώρα λίγα λόγια για τα προτερήματα μιας εταιρείας με γυναίκα σε ηγετική θέση

1ον) Γυναικεία συναισθηματική νοημοσύνη. Είναι πλέον γνωστό σε όλους ότι μια γυναίκα έχει περισσότερο ανεπτυγμένο το αίσθημα της κατανόησης, της ανεκτικότητας και της εμπάθειας για τον άλλο ασχέτως εάν αυτός είναι συνεταίρος, υπάλληλος, πελάτης η προμηθευτής της.

Όλο αυτό το φάσμα συναισθημάτων προσφέρει στη γυναίκα, την αίσθηση και το νόημα ζωής που χρειάζεται οπωσδήποτε κανείς, ειδικά σήμερα, στις συνθήκες του έντονου ανταγωνισμού στην αγορά εργασίας.

2ον) Γυναικεία κοινωνική υπευθυνότητα. Όσον αφορά αυτό το προτέρημα μιας γυναίκας, δεν νομίζω ότι πρέπει να σας πω πολλά για να πειστείτε ότι ο φυσικός ρόλος μιας γυναίκας ανά τους αιώνας, να γεννάει και να μεγαλώνει την επόμενη γενιά, αναπτύσσει την ικανότητα της να χαρίζει και να μοιράζεται τα πάντα με τους άλλους. Στον επαγγελματικό τομέα, αυτή η ικανότητα αποτελεί την πεμπτουσία της επιχειρηματικής κοινωνικής ευθύνης. Έχω δε παρατηρήσει τόσον στην Ελλάδα, όσον και στην Αίγυπτο και την Ρουμανία ότι οι εταιρείες που προσφέρουν πίσω στην κοινωνία ένα μέρος των κερδών τους – όπως όλοι οφείλουμε να κάνουμε – … Έχουν γυναίκα στην ηγετική θέση.

3ον) Επιμερισμός της σκέψης και της προσοχής. Εάν θα ήταν παρών στο σημερινό μας φόρουμ, ο ίδιος ο Δαρβίνος θα συμφωνούσε ότι, ανά τους αιώνας, και ειδικά τα τελευταία 60 χρόνια, το γεγονός ότι η γυναίκα κατάφερε να είναι συγχρόνως μητέρα – σύζυγος και επαγγελματίας, την βοήθησε ν’ αναπτύξει το έμφυτο χάρισμα της που ονομάζεται επιμερισμός της σκέψης προσοχής ή multiple focus. Ίσως κάποιοι με ρωτήσουν γιατί; διότι όταν μια γυναίκα καταφέρνει στις 8 το βράδυ να προσέχει τι της λένε τα παιδία της, να παίρνει δείπνο με τον σύζυγο της και σύγχρονος να απαντάει στα ηλεκτρονικά της μηνύματα, θα καταφέρει αναμφιβόλως και στο γραφείο της να προσέχει στις αναφορές που της παρουσιάζουν κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης τόσο ο διευθυντής πωλήσεων και ο οικονομικός της διευθυντής όσο και ο διευθυντής εμπορικής ανάπτυξης της εταιρείας της.

4ον) Διαχείριση κρίσεων και εξεύρεση ορθών λύσεων. Όταν είναι σίγουρη ότι ένα πάρτι που διοργανώνει στο σπίτι της με καλεσμένα 20 η 30 παιδία ηλικίας 4 – 6 ετών θα τελειώσει χωρίς ατυχήματα, τότε μια μητέρα δεν φοβάται προφανώς καμία σύγκρουση που τυχόν θα συνέβαινε μεταξύ των εταίρων στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας που προεδρεύει. Και τελευταία (last but not least), η Ελπίδα.

5ον) Θα ήθελα να επισημάνω σε όλους εσάς το καθόλου τυχαίο γεγονός ότι η ελπίδα είναι γένους θηλυκού, όχι μόνο στα ελληνικά, αλλά και στα γερμανικά ( die honfung ), στα γαλλικά ( l’esperance ) και  στα ρουμανικά («speranța»), όπως επίσης και η Αίγυπτος (om el donυa) που είναι και αυτή γένους θηλυκού.